"Bu araba... şu araç yani, senin mi?" diye sordu şaşkınlıkla.
"Yani, eğer bu kadar çok beğendiysen gezdirebilirim seni." Adını bilmediğim kız küçük bir kahkaha atınca yanlış bir şey söylediğimi anlamıştım. Ama yanlışın hangi kelimede olduğunu bulama...
Yorumlarınıza her zamankinden fazla ihtiyacım var bu yüzden lütfen bol bol yorum yapıp oy verin 🙏🙏
Bölümü düzenlemeden attım yarın dönüphalledeceğim. Kelime hatalarınılütfengörmezden gelin. :)
Keyifli okumalar
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ruhumu sana teslim edeli çok oldu, bu sadece sembolik olarak yanında kalacak."
"Güzel ve Çirkin masalını biliyor musun?" diye sordu, kısık bir sesle. Başım göğsünde elim avuç içindeyken hı hı diye mırıldandım sadece. "Bence bize en çok uyan masal o." dedi.
"Bizim hikayenin çirkini sen misin?" diye sordum kıkırdarken. Saçlarımın arasındaki eli narin dokunuşlarla saçımı okşarken başını aşağı yukarı salladı. "Evet." dedi, iç çekip. "Bu hikayenin çirkini benim."
"Sen çirkin falan değilsin." dedim, kesin bir şekilde. Arel çirkin değildi ve aksi kabul edilemezdi.
"Senin bende ne gördüğünü bilmiyorum ama ben aynaya her baktığımda bir canavar görüyorum." dedi. Başımı göğsünden kaldırdım, elimi de çektim avuç içinden. Dirseklerimi yatağa yaslayıp onlardan güç alarak doğruldum. Arel’in gözlerinin içine baktım.
"Sen çirkin değilsin." dedim, "Sadece şuana kadar hep yanlış aynalara bakmışsın. Hani bazı aynalar olur ya, seni olduğundan şişman ya da uzun gösterir. Bundan sonra o aynalara bakma, bana bak. Ben seni hiçbir zaman çirkin göstermem, neysen onu görürsün bende." Yüzünü avuç içime aldım. Yeni yeni çıkan sakallarını okşadım. "Ben sendeki güzelliği gördüm, eğer o aynalara bakmayı bırakıp yüzünü benden tarafa çevirirsen sana da gösteririm sende ki güzelliği. Ve Arel emin ol ki, eğer benim sende gördüğüm güzelliği görürsen kendine çirkin dediğin için utanırdın."
"Nasıl bir mucizesin sen? Ne biçim bir hediyesin bana?" söylediğiyle kaşlarımı çatsam da gülmeden edemedim.
"O ne demek ya? İyi bir şey mi söyledin yoksa kötü bir şey mi söyledin şimdi anlamadım ben." bu kez o güldü. Saçlarımı okşarken yanağıma etkisinden hemen çıkarmayacağım derecede bir öpücük bıraktı. Dudaklarım kendiliğinden iki yana kıvrılırken gözlerimi yumdum.
"Bir canavarı dahi güzel görüp sevebilecek kadar kocaman olan kalbinden öperim..." tekrar öptü. "Demek." dedi, keyifli çıkan sesiyle.
"Sen bırak şimdi canavarı çirkini, sırf iki satır kitap okumamak için konuyu nerelere getirdin farkında değil miyim ben?" bakışlarını kaçırdı, odanın içini taradı gözleriyle, ofladı sonra, gözlerime baktı bir umut.
"Yemedin mi?" diye sordu başını geriye doğru atarken.
"Cık, yemedim." dedim, güldüm ardından. Elbette bu yüzden yapmamıştı ama konuyu bir şekilde değiştirip keyfini yerine getirmem gerekiyordu. İyice doğruldum yatakta, sırt üstü konma geldim hatta. Yastığımı hafif kaldırıp sırtımı bazanın başlığına yasladım. Arel de doğruldu benimle beraber, kolunu omzuma atıp beni kendine çekti ve başımı göğsüne yaslayıp saçlarımı okşamaya başladı yine.
