maikling UD! dahil natutuwa ako kay TrialAndError sa mga comment niya at pati na din dahil birthday ni Henessey!!! yung isa sa mga admin ng PMW. sakanya ko kinuha name ni Henessey! obvious naman. HAPPY BORDIII GELPREN! o ayan binati kita. special mention pa haha
follow me on twitter! @aril_daine pati na din ang @official_PMW
Chapter 27
Binilisan ko ang paglakad ko para hindi ako maabutan ni Zydn. Kagat-kagat ko ang labi ko habang naglalakad. Regretting what I have did earlier.
“Running away won’t change any” sa boses palang alam kong nahabol na ako ni Zydn.
“I’m sorry” I licked my dry lips then continued without facing him “I’m sorry for kissing you awhile ago. Nadala lang ako”
“can we just forget about that?” tuloy ko pa habang di pa din nakatingin sakanya.
“kung saan ka magiging kumportable.”
“thanks” naglakad nalang ulit ako palayo sakanya, ngayon alam kong hindi na niya ako sinusundan. Nagpasya nalang akong bumalik sa cottage kahit na ayoko sa lugar. At least I’m distracted.
Pagkarating ko sa walang taong cottage, kinuha ko ang charger ng phone ko at saka nagtext na ako kaagad kay Andie.
‘subconsciously I kissed someone, I’m sorry’
Wala pang isang minuto ang lumipas nang biglang tumunog ang cellphone ko. Agad kong sinagot ito pagkakita ko ng caller ID.
[you kissed who?] I knew it.
“mad?”
[no----Yes!]
“sorry” kumuha ako ng tubig dahil kinakabahan ako. Natatakot akong baka magalit saakin si Andie. ayoko lang magsinungaling. I did something wrong, kaya dapat lang na umamin ako.
[Andrea] malumanay na ulit ang boses niya [susunduin na kita dyan]
“pero may exam ka pa”
[paano ako magcoconcentrate kung may ibang lalaking umaaligid sa girlfriend ko? sht!]
“kasalanan ko. I kissed him.”
Natahimik nalang siya at saka narinig ko ang ilang beses niyang pagbuntong-hininga. Tahimik sa lugar niya kaya naman dinig na dinig ko ang bawat paghinga niya.
[hindi ko alam ang gagawin ko sayo] muli nanamang natahimik pero binasag din naman niya ito kaagad [papunta ako dyan. maya maya ako makakarating, depende sa traffic]
“I’m sorry”
[don’t say sorry. At least sinabi mo. Pero galit pa din ako]
BINABASA MO ANG
Prove Me Wrong
Teen Fiction[NO SOFTCOPIES] Hindi ko alam kung paano makibagay. Ang pangyayaring iyon ang nag-udyok saakin na maging ganito ako. Ang pagiging iba sakanila, ang ugaling taglay ko at ang paniniwala ko ang tanging mayroon ako para maprotektahan ang sarili ko. Hind...
