Kısa bir süreliğine son kez yine ben yine ben yine ben!!!
Hepinize yeniden merhaba, Karmaşık Lise'nin birinci kitap finali ile sizlerleyim :) sezon finali olarak da düşünebilirsiniz bir nevi. Diğer sezona ne zaman başlarım şuan net bir tarih yok, instagram hesabımı takip ederek bilgi edinebilirsiniz.
Medyadaki müzik bizimkilere çok çok uyuyor bence dinleyin.
Yeni hazırladığım gif ile satır arası yorumlarınızı ve votelerinizi ihmal etmeyin sloganımı da yazıp bölüme geçiyorum hemen. Bölüm sonu yorumlarınızı bana sosyal medyadan bildirin, grubumuza gelip final bölümü eleştirilerine katılın. Hepinizi bekliyorum.
Keyifli okumalar...
"Bizler aslında doğarken ölen ve hiç yaşamaması gereken çocuklarız."
💧
Ela Saygın
Sevgi dolu bir ailede büyüyüp çok güzel bir çocukluk geçirmiştim. Ablamla beraber sevginin her tonunu yaşayıp bundan asla mahrum kalmamıştık. Anne ve babamızın varlıklı olmasından kaynaklı epey de konfor içinde büyütülmüştük, yani anlayacağınız kötü bir çocuk olmak için hiçbir sebebim yoktu. Uzmanlar çocukların gelişimi ve karakterinin şekillenmesi açısından ailenin çok önemli olduğunu hatta her şeyin ailede başladığını savunuyorlar.
Ancak ailenin de elinde yetemediği durumlar oluyordu.
Anne ve babam öldükten sonra ablam, yani Derin içine kapandı. Haftalarca yemek yemedi, su bile içmedi. Serum takviyeleri ile ayakta duruyordu. Teyzem, Derin için bir pedagog ayarlarken kendimi iyice görünmez hissetmeye başlamıştım, teyzem işten gelir gelmez ilk işi Derin'in odasına gidip gün içinde yemek yiyip yemediğini soruyordu, eniştem Derin'in en sevdiği grupların konserlerini araştırıp bilet satın alıyor Derin'i mutlu etmeye çalışıyorlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARMAŞIK LİSE
ChickLit"Bu araba... şu araç yani, senin mi?" diye sordu şaşkınlıkla. "Yani, eğer bu kadar çok beğendiysen gezdirebilirim seni." Adını bilmediğim kız küçük bir kahkaha atınca yanlış bir şey söylediğimi anlamıştım. Ama yanlışın hangi kelimede olduğunu bulama...