ភាគ៣៨:ដៃឱបអូន តែបេះដូងឲ្យគេ!
នាព្រឹកព្រលឹម...
អង្គុយញ៉ំអាហារពេលព្រឹកជុំគ្នា ដោយបន្តការព្រងើយកន្តើយដាក់នាងតទៅទៀត មិនអីទេគេធ្វើចុះ ព្រងើយកន្តើយដាក់នាងគ្រប់យ៉ាងតែម្តងទៅ នាងក៏នឹងលែងសូវឈឺចាប់ លែងចង់ក្បែរទៀតដែរ ជាកំហុសរបស់នាងដែលស្រឡាញ់គេ គេមិនបានខុសអ្វីទាំងអស់។
"រ៉ូឃី បន្តិចទៀតខ្ញុំនិងថេយ៉ុងទៅផ្សារឯងទៅដែរទេ?"
"អត់ទេ! បងស្រីទៅតែពីរនាក់គាត់ចុះ" នាងងើយមុខញញឹមដាក់ ឆ្លើយបដិសេធយ៉ាងលឿន អ្នកណាដែលចង់ទៅមើលមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់ស្និទ្ធជាមួយនិងអ្នកផ្សេងនោះ។
"មិនអីទេចឹងយើងទៅតែពីរនាក់ក៏បាន" រ៉ូរ៉េនបែរទៅញញឹមដាក់សង្សារវិញ ដោយគេក៏ញញឹមដាក់នាងដូចគ្នា។ រ៉ូឃីណែនទ្រូងខ្លាំងណាស់ បើបែបនេះទៅហើយ បញ្ជូននាងត្រលប់ទៅវិញចុះ មិនបាច់ទុកនៅឲ្យធ្វើជាឆ្អឹងទទឹងករបស់គេនោះទេ គេក៏ទើសទាល់ នាងក៏រឹតតែទើសទាល់ដូចគ្នា។
•••
ខណៈដែរគូសង្សារនោះចេញទៅបាត់ នាងក៏ឈរលាងចានសម្អាតទុក ដោយមិនចាប់អារម្មណ៍នឹងអ្វីទាំងអស់ នាងខូចចិត្តតែក៏មិនចង់ជ្រៀតជ្រែកធ្វើឲ្យអ្នកណាមកយល់ថានាងគួរឲ្យអាណិតឡើយ នៅមុខពួកគេ នាងក៏សម្តែងធ្វើធម្មតាតាមដែលអាចធ្វើបាន ទោះជានាងយ៉ាងម៉េចយ៉ាងម៉ាក៏ប្រុសម្នាក់នោះមិនខ្វល់ឡើយ។
"អ្ហឹម" រ៉ូឃី ភ្ញាក់ព្រើតពេលឮសំឡេងគ្រហឹមបែបនេះ ដោយចង្កេះរបស់នាងក៏ត្រូវគេឱបរឹត គ្មានអ្នកណាក្រៅពីគេឡើយ នាងបែរមកក្រោយទាំងភ័យបុកពោះភឹបៗ គេក៏ឱនមកថើបឈ្មុសឈ្មុលប្រឡោះកនាង ដូចជានឹកក្លិនខ្លួននាង ចង់ចូលសំងំលេងមួយម៉ោងពីរម៉ោងព្រោះសង្សារប្រាប់ថាពេលល្ងាចបានមកវិញ។
"លោក កុំអីប្រយ័ត្នសង្សារលោកមកទាន់" នាងយកដៃរុញគេចេញ ប្រាប់ដោយអារម្មណ៍ក្រែងចិត្តចំពោះ មនុស្សស្រីម្នាក់ទៀត នាងថយក្រោយចេញពីគេ មិនចង់ឲ្យគេធ្វើវាទៀតឡើយ។
"បើយើងចង់ធ្វើ យើងនឹងខ្លាចរ៉េនដែរមែនទេ? រ៉េនជាសង្សារយើងមិនមែនម្តាយឬក៏ប្រពន្ធយើងទេ ឆាប់មកណេះ មកតាមយើង" គេអូសដៃនាងចូលទៅក្នុងបន្ទប់ ទាញទ្វារចាក់គន្លឹះក្រឹបៗ ដោយរុញនាងមកលើគ្រែ ព្រមទាំងឱនថើបនាងខ្លាំងៗ ចុះបើប្រាប់ថាគេមិនជក់ចិត្តមិនជាប់ចិត្តជាមួយសង្សារឡើយកាលពីយប់មិញនេះ តើជឿទេ ថាគេដេកជាមួយស្រីផ្សេងប៉ុន្តែបែរជានឹកគិតដល់នាងទៅវិញ។
"លោកបានហើយ កុំធ្វើវាអី ឈប់បានហើយ ឈប់" នាងស្រែកគំហកថាឲ្យគេ ព្រមទាំងរុញគេចេញ ដោយចង់ស្ទុះក្រោកពីគ្រែ ប៉ុន្តែក៏ត្រូវគេចាប់ទាញសក់នាង ដោយបោកមកលើគ្រែវិញ ទាំងមុខក្រហមច្រាល ហ៊ានជំទាស់ជាមួយគេផងឬ?លែងខ្លាចគេហើយ?
"នាងហ៊ានជំទាស់ជាមួយយើង? " នាយចាប់ង្កត់នាងឲ្យនៅក្រោមទ្រូង ព្រមទាំងទាញខ្សែក្រវ៉ាត់ចេញពីចង្កេះខោ ដូចជាចង់យកវាមកវាយនាងឲ្យកន្ទួលស្នាមលើសាច់អ៊ីចឹង។
"ខ្ញុំ-ខ្ញុំសុំទោស អ្ហឹកៗ!ប៉ុន្តែលោកកុំវាយខ្ញុំដោយប្រើវាអីណា៎ ខ្ញុំនឹងធ្វើតាមលោកគ្រប់យ៉ាង" ទាល់តែឃើញថ្នាំខ្លាំងទើបស្រក់ទឹកភ្នែក នាងលើកដៃមកដោះរ៉ូបចេញ បន្សល់តែឈុតក្នុងរបស់នាងប៉ុណ្ណោះ ទើបគេឱនទៅថើបនាងម្តងទៀត ដោយទម្លាក់ខ្សែក្រវ៉ាត់ចុះ លើកដៃបំបោសអង្អែលរាងកាយនាងវិញ។ រ៉ូឃី ស្រៀវស្រើបនិងដៃរបស់គេដែលយកទៅឈ្លីត្រង់ចំណុចក្រោមផ្ចិតរបស់នាងខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែគេក៏ស្រាប់តែដកដៃចេញ រួចក៏ដកមាត់ចេញមកសម្លឹងមុខនាងម្តង។
"យប់មិញនាងឃើញមែនទេ?" ឮសំណួរគេសួរហើយ បណ្តាលឲ្យទឹកភ្នែកស្រក់មកច្រោកៗ នាងឈឺចាប់ចំពោះរូបភាពទាំងអស់នោះ ប៉ុន្តែនាងអាចធ្វើអីបាន?ក្រៅពីសម្លឹងហើយក៏ខ្ទប់មាត់យំ គ្រប់យ៉ាងមានតែពាក្យថាទ្រាំសម្រាប់នាង។
"នាងអន់ចិត្តដែរទេ?" ហេតុអ្វីក៏ថាមិនអន់ចិត្តនោះ បើមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់ ទៅធ្វើអ្វីជាមួយស្រីផ្សេងដូច្នេះ។
"ខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីបាន?ខ្ញុំអាចហាមឃាត់លោកបានទេ? អាចឃាត់លោកមិនឲ្យក្បែរអ្នកផ្សេង ឃាត់មិនឲ្យធ្វើរឿងនោះជាមួយស្រីផ្សេង...អ្ហឹម" គេមិនចង់បន្តស្តាប់នាងនិយាយទៀតនោះ ទើបត្រូវថើបឲ្យនាងស្ងាត់មាត់ ក៏កើតចិត្តអាណិតនាងដែលត្រូវមកលាក់មុខ ដើរតួធ្វើជាអ្នកផ្សេង ដែលគេមិនបានប្រាប់ថានាងជាកំណាន់ចិត្តដែលគេស្រឡាញ់ស្ទើរលេបឡើយ ចិត្តមួយក៏ស្រឡាញ់នាង ចិត្តមួយទៀតក៏មានសង្សារ អាចនិយាយបានថាគេមានចិត្តឲ្យទាំងពីរនាក់។ សង្សារដែលបែកគ្នាអស់រយះពេលប្រាំឆ្នាំ គេពិតជាមិនចង់បាត់បង់នាងទៀតនោះទេ ចំណែកមនុស្សស្រីដែលនៅក្បែរខ្លួនរយះពេលប្រាំខែ ទាំងវាយដំ ទាំងជេរប្រមាថ គ្រប់យ៉ាង ក៏គេមិនចង់បាត់នាងឡើយ។ គេស្រឡាញ់នាង ប៉ុន្តែក៏លាក់ទុកក្នុងចិត្ត មិនអាចប្រាប់ថាស្រឡាញ់ មិនអាចសូម្បីតែញញឹមដាក់នាង។
•••
