Ben savaş uçağı pilotu Hüma, bu hikayede yaşanan olaylar tesadüf değil.
Tesadüf değildi, yaşadıklarım tesadüf değildi. Çektiğim hiçbir acı, döktüğüm göz yaşı, attığım çığlık, hissettiğim yalnızlık tesadüf değildi. Unuttuğum o iki yıl her ne yaşandıy...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hepinize selamlar, Bölüme başlamadan önce sizlerle paylaşmak istediğim bir kaç durum var. Ve hatırlatmak istediğim.
Aramıza hoşgeldiniz, destekleriniz, yorumlarınız, oylarınız benim için çok kıymetli ve hepinize çok teşekkür ederim. Umarım daha da büyük bir HÜMA ailesi oluruz, gelişiriz. 🫶🏼
"Merhaba Hüma Ailesi" adlı bölümü okuduysanız biliyorsunuzdur ancak ben yeniden hatırlatmak isterim.
1❣️Ben profesyonel bir yazar değilim hatta yazar değilim sadece aklıma gelen kurguyu beni ve sizleri biraz olsun alıp götürsün, gerçek dünyadan uzaklaştırsın ve bize iyi gelsin diye yazıyorum. Bu bir taslaktır, daha sonra düzenlenecektir.❣️sizinle beraber gelişebileceğime inanıyorum. 💓
2🌺 Karakterlerin iç dünyasına gireceğim ancak ben betimleme tarzını değil daha yalın bir tarzı seviyorum. Bana daha akıcı geliyor, şahsen fazla iç dünya ve betimleme beni sıkıyor bunu kurguya da yapmak istemiyorum. Akıcı, sade bir o kadar da öğretici ve verimli bir yazım sergilemeye çalışıyorum. 🌺
3❣️İlham almak, esinlenmek, çalıntı olduğu anlamına gelmez. Duygu, düşünce ve kavramlar bir kişiye özgü değildir.
4❣️Bölüm uzunlukları ve bölüm sayısı benim takıldığım şeyler değiller. Bölümün ne zaman tamamlandığını hissediyorsam o zaman bölümü bitiriyorum (2000 kelime 7000 kelime fark etmez) bence uzatmaya çalışırken çokta gerekli olmayan şeyler yazmaktan iyidir.❣️ Bölüm sayısının belli bir sınırlaması yok.
Not: kurgu askeri bir kurgu ancak sivil hayatta bizim için önemli bir rol oynuyor. Bunu unutmayalım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben savaş pilotu Alya Kahraman, hayatımdaki yalnızlık, acı bir tesadüf değil. Hayatımı adadığım görev ve görevler, yaşıyor olmam bir tesadüf değil. Ben Teğmen Hüma, hayatı yalan olan, onun için yazılmış senaryo da zorla başrol olan o kızım. Ben Alya Kahraman, sevdiğim kimse gerçek değil. Birilerinin en büyük düşmanıyım, dostum yok, güvenim yok. Bir mayın tarlasında yürüyorum, 28 ayım elimden alınmadan önceki hırsım, kararlılığım, dik başlılığım beni durdurulmaz yapmıştı. İstemediğim sürece durmazdım. İstediğimi her zaman elde ederdim. Ne olmuştu da çevremde olan bunca oyunu fark edememiştim? Nasıl inanmıştım? Oyunun içinde oyunlar dönerken Kafamı kurcalayan binlerce soru vardı ama en önemli iki soruyu kendime sormaya cesaret edemiyordum. Korkuyordum, alacağım cevap, hatırlayacağım her şeyden korkmama sebep olan sorudan o kadar korkuyordum ki, ne Baran'ın beni kandırmış olması, ne ablamın ihaneti ne de abim dediğim Yaman'ın benden bu ihaneti saklamış olması. Soramadığım soru ve cevabı kadar korkutmuyordu beni. Hayatım devam ediyordu tüm eksiklerine rağmen, her şeye rağmen, taşıdığım bu can benimle olduğu sürece adaletin peşinden koşmayı bırakmayacaktım. Bebeğim için, kendim için ve kalbimin derinliklerin de sonsuz güven hissettiğim Ateşe için, savaşacaktım. Karşıma neler çıkardı bilmiyordum, ucunda ölüm olabilirdi ama ben bir askerdim gücümü damarlarımda akan kanımdan, inancımı milletimden alırdım.
