"Çağrı'dan hoşlanıyorsun"
Zeynep Sinan'ın söylediğine gülümseyerek cevap verdi. Daha yeni yeni kabullendiği durum hücrelerinin bile büzülmesine neden oluyordu.
"Ne zamandır?"
Sinan'ın sorusu ile başını yere eğdi. Çağrı'yı fark ettiği andan beri kanamayı bırakan yaraları, kesiklerinde açan çiçekleri hatırladı.
"8"
"8 gündür mü?" Zeynep hayır anlamında başını salladı.
"8 hafta"
"8 ay" Sinan şaşkınlıkla geriye giderken durumun imkansızlığı ile kavruluyordu.
"8 ay önce tanımıyorduk ki"
Zeynep'in yerdeki bakışları arkadaşının gözlerine tırmandı usulca.
"Adını bilmiyordum ama tanıyordum"
Çalan zil sesi ile bahçedeki öğrenciler içeri geçerken etraf aydınlanmıştı. Sinan hareketlenen Zeynep'i durdurdu.
"Nasıl?"
"Evimin karşısındaki sokak lambasında bekliyordu geceleri. O beni izliyordu, ben sokağı."
"Neden tanımıyormuş gibiydin o zaman"
Zeynep kıvırcık saçlarına elini atarak kafa derisini kaşıdı. Bu sorunun cevabı Sinan'ın bile canını yakacaktı.
"Ali'nin kardeşiydi. Hem birini sevecek gücüm yoktu, hala da yok. Hiç bir yere ait değilim ve bundan mutluyum ben Sinan"
Sinan yüzüne düşen damla ile gözlerini gökyüzüne çevirdi.
"Benim yanıma aitsin Zeynep"
Zeynep yerdeki taşları incelerken sessiz kalmıştı. Sinan her zaman dalgalarını bildiği bir limandı ancak Zeynep'in bahsettiği daha farklıydı.
Sinan sessizliği yanlış anladığı için Zeynep'in yanında uzaklaşırken, bileğinin tutulması ile durdu.
"Sen hiç bir zaman, hiç bir yer olmadın. Her zaman sevdiğim bildiğim bir yerdi senin yanın. Ama bu farklı, eğer aynı şey olsaydı birbirimize aşık olurduk biliyorsun."
Sinan Zeynep'in sözlerinin doğruluğunu biliyordu. Onlara doğru seslenen Duru'ya ilerleyen Zeynep'in arkasından bakarken derin bir nefes aldı.
"Kabul etmek son derlerdi Zeynep. Sen kabul ettin ama kabulünü Çağrı'ya söyleyecek kadar cesur değilsin."
"O cesareti ona ben sağlıyacağım"
Sinan arkasına döndüğünde ağaca yaslanmış ona gülen Çağrı'ya baktı.
"Ne zamandır?"
Çağrı dikleşirken üstündeki ceketi düzeltmişti. Sinan'ın yanına geldiğinde gülüyordu.
"En başından beri"
Sinan kafasını onaylamazca sallarken bile gülüyordu. Zeynep gibi bir huysuz ile ancak Çağrı gibi bir kolpacı baş edebilirdi.
"İşe beni karıştırmadığın sürece istediğin zaman kulak kabart Çağrı ama lütfen duyduklarından benim haberim olmasın"
**
Çağrı sırtındaki çanta ile sallanarak Zeynep'in sınıfına girdiğinde ufak bir gürültü kopmuştu ancak Zeynep gözlerini önündeki test kitabından bir saniye ayırmamıştı.
Sınıfa giren öğretmeni fark ettiğinde gülümseyerek elindeki yeni listeyi kadına uzattı.
"Yeni sınıf listesi hocam"
