ភាគ៣១:រសជាតិពិសេសណាស់!
គេឱនសម្លឹងមើលនាងដោយភាពសង្វេគ ប៉ុន្តែគេមិនបានជួយអ្វីចំពោះនាងនោះទេ ព្រោះនាង ជាអ្នកសាងឡើងដោយខ្លួនឯងទេ គីម រ៉ូឃី កុំចង់ទៅបន្ទោសអ្នកណាឲ្យសោះ លើកនេះមានសង្សារ ចុះបើលើកក្រោយចួបប្រុសផ្សេង មកអះអាងថាជាប្តីរបស់នាងទៀតនោះមិនវីវរទៅហើយទេអី។ គេញញឹមចុងបបូរមាត់ យកដៃទៅបង្អូសអង្អែលទ្រូងរបស់នាង ព្រមទាំងខិតខ្លួនឡើងមកខាងលើបន្តិចម្តងៗ រហូតទាល់តែរបស់ចន្លោះភ្លៅនោះចំមាត់នាងតែម្តង។ នាងងាកមុខចេញទាំងរអា ដោយមិនចង់សម្លឹងបន្តិចណាឡើយ ប៉ុន្តែគេបែរជាគិតថានាងខ្ពើមរអើមរបស់ខ្លួន ទើបយកដៃទៅច្របាច់មាត់នាង ដោយការខឹងសម្បារជាខ្លាំង។
"ខ្ពើមរបស់យើងមែនទេ?ក្រែងនាងក៏ធ្លាប់ត្រូវការវាដែរមិនចឹង? ម្តេចក៏បែរមុខចេញឬក៏មកពីប្រុសថ្មីមែនទេ?" នាងបដិសេធដោយគ្រវីក្បាល មិនមែនព្រោះតែអ្នកណាឡើយ ប៉ុន្តែមកពីនាងគ្មានកម្លាំងក្នុងខ្លួនសោះឡើយ ឲ្យធ្វើដូច្នេះចំពោះគេយ៉ាងម៉េចទៅរួច គេចេះតែចោទប្រកាន់ដោយមិនគិតសោះថាមកពីមូលហេតុអ្វីឲ្យប្រាកដនោះ។
"បើអីចឹងក៏ដាក់វាចូលក្នុងមាត់នាងទៅ ធ្វើឲ្យលឿន" នាងដង្ហក់ដង្ហើម ភ្នែកបើកបិទៗមើលអ្វីក៏ស្រវាំង ដៃរបស់នាងទន់ល្វិល្វក់ដូចមនុស្សគ្មានឆ្អឹង វិនាទីបន្ទាប់នាងក៏សន្លប់បាត់ស្មារតីតែម្តង។ ថេយ៉ុង ដកដង្ហើមធំនឹងនាងដែលសន្លប់ៗមិនដឹងជាប៉ុន្មានដងឡើយក្នុងមួយម៉ោង គេក្រោកចេញពីលើនាង ដោយទម្រេតខ្នងទៅផ្អែកក្បាលគ្រែទាញបារីដែកកេះមកអុជជក់ បង្ហុយផ្សែងកំដរបរិយាកាសដែលស្ងប់ស្ងាត់ គេបង្ហុយផ្សែងបារី ដោយដៀងភ្នែកសម្លឹងអ្នកដែលកំពុងតែសន្លប់ស្តូកស្តឹងនោះទាំងគ្មានចិត្តជួយនាង ឲ្យបានដេកត្រឹមត្រូវឡើយ រាងកាយទទេស្អាត ស្ថិតនៅលើពូកនេះ ក្បែរភ្លៅរបស់គេ។
"ដឹងខ្លួនវិញពេលណានាងក៏មិនរួចខ្លួនដែរ" គេឱនសម្លឹងមើលអាកូនខ្លួនឯងដែលមិនទាន់បានស្អីផង នាងក៏សន្លប់ទៀតហើយ ទ្រាំចាំឡើងរឹងខ្លោចអស់រលីង ស្ងួតរីងរី។
•••
១ម៉ោងក្រោយមក...
រ៉ូឃី ដឹងខ្លួនមកវិញក៏ស្ទុះក្រោកអង្គុយ នាងសម្លឹងទៅកាន់ចង្រឹងដែកដូចគុកមួយនេះ ដោយចង់រត់ចេញពីកន្លែងនេះ ប៉ុន្តែរត់ហើយក៏ដួលមកវិញ ព្រោះភ្លេចគិតថាជើងដៃជាប់ច្រវ៉ាក់។ អ្នកដែលអង្គុយនៅខាងក្រោយនាង ក៏សម្លឹងមើលដោយការអស់សំណើច គិតឬថាគេព្រមដោះច្រវ៉ាក់ចេញដោយងាយៗនោះ ខណៈពេលនោះដែរ នាងក៏បែរសម្លឹងមកក្រោយយឺតៗ ដោយភ្ញាក់ផ្អើលនឹងវត្តមានគេ ការពិតគេមិនបានទៅណាឡើយ នៅអង្គុយក្នុងផ្អែកខ្នងសម្លឹងមើលនាងរហូត។
"លោក" នាងបន្លឺសំឡេងហៅគេដោយការភិតភ័យ ទើបលូនទៅក្បែរគេ លើកដៃសំពះអង្វរ សុំឲ្យគេមេត្តាដោះលែងនាង ដោះច្រវាក់ដៃ ច្រវ៉ាក់ជើងនេះចេញ។
"យ៉ាងម៉េច? សំណព្វចិត្ត" គេឆ្លើយយ៉ាងទំនង លើកដៃមកអង្អែលផែនថ្ពាល់នាងថើរៗ អ្នកដែលត្រូវអង្អែលភ័យសឹងតែចង់រាគនោមដាក់ពូកឥឡូវហើយ នាងក្រោកអង្គុយទល់មុខគេ ដោយគេលូកដៃទាញចង្កេះនាងឲ្យចូលក្បែរ ដេកកើយទ្រូងគេ ដៃនាយលើកអង្អែលក្បាលរបស់នាង ធ្វើដូចជាស្រឡាញ់ខ្លាំងណាស់អ៊ីចឹង។
"លោកដោះច្រវ៉ាក់ចេញពីលើខ្លួនខ្ញុំបានទេ?ខ្ញុំឈឺ" នាយបង្អូសដៃចុះមករកស្មានាង អង្អែលត្រដុសថ្នមៗ ទើបឱនមុខមកសម្លឹងនាង លើកចិញ្ចើមដាក់។
"យើងមិនដឹងថាដោះដូរនឹងអ្វីនោះទេ" រ៉ូឃី ញើសហូរជោកខ្លួន នាងក៏យល់ន័យរបស់គេភ្លាម ដោយសន្សឹមៗ ថើបបង្អូសពីលើទ្រូងចុះមកដល់ពោះ នាងជញ្ជក់សាច់ពោះរបស់គេ រួចក៏បង្អូសមកក្រោមទៀត ប្រើបបូរមាត់ថើបលើរបស់មូលៗនោះមួយខ្សឺត ទើបងើយមុខសម្លឹងគេ។
"ធ្វើឲ្យយើងពេញចិត្ត ចាំយើងដោះច្រវ៉ាក់ឲ្យនាង" នាងជញ្ជក់បណ្តើរ លេបទឹកមាត់បណ្តើរ ក៏សាកលានអណ្តាតមកប៉ះ។
"អ្ហា៎!" បានឮសំឡេងគេថ្ងូរហើយ នាងក៏សាកម្តងទៀត លិឍបង្អូសទាល់តែគេថ្ងូរឮជាងមុន គេសង្កត់ក្បាលនាងថ្នមៗឲ្យដិតជាប់នឹងរបស់មូលៗទាំងនេះ។
"លោកខ្ញុំឈឺកដៃណាស់អាចដោះវាចេញសិនបានទេ? បើខ្ញុំធ្វើរួចលោកមិនពេញចិត្តអាចដាក់ច្រវ៉ាក់ខ្ញុំវិញបាន" គេសម្លឹងមុខនាងដោយមិនហារស្តី ប៉ុន្តែក៏យកកូនសោមកចាក់ដោះច្រវ៉ាក់នៅលើដៃឲ្យនាងចេញតាមសំណើរ។
រួចដៃពីច្រវ៉ាក់ហើយ នាងក៏ចាប់កាន់វាបានយ៉ាងស្និទ្ធ ដោយបង្អូសដៃច្បូត ហៅសំឡងថ្ងូររបស់គេបានឮៗល្អខ្លាំងណាស់។
"អ្ហាស៎!សឺត! អ្ហឹមល្អណាស់ក្មេងឆ្លាត" គេថ្ងូរផង សរសើរនាងផង រហូតទាល់តែវាបញ្ចប់ទៅដោយយ៉ាងរលូន ទើបគេទាញនាងឡើងមកវិញ ដោយឲ្យនាងពោបពីលើខ្លួនគេ។
"លេបវាហើយមែនទេ?" គេលើកចិញ្ចើមសួរមកកាន់ក្មេង ដោយយកមេដៃសង្កត់លើបបូរមាត់របស់នាង ដោយចង់ដឹងថានាងមានអារម្មណ៍បែបណាបើបានលេបវាទៅនោះ។
"ចាស៎!លេបអស់ហើយ" នាងឆ្លើយទាំងមុខក្រហម ពេលលេបរបស់នោះចូលក្នុងមាត់អស់រលីងដូច្នេះ ដោយចង់ងាកមុខចេញ ប៉ុន្តែគេចាប់មកថើបជញ្ជក់បបូរមាត់ ព្រមទាំងជញ្ជក់ចុងអណ្តាតរបស់នាងដែលលេបទឹករបស់គេទៅ។ ក៏ចង់ស្គាល់រសជាតិដូចគ្នាដែរតើ។
"វាយ៉ាងម៉េចដែរ?" ដកមាត់ចេញក៏ចាប់ផ្តើមសួរដូច្នេះចំពោះនាង រ៉ូឃីលេបទឹកមាត់ក្អឹកៗ ដាក់ដៃទាំងពីរក្រសោបឱបស្មាគេ ដោយការអៀនខ្មាសពេលឆ្លើយសំណួរនោះ។
"គឺ...ពិបាកនឹងនិយាយខ្លាំងណាស់ ខ្ញុំប្រាប់មិនត្រូវទេ"
"នាងសាកគិតដោយការផ្ចិតផ្ចង់ទៅមើល ហើយក៏ឆ្លើយយល់ទេ?" គេទាញនាងឲ្យមើលមុខគេវិញ ព្រមទាំងសង្កត់សម្តីបញ្ជាក់ នាងសម្លឹងមុខគេមិនដាក់ភ្នែក ហើយក៏ចាប់ផ្តើមគិត រកនឹក តើគួរឆ្លើយបែបណាទើបគេពេញចិត្ត ហើយក៏លែងនាងចេញពីក្នុងបន្ទប់មួយនេះ។
"គិតរួចឬនៅ?" សួរបញ្ជាក់នាងទៀតហើយ ម្តេចក៏គេចង់ដឹងអីក៏ចង់ខ្លាំងម៉្លេះ នាងនៅតែសម្លឹងមុខគេមិនដាក់ភ្នែក រកនឹកកុហកឲ្យតែរួចខ្លួនប៉ុណ្ណោះ។
"គឺវាឡែមៗសាបៗប៉ុន្តែពិសេស" នាងឆ្លើយដល់ត្រង់នេះក៏ងាកមុខចេញយ៉ាងលឿន ធ្វើឲ្យគេចាប់ទាញបង្វែរនាងមកវិញ ចង់ដឹងថាពិសេសនឹងវាយ៉ាងម៉េច ទើបអឹមអៀនមិនចង់ឆ្លើយជាមួយគេដូច្នេះ ស្រីអីក៏ពូកែអៀនម៉្លេះទេលោក។
"ពិសេសរបៀបម៉េច?ប្រាប់បានឬអត់?" នាងលើកដៃខ្ទប់មាត់គេហើយក៏ហារមាត់ឲ្យគេមើល ទើបគេប្រឹងសម្លឹងមើល សឹងតែលានគ្រាប់ភ្នែកទៅហើយ តើមានអ្វីទើបឲ្យគេមើលដូច្នេះនៀក៎។
"មិនឃើញអីទេ"
"គឺចង់ប្រាប់ថាវាធំ ខក់ខ្ញុំសឹងតែដល់កន្លើត" នាងខ្ទប់មុខយ៉ាងទាន់ហន់នឹងទ្រូងរបស់គេ បណ្តាលឲ្យគេលួចមានកូនចិត្តញញឹមចេញមក លើកដៃអង្អែលក្បាលនាងថ្នមៗរួចក៏ថើបក្បាលនាងជាច្រើនខ្សឺត ទើបយកកូនសោចាក់ដោះច្រវ៉ាក់នៅកជើងឲ្យនាង មានសេរីភាពម្តងទៀត នាងរំភើបពេកក្រៃពេលបានរួចខ្លួនអ៊ីចឹង។ បបូរមាត់ជាំតិចៗរបស់នាងក៏លោមកថើបបបូរមាត់គេមួយខ្សឺត ដូចធ្វើឲ្យនាយបាក់ស្រឹបជាមួយនាងអ៊ីចឹង ខ្នងនាងរលោងស្រិល ប៉ុន្តែស្អិតសើមដោយសាញើសដែលប្រឹងបំពេញចំណង់តណ្ហាឲ្យគេ។
នាយឱនថើបសាច់ទ្រូងនាង បង្អូសចុះក្រោមយឺតៗ មកដល់ផ្ចិតគេក៏ប្រើអណ្តាតវិញ ដោយលិឍពីលើពោះនាងដែលសស្គុសនោះដូចមិនខ្ពើមបន្តិចសោះ រហូតមកដល់ក្រោមផ្ចិត គេក៏រុលអណ្តាតចូលកាន់តែជ្រៅ ធ្វើឲ្យនាងរមួលខ្លួន ក្តាប់ម្រាមដៃ ក្តោបម្រាមជើងចូលគ្នា ស្រៀវពេញពោះ។
______
