Chapter 41
Hindi ko siya masisisi kung galit siya saakin. Dapat lang naman na magalit siya. Mas magandang ipinapakita niyang galit siya saakin kaysa mawala siya ng hindi ko man lang nalalaman ang nararamdaman niya.
“Siguro nga tama siya”
“eh? Anong sinasabi mo dyan? Kumain ka na nga lang baka nagugutom ka lang.” Binigyan ako ng cake ni Ivy. Dalawang araw na ang nakakalipas mula nung sabihin saakin ni Andie na galit siya saakin.
“Ilang araw nalang prom na! Excited na ako! May damit ka na ba Andrea?” Kinikilig na tanong niya pa saakin habang ngumunguya siya.
“wala pa.”
“Dapat bagay yung suot niyo sa isa’t-isa ni Zydn! Sayang absent siya ngayon! Grabe talaga yung lalaking yun!” Reklamo pa niya.
“Sinabi ba niya sayo kung bakit siya absent?” Tumango nalang bilang sagot sakanya pero bigla nalang siya nagsisigaw na para bang kinikilig siya.
“OMG! SERYOSO?” Sanay na akong kami ang center of attraction pero hindi pa din ako sanay kapag sumisigaw si Ivy. Madami siyang sides na ipinapakita saakin na hindi niya kayang ipakita sa iba. Magulo siya sa harapan ko pero tahimik siya sa harapan ng iba. Sakanya ko nakita ang sinasabi nilang depende sa kaharap mo ang personalidad na ipinapakita mo.
“OMG! Hihi. So ano? Kayo na ba?”
“Saan naman nanggaling yang tanong mo?”
“E kasi! Ako ang best friend pero hindi niya sinabi saakin kung saan siya pupunta! Like OMG kaya haha.” Hinampas pa niya ako dahil kinikilig na siya. Madalas kong makalimutan ang mga problema ko ng dahil na din sakanya. Masiyahin siyang tao at madalas siya ang nakakapagpangiti saakin. Kakaiba siya.
“Nagsundo sila sa airport.”
“KYAAAAH! Ooops!” Sigaw niya sabay takip din ng bibig nang mahalata niyang madami ng tumitingin saamin. “Sinasabi niya saiyo mga ginagawa niya! How sweet! Hindi ka ba nagkakagusto kay Zydn?” Hindi ko siya maintindihan kung bakit niya kami parating pinagpapares. Oo alam kong gusto ako ni Zydn pero alam din ba ni Ivy?
“May nalalaman ka ba?”
“Na ano? Na gusto ka ni Zydn? Jusko naman Coreen, sa buong campus ikaw lang ‘di nakakaalam niyan.” Sagot niya saka tumawa ng malakas. Hindi ko alam kung anong parte ang nakakatawa sa sinabi niya. Minsan wala din talaga siyang sense of humor.
“Hindi mo ba alam na parang public confession ang ginawa niya dati? Kaso hindi mo napansin! Paano mo nga naman mapapansin, may ibang gusto ka pala noon.”
“anong ibig mong sabihin?”
“Natatandaan mo ba yung before nung fieldtrip? Ang alam ko kasi dapat liligawan ka niya kaso parang naghesitate siya.”
BINABASA MO ANG
Prove Me Wrong
Roman pour Adolescents[NO SOFTCOPIES] Hindi ko alam kung paano makibagay. Ang pangyayaring iyon ang nag-udyok saakin na maging ganito ako. Ang pagiging iba sakanila, ang ugaling taglay ko at ang paniniwala ko ang tanging mayroon ako para maprotektahan ang sarili ko. Hind...