කොහෙන් ආවද කොහොම ආවද නොදනිද්දී කල්පයක් වගේ ගෙවුණ පැය කීපෙකට පස්සෙ ,පාර මැද චප්ප නොවි ගේට් එකෙන් ඇතුලට බයික් එක දාපු මං බයික් එකෙන් බැහැලා හෙල්මට් එක ගලවන ගමන්,යන්තමින් ගෙදර ආව නිසා දැනුණ සැහැල්ලුවට සුසුමක් හෙළන පමාවට උණ දෙත් එක්ක මං නොවැටි බේරුණේ අනූ නමයෙන්....
හරියට හුස්මක් කටක් ගන්නත් කලින් ,හීනෙන්වත් මේ වෙලාවේ දකින්න ලැබෙයි කියලා නොහිතපු එයා හිටි හැටියේ මං ඉස්සරහට ඇවිත් අත් දෙකෙන්ම මාව තල්ලු කරලා දැම්මේ අඬ අඬාම වෙද්දි..දකින්නේ හීනයක්ද මායාවක්ද කියලා හිතා ගන්න බැරිව එයා තල්ලු කරපු පාර නිසා මං වාරු නැතුව විසිවෙද්දී, නොවැටී බේරුනේ වැටෙන්න ගිය මාව එයාම ආයි අතින් ඇදලා ගත්ත නිසාම වෙද්දි ඒ ඇදලා ගත්ත සැණින් එයා මාව එක අතකින් කිටි කිටියේ බදාගෙන අනික් අතින් මගෙ පපුවට ගහන් ගහන් ගියේ අඬ අඬාම වෙද්දි හේතු කාරනා ගලප ගලප එයා මෙතන ඉන්නෙ කොහොමද කියන එක මං මටම පැහැදිලි කර ගන්න උත්සාහ කරා...
එයාව මන් එයාගෙ ගෙදරදී දැකලා ගෙවුණ පැය ගාණට..මං එන්නත් කලින් එයා අපේ ගෙදර ඇවිත්...එයාට කලින් එයාගෙ ගෙදරින් ආවත්, අනුරාධපුරේදි පාරවල් වැරදි වැරදි සෑහෙන වෙලාවක් එක තැන කැරකුණු මං තව කලා වැව ළඟත් පැය ගාණක් නිදන් ඉඳලා ආපහු ආවා වෙද්දි ඒ අතරෙ බස් එකේ උණත්..එයාට මෙහෙට එන්න ඕනා තරම් කල් තිබුණා නේද කියන්න එකින් එක හිතද්දී මට තේරුම් ගියා...
"ම්ම්..මැ.. මැණික..ඔයා.."
දැන් පැය කීපෙකට කලින් මගේම යාලුවගේ තුරුලට වෙලා හිටපු එයා...මගෙ අන්දු...එහෙම දෙයක් නොවුණ ගාණට...මගෙ පපුවෙ මූණ හංගන්..අතකින් පපුවට ගහ ගහම අඩා වැටුණේ එයාට මුළු ලෝකයක් නැති උණා වගේ දුකකින් වෙද්දි හිතේ කොයිතරම් කහටක් තිබුණා උණත් ඒ කඳුලු වල සිතල ඇදගෙන හිටපු ෂර්ට් එක පසාරු කරන් පපුවට විතරක් නෙමෙ හදවතේ අඩියටම දැණෙද්දී මොහොතකදි ඒ හැම තරහක්ම මට අමතක උණා......
YOU ARE READING
💚❤️ 🆁🅴🅼🅾🆁🆂🅴 ❤️💚 𝚈𝚒𝚉𝚑𝚊𝚗 - Complete -
Fanfikce🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀 FF/NonFf හදිසියෙන් යද්දී ඔබ දුරට මාගෙන් දුටුවාද කඳුලු දෑසේ ඒ ආදරයයි මා පැතුවේ ඉක්මනින් එන්න මා කීව වචනේ ඇයි නෑසුනා වාගේ තනිකම විතරක් ඉතිරි කළේ මේ පපුවේ ගිනි දැල්වේ එක මොහොතක් ඉන්නට බෑ ඈතින් පෙර වාගේ ඔය තුරුලේ තව මොහොතක් ඉන්නට බෑ ආයෙත්...