ភាគ២១:ទោសរបស់ស្រីចង់ក្បត់
គួរខឹងជាមួយប្អូនប្រុសរបស់ខ្លួនឬក៏ខឹងនឹងកំណាន់ចិត្តទើបត្រឹមត្រូវនោះ នាងហ៊ានពេកហើយដែលនៅចំពោះមុខគេ និយាយស្តីថារបស់ប្រុសផ្សេងធំប៉ុណ្ណេះប៉ុណ្ណោះបែបនេះ។ ដោយចង់អូសដៃនាងចេញពីក្នុងបន្ទប់នេះ ទៅប្រដៅចេញ នៅក្នុងបន្ទប់របស់នាងវិញ គេចាប់កដៃនាង បម្រុងអូសចេញទៅហើយនោះ ប៉ុន្តែជុងហ្គុក បែរជាស្រែកចំទាលតាំងតែពីលើពូកមកម្ល៉េះដាក់នាង និងបងប្រុស។
"មិនអាចយកនាងទៅបានទេ នាងត្រូវតែសងជំនឿចិត្តខ្ញុំ" សងជំនឿចិត្ត?តើត្រូវឲ្យសងដោយរបៀបណា?នាងគ្មានអ្វីដោះដូរសងគេឡើយ លុយក៏មិនមាន ត្រឹមជាកូនបំណុលដាច់ថ្លៃរបស់បងប្រុសគេតែប៉ុណ្ណោះ បើគេចង់ទាមទារសំណងជាលុយ នាងគ្មានសូម្បីតែមួយរៀលជាប់ខ្លួន។
"សង?សងរបៀបម៉េច?លោកគិតអី?អ៊ួកចង់ក្អួត!" នាងធ្វើជាលូកដៃចូលក្នុងមាត់ ដូចជាចង់ក្អួតពិតមែនអ៊ីចឹង ដោយរេគ្រាប់ភ្នែកសម្លក់មុខប្អូនរបស់ចៅហ្វាយបណ្តូលចិត្តនាង បើដឹងថាគេនៅក្នុងបន្ទប់នេះ ដោយឈរស្លៀកកន្សែង ច្រៀងរាំអ៊ីចឹង នាងមិនខ្ចីចូលមកឡើយ ខូចភ្នែកនាងអស់ ស្អីក៏មិនដឹងឆ្កឹងៗអ៊ីចឹងនោះ។
"ស្អីនាង? ឃើញរបស់ខ្ញុំហើយចង់ក្អួត? នេះរបស់ទិព្វណា៎ មកចង់ក្អួតចង់ផើមស្អីនឹង ទះបែកមាត់ឥឡូវហើយ" គេបម្រុងក្រោកទៅរកនាងពិតមែន ប៉ុន្តែបងប្រុសរបស់គេក៏សង្កត់ស្មាឲ្យអង្គុយចុះវិញ ចង់វាយកំណាន់ចិត្តគេ ដូចមិនមើលគេនៅត្រង់នឹងសោះ។ ប្រហែលគេត្រូវវៃទាំងពីរហើយទើបបាន បើម្លឹងៗខ្លាំងរៀងខ្លួនទៀត។
"របស់ទិព្វ? អ៊ែក!ខ្ពើម" រ៉ូឃី ដូចជាហួសចិត្តនឹងសម្តីគេខ្លាំងណាស់ មើលនិយាយចុះសុទ្ធតែជារបស់ទិព្វអីណាទៀត ហើយចឹងៗសោះគេហៅទិព្វដែលមែន? បើឆ្កឹងៗទុយមុយៗសោះ។
"នាង!!!!!!!!" គេខឹងចង់ស្ទុះទៅបោចសក់នាងពិតមែន ប៉ុន្តែដោយទើសទាល់ជាមួយបងប្រុសដែលឈរសម្លក់ចាំតែឃាត់គេ មិនឲ្យចូលទៅក្បែរនាងសោះ កាន់ជើងគ្នាដល់ហើយ។
"បិទមាត់ទាំងពីរនាក់ទៅ យើងថ្លង់ខ្លាំងណាស់ ឯងចេញចូលបន្ទប់យើង ងូតទឹកក៏ងូតចុះចាំបាច់អីដាក់កាសស្រែករាំដែរ? ចំណែកនាង! ឃើញប្អូនយើងបែបហ្នឹងហើយម្តេចមិនព្រមចេញទៅវិញទៀត?នៅឈរស្រែករកងាប់ស្អី?ហើយនៅហ៊ានសម្លឹងរបស់ប្អូនយើងទៀត នាងអស្ចារ្យខ្លាំងដល់ថ្នាក់ហ្នឹងផងមែនទេ?" ថេយ៉ុង គំហកថាឲ្យទាំងប្អូនប្រុស នឹងកំណាន់ចិត្តរបស់គេ ទើបម្នាក់ៗស្ងាត់មាត់ជ្រៀបដូចគេចុច អម្បាញ់មិញក៏ខ្លាំងរៀងខ្លួន ពេលបងធំចេញនិយាយក៏ចេះគិតខ្លាចដែរឬ?
"ខ្ញុំ!គ្មានចរតនានោះទេ" នាងស្រាប់តែហូរទឹកភ្នែកច្រោកៗ ដោយទាញទ្វាររត់ចេញពីក្នុងបន្ទប់ ថេយ៉ុង មុនចេញពីក្នុងបន្ទប់ គេក៏បែរទៅសម្លឹងមុខប្អូនដូចគ្នា ខឹងតែទាំងពីរនាក់គឺត្រឹមត្រូវបំផុតហើយ។
•••
ក្រាក!!!
ក្រឹប!!!
ទ្វារបើក ហើយក៏បិទវិញ នាងចូលដល់ក្នុងបន្ទប់ដោយចង់ទាញទ្វារបិទឲ្យបានមុនគេចូលមក ប៉ុន្តែគេក៏មកទាន់ លើកដៃទប់ទ្វារ រួចក៏រុញចូលហើយក៏បិទវិញមួយទំហឹង នាងថយក្រោយរហូតដួលទៅលើពូក គេក៏កាន់តែចូលមកជិតនាង ព្រមទាំងចាប់កដៃរបស់នាង កន្រ្តាក់ឲ្យនាងក្រោកមកវិញ។ គេចាប់ច្របាច់ខ្លាំងលើសពីអ្វីដែលនាងបានគិត គេកំពុងតែខឹងនាងមែនទេ ដែលនាងសរសើរប្រុសផ្សេងថាតូចធំដូច្នេះ។
"ស្រីពេស្យាដូចនាងប្រហែលជាចង់ចាប់ប្អូនយើងម្នាក់ទៀតហើយ ទើបឃើញពងប្អូនយើងក៏សម្លឹងសរសើរដូច្នេះ នាងហាច់ខ្លាំងម៉្លេះ ស្រីចង្រៃ"
"ផាច់"
"អ្ហឹកៗ" គេទះនាងមួយកំផ្លៀង បណ្តាលឲ្យនាងដួលទៅលើពូកវិញ វិនាទីបន្ទាប់គេក៏ឡើងទៅលើពូកជាមួយនាង ចាប់បង្វែរនាងឲ្យដេកផ្ងា ដោយក្របួចសក់នាងមួយក្តាប់ដៃរបស់គេ រឹតយ៉ាងណែនធ្វើឲ្យម្ចាស់សាមីខ្លួនយំរហេមរហាមបាញ់ទឹកភ្នែកតក់ៗ។
"នាងឯងហាច់ដាក់ប្អូនយើង? ហាច់រកទ្រនំថ្មី? ប៉ុន្តែយើងចង់ប្រាប់នាងឲ្យដឹងថា នាងគិតខុសហើយ ប្អូនយើងមិនបានមកចាប់អារម្មណ៍ស្រីអន់ៗដូចជានាងឡើយ"
"ផាច់!!!"
"អ្ហឹកៗ!ខ្ញុំឈឺ" គេទះនាងមួយកំផ្លៀងទៀត ខឹងនឹងទឹកមុខមិនញិនរបស់នាង ខឹងនាងដែលហ៊ានសម្លឹងរបស់ប្រុសផ្សេង ហើយក៏រឹតតែខឹងដែលនាងនិយាយថារបស់ប្អូនគេធំ បញ្ជាក់ច្បាស់ៗហើយថានាងបានមើលពេញៗភ្នែក ទើបអាចដឹងពីទំហំរបស់វាបាន ប្រហែសតែមួយភ្លែតមិនបានតែម្តងមែនណា៎។
"ឈឺឲ្យដឹងហើយក៏ចងចាំផងថាយើងតែម្នាក់ដែលមានសិទ្ធិបញ្ជាក្បាលនាង ហើយក៏យើងដែលមានអំណាចធំជាងគេនៅក្នុងផ្ទះនេះ ចង់ហាច់ហើរ ឃ្លានប្រុសតណ្ហាឡើងមករកតែយើងម្នាក់បានហើយ ព្រោះមានតែយើងដែលនាងអាចឲ្យបានរបស់ដែលនាងត្រូវការបាន គ្រាន់តែលើកជើងដេកថ្ងូរឲ្យយើងស្តាប់តែប៉ុណ្ណោះ" គេរុញក្បាលនាងមួយទំហឹង ទៅលើពូកវិញ ហើយក៏ចាប់ផ្តើមដោះសម្លៀកបំពាក់ខ្លួនឯងចេញ គេដកយកខ្សែក្រវ៉ាត់មកកាន់ ដោយរុំវាពីរតង់លើខ្នងដៃ ដោយវ័ណ្ឌឆ្វាប់ទៅលើពូកក្បែរកន្លែងនាងដេក។ រ៉ូឃី ភ័យញ័រខ្លួនប្រាណ គ្រាន់តែបានឮសំឡេងគេវាយពូកនោះ ចុះបើគេយកវាមកវាយនាង តើនាងនឹងឈឺខ្លាំងកម្រិតណា បើកម្លាំងដៃគេខ្លាំងម្លឹងៗ។
"ក្រោកស្រាតខោអាវនាងចេញឥឡូវនេះ បើមិនចង់ត្រូវយើងយកខ្សែក្រវ៉ាត់នេះវាយនាង" ស្តាប់សំឡេងគំហក របស់គេធ្វើឲ្យនាងព្រឺក្បាល ប្រឹងក្រោកស្រាតសម្លៀកបំពាក់ដែលនៅលើខ្លួនចេញ រួចក៏ដេកផ្ងារង់ចាំឲ្យគេធ្វើតាមចិត្តដែលគេចង់ចុះ នាងសាំនឹងបែបនេះហើយ ដែលត្រូវគេវាយរួចក៏ញ៉មញីតាមក្រោយ។
"ក្រោក! ហើយក៏លុតជង្គង់នៅចំពោះមុខយើង" រ៉ូឃី ក្រោកតាមបញ្ជារបស់គេ ដោយលុតជង្គង់នៅត្រង់ពីមុខគេ ទាំងមិនដឹងថាគេនឹងឲ្យនាងធ្វើអ្វីបន្តទៀតឡើយ ដឹងត្រឹមតែត្រូវធ្វើតាមបញ្ជាដែលដាក់មក។
ថេយ៉ុង យកខ្សែក្រវ៉ាត់នោះ ចងរឹតកដៃរបស់នាងទាំងសងខាង គេឱនក្បាលទៅទល់ថ្ងាសជាមួយនាង ធ្មេចភ្នែក តែមាត់និយាយ។
"យើងឃ្លានហើយ នាងបម្រើយើងឲ្យល្អ បើមិនល្អយើងនឹងឃុំនាងមិនឲ្យបាយទឹកនាងស៊ីឡើយ" រ៉ូឃី ឡើងអង្គុយលើគេ ដោយពិបាកក្នុងការយកដៃទៅកាន់របស់គេ ស៊កចូលក្នុងខ្លួននាងណាស់ ព្រោះតែត្រូវគេចងដៃជាប់បាត់ទៅហើយនិង។
"អ្អាស៎!" ចាំនាងយូរពេក គេក៏រុញនាងឲ្យដេកផ្ងា ដោយចាប់តម្រង់ទិសរបស់គេឲ្យចំគោលដៅ រួចក៏ស៊កបញ្ចូលដោយមិនថ្នមដៃឡើយ គេទាញចង្កេះនាងយកទៅបោកខ្ទប់ខ្លាំងៗ ទោះវាក្រហាយ ក៏នាងមិនអាចហារស្តី តវាសុំបញ្ឈប់បានឡើយ តែហ៊ានក្អកច្បាស់ជាស៊ីកំផ្លៀងទៀតហើយ។
"អ្ហាស៎ៗ!!!" នាងថ្ងូរញាប់ស្អេក ពេលត្រូវគេបង្វិលឲ្យដេកផ្កាប់មុខ ព្រមទាំងចាប់ដៃនាងដែលចងផ្អោបជាប់គ្នានោះបង្វិលមកក្រោយ ក៏រឹតតែធ្វើឲ្យនាងឈឺទ្វេដងពេលអ៊ីចឹងទៅ។
