All of me/ Minsung

11~

Jisung karşısında prova yapan Minho ve Soonja ikilisi ile resmen acı çekiyordu. Zaman cidden durdurulamaz bir şeydi.
Jisung ve Minho arasındaki gerginlik bitmiş ikili tekrar yakınlaşmıştı. Tiyatronun senaryosu yeniden yazılmış Bay Jung oldukça beğenmişti. Başrollerin belirlenmesi ile çalışmalar hızla başlamıştı. Roller belirlenirken Jisung'a da rol verilmek istenmiş fakat kalabalık içinde sunulacağı için istememişti. Fakat Bay Jung herkes görev almak zorunda denilince Chan, Jungkook, Jisung ve bir kaç kişi koro da görev almışlardı. Jisung'un sesinin keşfedilmesi ile koronun ana solisti Jisung ve Jungkook olmuştu.

Şimdi ise İngiliz edebiyatı dersinde yoğun bir çalışma vardı. Jisung yüz ifadesini gören Jungkook yanına gelmişti. Elini omuzuna atıp "yoruldun mu?" diye sordu.

"Ah hayır hyung sadece dün biraz geç yatmıştım uykusuzum" aslında yalandı çok geç yatmamıştı. Karşısında ilk aşkı olan Minho'yu flört ettiği kız ile aynı sahnede, aşık iki genci canlandırırken izlemek moralini bozmuştu.

"Bazen çok yükleniyorsun kendine biraz daha yaşına göre davranıp hayatını yaşasan"

"Yaşıma göre davranmak?"

"16 yaşındasın biraz daha pervasız ve umursamaz olacağın dönemdesin ama sen aksine aşırı olgun ve sorumluluk sahibisin. Tamam bu kötü bir şey demiyorum ama biraz  da hayatın eğlencelerine bakmak lazım. Mesela hiç kareokeye gittin mi?"

"Şey gitmedim"

"Ciddi misin?" Jisung'un gayet ciddi olduğunu gören Jungkook etrafa bakınmaya başladı. "Nerde bu Chan gidip onu bir güzel döveceğim"

"Dur hyung sakin ol onun bir suçu yok! Sadece fırsat olmadı yoksa abim bir dediğimi iki etmez"

"Öyle olsun bakalım bugün işin var mı?"

"Yok yani çıkışta eve geçeceğim"

"Öyleyse seni kareokeye kaçıracağım"

"Chan hyunga sormamız lazım biliyorsun?"

"Küçüksün tamam ama en basit bir yere bile Chan olmadan gitmiyorsun ya da Chan seni bırakmıyor neden?"

"Biraz bahsetmiştik daha önce bir kaza geçirdim. Ailem ondan sonra büyük korku yaşadı, bir yerlere yeterince büyümeden gitmeme izin vermiyorlar."

"Onlarda haklı tabi, öyleyse ben önce Chan'ı ikna edeyim"

"Neye ikna ediyorsunuz?" Minho bir süredir konuşan ikili ile bütün dikkatini onlara vermişti. Oynadığı role odaklanamayınca ara verip diğer rollere çalışılmasına karar verilmişti. Minho, Jisung'u o gün sebepsiz yere -Minho'ya göre sebepsiz yere- uyardıktan sonra bir süre uzaklaşmışlar daha sonra tekrar yakınlaşmaya başlamışlardı. İki aydır hayatında olan bu çocuğa karşı garip bir sevgisi vardı. Minho bunu normal karşılıyordu çünkü o arkadaş olarak sevdiği kişileri çok severdi. İlk yıl ikili olan sıralarda oturma düzeni ilk gelen kişiye göre düzenlenirdi. Bu yüzden Minho çok sevdiği arkadaşı ile oturmak için erkenden gelir sıra kapardı. Böyle manyak bir arkadaş sevgisi ile dolu biriydi. Ona göre de Jisung'a beslediği muhabbet tamamen böyleydi. Chan kadar sahiplenmişti. Hatta bu yüzden bir süredir konuşan bu ikili herkesten önce onun dikkatini çekmişti.

"Jisung daha önce hiç kareokeye gitmemiş bende önce Chan'ı dövüp sonra kareoke yapalım diyordum."

Minho, Jungkook koluna bir yumruk atmış "böyle bir ikna yöntemi kullanacaksan o kas torbasına karşı bende varım"

Jungkook onun bu haline gülmüş "gel bakalım birlikten kuvvet doğar alalım şunun ifadesini"

İkili orada oturmuş gayretle şarkıyı düzenlemeye çalışan Chan'ın başına dikilmişlerdi.