Eveeet, gelelim önemli konumuza..Gördüğünüz gibi sezon finaline girdik ve artık bir şeyleri açık açık konuşalım..
Açıkçası bu sezon finalinin ne kadar süreceğini bilmiyorum çünkü artık ne hevesim, ne tadım, ne de sabrım kaldı.
Aylardır aynı yerimizde saymamız bir yana, sürekli çalınan olaylarım, kitlemin olmayışından dolayı haksız bulunmam işlerin tuzu biberi..
Ben hakkımı helal etmiyorum, ne emeğimi çalanlara ne de onu destekleyenlere.. bunu böyle bilin..
Elimden geldiğince direndim, yazmaya çalıştım. Okuyanlar için buralarda kalmak için çabaladım ama bu kadar oldu.
Hayatım zaten zor ve yoğunken buraya dinlenmek için gelmiştim ama burası beni daha çok yordu.
Elbette kitabı silmiyorum ya da tamamen gitmiyorum ama ne zaman döneceğim bilinmez.
Zaten yazabildiğimi de düşünmüyorum bu yüzden zorlamanın bir manası olmadığına eminim.
Kararımı yargılamayın çünkü bu kararı almak benim içinde kolay değildi.. çok düşündüm ve artık biraz geri çekilmeye ihtiyacım var..
Belki bir gün yeniden HÜMA deriz ama ne zaman bilemem.
Önüne gelen askeri kurgu yazdı, önüne gelen aynı şeyleri yazıyor.. çalıyor. Ben askeri kurgu insanı değilmişim onu da anladım bu süreçte..
BENİ BU SERÜVENDE DESTEKLEYEN HERKESE TEŞEKKÜR EDERİM
İYİ Kİ VARDINIZ VE VARSINIZ..
Bir gün yeniden HÜMA diyebiliriz, umarım.
Anlayışınız için teşekkürler..
KENDİNİZE İYİ BAKIN..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HÜMA (ara verildi)
Genel KurguBen savaş uçağı pilotu Hüma, bu hikayede yaşanan olaylar tesadüf değil. Tesadüf değildi, yaşadıklarım tesadüf değildi. Çektiğim hiçbir acı, döktüğüm göz yaşı, attığım çığlık, hissettiğim yalnızlık tesadüf değildi. Unuttuğum o iki yıl her ne yaşandıy...