Kolce róży pokuły moje ręce,
Więcej tego bólu czuć nie chce.
Muszę porzucić naiwną nadzieje,
Przeżyć sama swoje dzieje.
Chociaż otacza mnie wiele dusz,
Na każdej relacji osiądzie kiedyś kurz.
Koniec końców zostanę sama,
Bo kiedyś odejdzie też mama.
Moje serce już nie zdolne kochać,
Miłości swej ponownie nie chce oddać.
Ze skrajności weszłam w kolejną skrajność,
Ale chociaż poznałam swoją wartość.
CZYTASZ
Tragiczne Wiersze
PoetryPisane pod wpływem emocji i natchnienia. Pierwsze wiersze są nieco beznadziejne, jednak to od nich zaczynałam i mam do niech sentyment. Najnowsze są o wiele bardziej dopracowane i mniej chaotyczne. UWAGA! Niektóre wiersze nawiązują do okaleczenia...
