Mavi gözlerini dikiz aynasına diken Kerem, kaldırımın kenarında durmaya devam eden Didem ile yutkunurken aklından geçen geri dönme isteğini üç gündür gözlemlediği genç kadın ile bastırdı. Yanında duran, elini tutan, yatakta kendisine eşlik eden kadının günler öncesindeki değişimi tanıştığı ilk Didem'in birebir kopyasıydı.
Didem ile tanıştığı ilk akşam onunla geçirdiği saatler ona kapılması için yeterli olmuştu. Sanırım her şeye rağmen yanında olma isteği tam olarak bu yüzdendi. Birlikte geçirdikleri günlerin sonunda kalbinde hissettikleri bu geceye kadar çaresizce çırpınmasına sebep olmuştu ama bu durumunda bir sınırı vardı. Üç gündür sevdiği kadının gözlerinde gördüğü üzgün ama bir o kadar hırçın duygular Hayal'in gelinliğinin yırtılması ile son bulmuştu.
Öğle saatlerinde, Didem'in evinde, Ceyhun ağabey ile televizyon izlerken Zeynep'in çığlığı tüm evi sarmıştı. Duyduğu çığlık ile aklına ilk gelen Zeynep'in doğumunun başladığı yönünde olsa da gerçek çok başkaydı. Ceyhun ağabey önde, kendisi arkada odaya girdiklerinde Zeynep, Eda ve Kayra'yı gelinliğin kuyruk kısmını incelerken, Hayal'i ise hayal kırıklığı içerisinde gelinliğin diğer tarafında bulmuşlardı. Didem ise en arka tarafta gözlerinde hiç bir duygu belirtisi olmaksızın Hayal'i izliyordu. Bu durum Kerem'in gerçekleri anlaması için yeterli olurken, Kayra'nın üzgün bir şekilde konuşmaya başlaması kendisi adına etkili olmamıştı. Fark ettiği gerçek içinde alevlenen öfkeye sebebiyet verdiğinde iç sesi tek bir cümle kurmuştu. Hayal, bunu hak etmiyor!
Didem'in sevgilisi sıfatıyla tanıştığı yüzler arasında kötü tek bir kişi bile yoktu ama içlerindeki en iyisi şüphesiz bir şekilde, Hayal'di. Hayal, Didem'i kardeş gibi gördüğünü kendisine olan yaklaşımıyla belli ediyordu. Her zaman güler yüzlü, samimi ve içtendi. Sanırım Hayal'in bu kadar iyi biri olması Didem'in yaptıklarının daha fazla göze batmasına sebep oluyordu. Bunun bilinci ile derin bir nefes alan Kerem, dikiz aynasının görüş açısından çıkan Didem'e son kez veda etti.
-"Elveda, Didem!"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
XXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerem'in arabasının gözden kaybolması üzerine sarsak adımlarla apartman kapısından içeri giren Didem, merdivenlere yöneldiği esnada aklına gelen görüntüler ile birkaç dakika olduğu yerde durdu. Karan ile tanıştığı gün, bu merdivenlerden birlikte yukarı çıkmışlardı. Kokusunu ilk ve son kez o zaman yakından alabilmiş, sıcaklığını ilk ve son kez o zaman hissedebilmişti... Hayallerinin gerçeğe dönüşeceğinden emin olduğu gün her şey bir kabusa dönüşmüştü. Sevdiği, hayallerini süsleyen adam, en yakın arkadaşına aşık olmuştu. 'Senin yüzünden! Eğer en başından Hayal'e olanı biteni anlatsaydın, bunlar olmayacaktı.' diyen iç sesi yanaklarını ıslatan gözyaşlarını elinin tersi ile silmesine sebep olurken, merdivenleri adım adım çıkmaya başladı. Sonsuzmuş gibi gelen basamaklardan sonra görüş açısına giren çelik kapı ile çantasındaki anahtarları çıkaran genç kadın, kilitlemediği kapıyı açtı titreyen parmaklarla.
