13~

309 82 21
                                    

Gece uzun süre düşünüp çalıştığı için biraz geç uyanan Jisung evde sadece annesinin olduğu gördü.

"Günaydın anneciğim kusura bakmayın gece geç saate kadar çalıştığım için uyanamadım."

"Günaydın tatlım sorun değil ama yemek saatlerinde birlikte olmaya dikkat edelim."

"Peki daha çok dikkat ederim"

Jisung evde yoğun bir hazırlık olduğunu görünce annesine sorma ihtiyacı duydu. "Anne evde neden yoğun hazırlık var?"

"Dernekten arkadaşlarım gelecek bugün odanda takılabilirsin hayatım"

"Şey anne kitap kafe var oraya gidebilir miyim? Ayrıca almak istediğim bir kitap vardı?"

"Tabiki gidebilirsin buraya yakın mı uzak mı?"

"Çok uzak değil yani yürüyerek 20 dakika sürer."

"Şoför ile gitmek ister misin? Bugün Chan yok yani o olsa seni götürürdü ama bugün kız arkadaşı ile olacakmış" diyerek gayet memnun bir şekilde gülümsedi annesi.

"Teşekkür ederim anne gideceğim yer uzak değil hem işlek yerler yürüsem hem benim içinde bir değişiklik olur."

"Olur çıkmadan kahvaltı yapmayı unutma."

"Tamam yaparım." Jisung tekrar odasına çıktı. Geçen gün aldığı ojeleri tekrar çantasına koydu. Annesinin Chan'ın kız arkadaşı derken bile yüzünün aldığı ifadesi kafasını karıştırmıştı. Yaşı küçüktü yaşadığı toplumda insanların yönelimine büyük oranda saygı duyulsa bile homofobik olan insanlar vardı. Ailesinin bu konuda fikrini tam olarak bilmiyordu. Sorun yaşamak istemediği için ojelerini şimdilik çöpe atması daha iyi olacaktı. Jisung güzelce hazırlanmış aşağı inip kendine bir sandviç yapmış termosa kahvesini koyup birazda tarçınlı kurabiye alarak çıkışa yönelmişti.

"Anne ben çıkıyorum."

"Tamam Jisungie dikkatli ol."

"Tamam anne size iyi eğlenceler" diyerek çıktı.

Sokaklarda yürürken kulaklığı ile dinlediği şarkıya eşlik ediyordu.

Bu dünyaya şans eseri düşmüş bi' uzaylıyım.
Hiçbir yere ait değilim, yapayalnızım.
Ne kadar gülsem de çok yalnız hissediyorum.
Dünyalılara ayak uydurmaya çalışan bi' uzaylıyım.
Avazı çıktığı kadar bağıran fakat duyulmayan bi' uzaylı...

Bu yabancı yere düştüğüm ilk zamanlarda beklenti doluydum.
Ama gün kararınca gözyaşlarım, göz pınarlarımı doldurdu cesaretim yanlış anlaşılır diye geride durup ölü gibi yaşadım.
Bir zaman sonra da kendimi yapayalnız buldum.
Onlarla bir aradayken bile ben bi' uzaylıydım yeah.
Bu yabancı yere inmiş, yaralarla dolu bir kimsesizim.

Bu aralar bulunduğu evde bu duyguyu çok yaşıyordu. Bazen kendini fazlalık gibi hissettiği oluyordu. Zaten çoğu zaman Hannie'nin gölgesiydi. İlk başta onu Jisung olduğu için sevdiklerini söyleseler bile hem kendilerini hem de Jisung'u kandırdıkları yavaş yavaş anlaşıyordu. Yine de iyiki beni buldular diyerek onlara büyük bir şükran duyuyordu.

Yalnız bir gecede,sessiz bir gecedekaranlıkta kısık sesle şunları söylüyorum.
"Bu yıldızların ardındaki hayalimi gerçekleştireceğim."
Sadece yalnızım, biri elini uzatıp tutsun beni

All of me/ MinsungHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin