2. KISIM
1.BÖLÜM
"TRAJEDİ"
Kahve içmek, gazeteleri karıştırmak, eski model telefonunda cevapsız çağrı olup olmadığına bakmak, tekrar kahve içmek ve herhangi bir mektup yada haber yazısını kaçırıp kaçırmadığına bakmak... Tabi günün sonunda tekrar bir bardak kahve içmek önemli bir husustu.
İleri derece kafein bağımlılığını görmezden geldiğiniz zaman mavi saçları olağan 40 yaş sendromu için pek sık görülen bir dış görünüm değildi. Her orta yaşın düştüğü boşluğun içinde sürüklenip işinden istifa ettiği, hayatı derinlemesine anlamaya çalıştığı, sessiz bir yere taşınıp küçük bir iş ile uğraştığı bir hayat. Aslında hiç bir orta yaş bunu yapmıyordu ama benzer şeylerin hayallerini kurduklarına emin sayılırdı.
Tüm bunların dışında 45 yaşını bu küçük evde oturup hayatı boyunca biriktirdiği parayı yerken geçirmek bazen sıkıcı olabiliyordu. Belkide bu gizem takıntısı ve gazetelerde okuduğu haberlere olan bağımlılığını bir nebze açıklayabilirdi.
İki senedir burda yaşıyor kafasına takılan polisiye olaylarını takip ediyor ve uğraşabileceği şeyler arıyordu. Polis merkezinde masa başında çalıştığı 23 yılın sonunda artık gerçekten sahada hissediyordu. En azından hissedeceğini düşünüyordu. Kafasını bir olaya bu kadar takacağına ve tek bir kanıtın bile bulunmadığı bir dosyada tıkılı kalacağını tabii beklemiyordu.
Will Chiper kahverengi saçlarını açık maviye boyatalı bir sene oluyordu ve bu çözülemeyen davanın bunda etkisi muhtemelen oldukça fazlaydı. Yada sadece beyazlamaya başlayan saçlarını görmek istememişti.
Salonunun duvarlarından başlayıp koridoruna ve oradan da küçük mutfağına kadar uzanan kağıtlar, dosyalar ve resimler. Son iki senesini verdiği bu olayı tesadüf eseri birinden duymuş ve basit bir isim benzerliği sayesinden kendini araştırırken bulmuştu.
Şimdiyse tüm evini kaplayan resimler ve yazılar ile elinde sadece teoriler ve olaya dair röportajlar vardı. 5 sene önce patlak veren bu olay bir süre çok popüler olmuş olasa bile 1 hafta içinde unutulmuş 1 sene içinde de kanıt yetersizliğinden davası düşmüştü. Ne bir şüpheli nede kendini savunacak bir mağdur vardı.
Yerçekimi Kasabası Trajedisi Will Chiper'ın peşini bırakamayacağı kadar ilginç bir olaydı. Kanıt yetersizliği onu halkın dilinde sadece bir efsaneye döndürsede olayın profesyonel kısmında çalışanlar gerçek ciddiyetinin farkındaydı sonuçta.
5 ölü cesedin, kulübenin, kasabadaki sakinlerin yada 'kurbanların' kişisel eşyalarının incelenmesine rağmen tek bir kanıtın dahi bulunaması davanın kapanmasına ve rafa kaldırılmasına hız katmıştı ama bu olayı daha da ilgi çekici kılıyordu. Başından beri orada bulunmak istemeyen polis ekibi ve dava ile ilgilenen departman için ise davanın düşmesi kararı kurtatıcı bir haber olmuştu.
Burada dosyaları ve elde edebileceği her türlü bilgiyi inceleyerek süründüğü 2 senenin sonunda zar zor aldığı izin ile sonunda kasabadaki olay mahalini incelemeye izni vardı. Yerçekimi kasabası bir süre sonra avucunun içinde olacaktı.
...
Olay Mahali Güncesi
1.gün
Uzun bir uçak yolculuğunun sonunda otobüsteyim. Kasaba sınırlarından gireli bir iki dakika oluyor. Gördüğüm tek şey orman.
Davaya olan takıntımdan mı emin değilim ama ağaçlar bile ürkünç görünüyor. Şimdilik tek hedefim kalacak bir motel bulmak ve uyumak. Yarın ne yapacağıma detaylı bir şekilde bakmak istiyorum. Sonunda burda olmak garip.
