Mahkum Hisler | ARA VERİLDİ

1. Bölüm: yol ve iz

~18.05.2023 Perşembe
05.08

Bölüm şarkıları
•yüce aşk
•selda bağcan- sürgün
•sen nasıl bir insansın
•özcan deniz-sevdanın rengi
•Neden Gülüm

(Yeni yazılmış halidir. Düşüncelerinizi belirtmeyi unutmayın lüfffttennnn)

1.Bölüm
Yol Ve İz

Yazarın anlatımı

Karanlık ve soğuk. Bir kasım gecesinin ilk düşen karının soğuğu, dışarıda kopan fırtınaya Liyan'ın içindeki kıyamet eşlik ediyordu.

Rüzgarın uğultusu ağaçların hışırtısı,Liyan'ın titremeleri,

Yolda ezilen dal parçaları, sonbaharın son demleriydi, Liyan'ın içinde ki hasar ise bitişin simgesi,

Saatlerce süren sessizliği liyan bozarak "nerey-" Diye soracakken

"Sus." Diyen. serkanın sert ve öfkeyle harlanmış gür sesi Liyan'ın yerine sinmesine sebep olmuştu.

Oysa o kadar heycanlıydı ki Liyan'ın, akşam üzeri hevesle hazırlanmış saçlarının iki tarafından da ön tutamlarını örmüş geri kalan saçlarını sırtında serbest bırakmıştı. Üzerine hevesle siyah elbisesini giymişti. Nadiren yaptığı makyajından yapmıştı.

Ona göre bugün bambaşka olacaktı.
Belkide romantik bir yemek yiyeceklerdi ilk kez. Ama şuan bu durumda olmak... Şuan yanında oturan sahiden sevdiği adam mıydı? Yıllarını geçirdiği adamı tanıyamıyordu. İlk kez bu yüzüyle bu öfkesi ile karşılaşıyordu.

Araba yolunu izini bilmediği bir yerde ani fren yapınca Liyan kemeri sıkıca kavraması ile öne çarpmaktan kurtulmuştu. Peki ya onu şuan işiteceği sözlerden Serkan'ın yapacaklarından nasıl kurtulacaktı.

"Serkan." Mırıldanması Serkan'ın direksiyonu daha sıkı kavramasına sebep olmuştu. Liyan, sakinleşmesini ve eskisi gibi davranmasını istiyordu. Serkan'ın ismini söylemesi bile Serkan'ı mutlu ederken şuan koruduğu öfkesi Liyan'ın saf bir korku ile beklemesi Serkan'ı daha da sinirlenmesine sebep oluyordu.

"Neden sakladın? " Serkanın sorusu ile Liyan yutkunarak gözlerini kapattı. "Beni bok gibi hissetiriyorsun. " Demesi ile tekrar açmıştı gözlerini. "Ve beni değiştiriyorsun. Ömrümde hayatımda yapmam dediklerimi söyleseler inanmayacağım şeyleri yapmama neden oluyorsun. " Sakinlikten uzak bir ses tonu ile konuşması Liyan'ın gözlerini dolmasına sebep olmuştu.

"Özür dilerim." Liyan'ın söyleyebileceği açıklayabileceği tek şey buydu. " Bu yıkıma sen sebep oldun Liyan." Diyerek elini bir kez daha direksiyona geçirirken Liyan içindeki korkuyu bir kenara bırakmış Serkan'ın canın ne kadar yandığın düşüncesi kaplamıştı içini ve bu da kalbinde ufak bir ritim değişikliğine sebep olmuştu. Bu seferki korku kendisi için değildi Serkan'ın canı içindi.

"Bunu sen istedin beni bu hale sen soktun. Ve şimdi arabadan in. "

"Serkan-"

"İn dedim sana! " Serkan'ın bağırması, arabanın içinde sıkışmış gibi sürekli Liyan'ın kulaklarında yankı yapıyor, sürekli kelimeler tekrar tekrar zihninde canlanıyor kalbini tırmalayarak geçip gidiyordu.

Liyan sance kemerini çıkararak kapının kulpunu biraz kendine çekmiş ve aralamıştı. Dışarıdaki fırtına arabanın içine dolarken Serkan'ın gözleri buğulanmıştı. Liyan ise ağlıyordu.