HIRS | bxb

33. Yeni Patron

11.05.2023

***

Şirketten içeriye girip turnikeleri geçtiğim anda karşıma çıkan kaosu fark etmiştim. Haberler hızla yayılmıştı anlaşılan.

Asansöre binip kata ulaştığımda da katın resepsiyonunun elinde telefonla hararetle konuşmasıyla daha da belli etmişti durumlar kendisini.

Ekibinin olduğu odaya ilerlerken çalışanların telaşlı koşturmalarına iç çektim. Bu durum ne olursa olsun beni üzüyordu. Bu şirkette oldukça mutluydum. Şimdi her şeyin yerle bir olmasına içten içe üzülüyordum. Odaya giriş yaptığımda bizimkiler hararetli bir şekilde konuşuyorlardı. Yüzlerindeki ifadeyi okumaya çalıştım ki kendilerini fazlasıyla belli ediyorlardı. Yine aralarında en samimi bulduğum Ayça dışında gayet mutlu görünüyorlardı.

Kıvanç'ın verdiği onca emek hiçe sayılıyordu ve ekibim ona nazaran oldukça mutluydu.

''Günaydın.'' dedim oldukça ruhsuz bir tonda. Ayça anında bana dönüp ayağa kalktı. Suratı daha üzgün bir hal almıştı. ''Kıvanç bey gidiyor Devrim.'' Düz bir ifadeyle suratına baktım bir süre. Samimi duruyordu. Bıkkın bir nefes verip usulca salladım başımı. Ancak onun kaşları çatılmıştı. ''Senden daha büyük bir tepki bekliyordum açıkçası.'' Kaşlarım şaşkınlıkla havalanırken öncesinde bildiğimi anlayacak olmaları beni germişti. Hemen toparlamaya çalışıp ''Aşağıda olayları duydum, bu nedenle rahat bir tepki verdim.'' dediğimde onda da belirgin bir rahatlama hissettim.

Hem bana hem de ekibe ithafen ''Ne yapacağız biz şimdi?'' diyerek sandalyeye bıraktı bedenini. ''Devam edeceğiz Ayça ne yapabiliriz başka?'' dedi Özer.

O sırada ben de kendi yerime geçmiştim. Çantamdan bilgisayarımı çıkarıp açma düğmesine basarken, o açılana kadar dosyalarımı çalışma alanına yerleştirdim. ''Hem gittiği de iyi oldu açıkçası.'' diye devam etmesiyle sinirli bakışlarım ona döndü. Anında bakışlarıma karşılık verdiğinde yüzümde okuduğu ifade onu germiş olacak ki yerinde rahatsızca kıpırdandı. ''Neden böyle düşünüyorsun?'' dedi ekibin diğer üyelerinden Davut.

Rahat bir tavırla arkasına yaslanırken, kalanlar merakla vereceği tepkiyi bekliyordu. İçten içe bir çıkış yolu ararmışçasına Özer'in onları rahatlatacaklarına inandığı söze bakıyorlardı. Bu durum benim alayla gülmeme neden oldu. Bakışlar tekrar bana dönerken Özer söze girmişti. ''Kıvanç bey aşırı despot bir insan. Eminim yeni gelen kişiyle çok daha rahat çalışırız.''

Bilgisayarım açılmışken hemen maillerimi kontrol ettim. O sırada cidden beklenilen rahatlama nidaları duyuldu ekibin çoğundan. ''Siz başka biri geldiğinde işinize devam edebileceğinizi mi sanıyorsunuz?'' dedim aynı esnada ellerim klavyede gezinirken. Avukat davayla alakalı son gelişmeleri yazmıştı. Bu daha da umutlanmama sebep oldu. ''O ne demek Devrim?'' diye sordu Ayça.

Mail atma işlemi bitip arkama yaslanırken gözlerimi benden bir cevap bekleyen ekipte gezdirdim. ''Arkadaşlar sizler burada ne kadar rahat çalıştığınızın farkında mısınız? Siz çalışmıyorsunuz, yeterince kendinizi vermiyorsunuz. Kusura bakmayın ama çok daha hevesli ve çalışken birileriyle yeriniz çok rahat doldurulur. İşinizi garanti falan sanmayın. Hatta Kıvanç beyin yerine gelecek kişiye kendinizi bir an önce sevdirmeye bakın.'' Son sözlerim sonrası bir sessizlik oldu. Saniyeler sonra uğultular arasında''Siz seversiniz de yalakalık yapmayı.'' demiştim oldukça sessiz bir şekilde ama Ayça duymuştu. Kaşları çatılı bir şekilde bana bakarken tek kaşımı kaldırdım. ''Yalan mı Ayça?''

Bir süre yüzümü inceledikten sonra önüne döndü. Pek tabii farkındaydı o da.

Oda içerisinde oluşan uğultuyu kesen şey kapıyı tıklatıp içeriye giren resepsiyon görevlisi olmuştu. ''Toplantı odasına çağırılıyorsunuz. Kıvanç beyin yerini alacak ceo konuşacak sizlerle.''