Dziękuje, że nie kochałaś mnie.
Nie siedziałabym teraz na dachu pisząc poezję krwią.
Dziękuje, że zapomniałaś o mnie.
Teraz tworzę, choć wszystko warte jest zapomnienia.
Dziękuję, że zastąpiłaś mnie.
Ja po dziś dzień nie potrafię kochać kogoś tak jak Ciebie.
Dziękuje za zniszczenie mnie.
Sprawiłaś, że zemsta stała się sensem mojego życia.
Kochanie Ciebie było jak kochanie śmierci.
Destrukcyjne, lecz potrzebne.
CZYTASZ
Tragiczne Wiersze
PuisiPisane pod wpływem emocji i natchnienia. Pierwsze wiersze są nieco beznadziejne, jednak to od nich zaczynałam i mam do niech sentyment. Najnowsze są o wiele bardziej dopracowane i mniej chaotyczne. UWAGA! Niektóre wiersze nawiązują do okaleczenia...
