Porzuć wszelkie nadzieje,
Swego wpływu na dalsze dzieje.
I tak umrzesz,
Choćbyś przemierzył świat w wzdłuż i wszerz,
Wypił najróżniejsze w świecie eliksiry.
Nie pomogą Ci w tym najpiękniejsze szafiry.
I tak przeminiesz,
Swego losu nie zmienisz.
Już zza rogu śmierć z kosą do Ciebie idą,
Nie zatrzymasz ich swą błagalną miną.
I tak Cię chwycą,
W śmiertelne sidła uchwycą.
CZYTASZ
Tragiczne Wiersze
PoetryPisane pod wpływem emocji i natchnienia. Pierwsze wiersze są nieco beznadziejne, jednak to od nich zaczynałam i mam do niech sentyment. Najnowsze są o wiele bardziej dopracowane i mniej chaotyczne. UWAGA! Niektóre wiersze nawiązują do okaleczenia...
