"පුතූ........අප්පච්චීගේ පණ ටික......අම්මිගේ ඇස් දෙක......අනේ ඇස් දෙක ඇරලා අම්මියෝ කියලා කියපංකෝ මගේ රත්තරනේ ........තව කොච්චර වෙලාවක් අම්මි එක්ක තරහා වෙලා ඉන්නද රත්තරනේ ආ.....අම්මි චුට්ටක් පරක්කු උනාට ඇයි මගෙ වස්තුවේ අම්මිට මෙච්චර ලොකු දඩුවමක් ආ මගේ දෙයියෝ.....ඇයි වස්තුවේ ම්ම්........"
මම කතා කෙරුවා......
කතා කෙරුවට වඩා මම මිමිනුවා කිවුවොත් තමා හරිම.......ඇස් කෙවෙනි ගිනියම් කරන කදුලු පිනි කොපුල් දිගේ රූටද්දී මහා විසාල ඇදේ කාලක්වත් නැතුව ඔහේ වැතිරිලා ඉන්න මගේ පුංචි අහසක්ගේ පිය වෙලා තියෙන ඇස් කෙවෙනි උඩින් හාදුව ගානේ තිබ්බ මම උගුර හිරකරවගෙන එන ඉකිය අස්සේ හරී අමාරුවෙන් අකුරු ඇහිලුවා.......
ඔක්කොටොම කලින් ආව අම්මී ඊටත් පස්සේ ඇදුම් කැඩුම් දාපූ බෑග් එක එක්ක කෑම අරන් ආව තාත්තී එක්ක යන්න යද්ද කඩින් කඩ කඩින් කඩ කෙල්ලව අරන් යන්න කියන එක අම්මිට කිවුව මම අවසානේ අම්මිගෙන් බැනුම් අහලා ගුටියකුත් කාලා සද්දෙ වහ ගත්තා වගේම ආයෙම වේදනා ඔක්කොම අවසානෙ සනීප නින්දක උන්නූ මගේ පුංචි අහසක් එක්ක තනි වුනා.....
ඇබිත්තන් රෝස පාට නිරුවත ධවල පාට ඇදරෙද්දෙන් වැහිලා ගිහින් තියෙද්දී මූන පුරාවටම වැටිලා තිබ්බ කොන්ඩෙ පස්සට කරලා ඒ කිරි සුවද වැහෙන දෙතොල උඩින් මම මගේ දෙතොල් තද කරා......
කිරි සුවද ඒකාකාරෙට වෑහෙන මල් පෙති හා සමාන රෝස තොල් පට වේලීලා ගිහින් තියෙද්දී වැටුනු පාරටද මන්දා යටි තොලේ කොන හරියෙන් පුපුරලා නිල් වෙලා තිබ්බ වගේම නිකට යටත් තුවාල වෙලා පුපුරලා ගිහින් තිබ්බා......
තොරතෝංචියක් නැතුව අම්මියෝ අම්මියෝ ගාන ඇබිත්තන් කට පොඩ්ඩ වැගිලා ගිහින් තියෙද්දී අප්පච්චීගේම කලු පාට ඇස් දෙක අස්සට පිරුනු කදුලු වේදනාවට තාමත් වැහුනු ඇස් කෙවෙනි අස්සෙන් රිංගලා ඇස් කොන් වලින් පහලට රූටද්දි අනේ ඒ පිය වුනු අහිංසක ඇස් වලට වඩා මගේ ඇස් ඇඩුවා....
මොන දේ දරා ගත්තා උනත් මම කොහොමද දෙයියනේ මගේ දරුවගේ කදුලූ ඉස්සරහ නාඩා ඉන්නේ .........
මගේ අහිංසකයා නින්දෙන් පවා අඩනවා දෙයියෝ....ඒ අහිංසක ඇස් දෙක නින්දෙන් පවා වේදනාවට අඩද්දි මම කොහොමද දෙයියනේ නාඩා ඉන්නේ.....මම කොහොමද මගේ කදුලට වැට බදින්නේ ආ කොහොමද........
YOU ARE READING
Dark Painting
Non-Fictionඅදුරු සිතුවම...... එක්වුනු දෙසිතක් තුල හිර වුනූ එක් සිතක අකීකරූකමින් බොදවුනූ කාල සිතුවම....... Dark painting... The picture of time, which was disobeyed by one heart trapped in a united world....... ...
