Gönül Sayfam Olur Musun? (texting)

Yetmiş

Ceyda ve Cem hazırladıkları doğum günü partisinde son düzenlemeleri yaparken kapı zili duyulunca herkes bir anlığına panik oldu.

'Tunahan,' dedi Ceyda, 'sen kapıyı aç ve hiç çaktırma. Herkes ne yapacağını biliyor, saklanın şimdi.'

Tunahan oturma odasından çıkınca herkes bulduğu yere saklandı. Kapıyı açan Tunahan, Samet'le selamlaştı ve onu içeri aldı. Samet habersiz bir şekilde yürüyüp oturma odasına girdiğinde birden herkes saklandıkları yerden çıkıp yüksek sesle 'İyi ki doğdun!' diye bağırdı ve konfetiler patladı. Aynı anda hem çok şaşıran hem de sevinen Samet etrafına bakarken Cem koşup ona sarıldı.

'İyi ki doğdun kardeşim.'

'Oğlum ne ara hazırladınız bunları?' diye sorarken bir yandan da sarılanlara karşılık veriyordu.

'Cem ve Ceyda ayarladı,' dedi Meriç, 'daha çok Ceyda planladı, biz de yardım ettik.'

'Ceyda mı?' diyen Samet kaşlarını kaldırdı, 'Ceyda bana doğum günü hazırladı?'

'Cem'im istedi diye yaptım,' dedi Ceyda kollarını göğsünde birleştirip Samet'e yaklaşırken. 'Sana çok meraklı değilim yani.'

'Oha,' dedi şaşkınlığı devam ederken, 'harbiden sen yaptın yani?'

'Evet işte oğlum, kıt mısın?' diyen Ceyda ne olduğunu anlamadan kendini Samet'in kolları arasında bulduğunda Samet ona teşekkür ediyordu.

'Sameeeet,' dedi uzunca, 'cıvıma Sameeeet. Sen de benim doğum günümde Çırağan'ı kapatırsın, ödeşiriz.'

'Aynen, yaparım ondan.' diyen Samet ellerini birbirine vurdu.

'Ee, pastam nerede?'

'Anaa,' dedi Cem, 'birisi pastayı tutacaktı ya.'

'O birisi sendin Cem,' dedi Ceyda ve ofladı. 'Benim sevgilim neden böyle ya?'

Cem mahcup mahcup gülümserken Sude pastanın mumlarını yaktı. Samet pastanın başına geçtiğinde önce dileğini tuttu, ardından üfledi ve bir sürü mumu söndürdü. Diğerleri alkışlarken Samet bir kez daha Cem'e sarıldı ve Ceyda göz devirdi.

'Hadi ya kesin de yiyelim pastayı.' dedi Furkan. Kendisi doksan kilo olmuştu ve söylediğine göre sürekli diyetteydi fakat diyet anlayışı kendine hastı.

'Tam sevdiğim gibi muzlu.' dedi Samet. Pastayı dilimlere ayırdı. Ceyda onun elinden bıçağı alıp pasta dilimlerini herkesin tabağına dağıttı. Pastalarını ve masada bulunan birkaç şeyi de alan arkadaş grubu müzik açıp koltuklara otururken en sona Cem ve Ceyda kalmıştı.

'Çok sevindi.' dedi Cem pastasından yerken.

'Sevinsin bir zahmet.' diyen Ceyda, peçeteyi alıp Cem'in dudağına bulaşmış kremşantiyi sildi.

'Teşekkür ederim aşkım, Samet mutlu olunca ben de çok mutlu oldum. Biz böyle şeyleri pek bilmeyiz. Geçen sene doğum gününde tavuk dürüm ısmarlamıştım.'

'Yavrum bari et dürüm ısmarlasaydın,' dedi Ceyda, 'garibanım benim.'

'O ara çalışmıyordum, yoksa et ısmarlardım.'

'Aşkım benim ya, yerim seni.' diyen Ceyda uzanıp Cem'in yanağına bir öpücük kondurdu.

'Arkadaşlarım seni çok seviyor,' dedi Cem, 'seni herkes sever zaten.'

'Bir tek sen sevsen yeter bana.' diyen Ceyda göz kırptı. Onun bu cilveli hallerine bayılıyordu Cem.

'Ben zaten çok seviyorum. Ceyda, biz hiç ayrılmayız değil mi?'

'Ayrılmayız, büyü yaptırdım sana.'

'Gerek yoktu aşkım, ben sana zaten bağlanmışım.'

'Bak bak, bağlanmışsın demek?'

'Evet, yürekten.'

'Güzel o zaman. Ben de sana bağlandım, yürekten. İki yürek birbirine bağlanmışsa sonsuz olur derler.'

'Kim der?'

'Ben derim.'

'İyi dersin.'

İkisi de gülerken Cem uzanıp Ceyda'nın burnunun ucunu öptü. Hayatı çok sıradan ilerlerken birden tanıdığı bu heyecan ömür boyu sürsün istiyordu. Ne Ceyda olmadan ne de onun hissettirdikleri olmadan devam edebilirdi artık.

Bebişler birkaç bölüm sonra final vereceğim :(