Chapter I: Southern Clear Field

629 21 0
                                    

Pronunciation:
Serafina Lucy Ravenwood
se-ra-fi-na lu-si rey-ven-wud

Seraph
se-raf

[ SERAPH POINT OF VIEW ]

"Nasiraan tayo."

The road we're heading on was rocky and unpaved. I heaved a heavy sigh as the automobile we were in stalled for the fourth consecutive time. Father quickly got out of the car as he worked to fix its engine again.

We set off early in the morning to go to Grandma's grave, where we had last been a few years earlier. Before moving back to the city, Mother also made the decision to spend a few weeks on vacation in the village where they had previously lived.

Ibinaba ko ang bintana ng sasakyan at dumungaw sa labas nito. Mga nagtataasang punong-kahoy ang makikita sa paligid. Malayo na ang distansya ng aming kasalukuyang lokasyon sa huling baryo na aming nadaanan kanina. Sa lagay na ito, malamang ay wala ng masasagap na signal kahit saan.

Mother told me that this is the third time I will visit Southern Clear Field. Hindi ko na maalala ang unang beses, miski ang itsura ni lola ay hindi ko na mabuo sa aking isipan. Iilang memorya na lamang ng aking pagkabata ang naaalala ko, kadalasan pa sa mga ito ay walang kwenta.

Tiningnan ko ang sariling repleksyon sa salamin ng kotse. May kakapalan ang aking kilay at sakto lamang ang nipis ng aking labi. I always wear dark make-up, even sa pananamit ay hindi ako gumagamit ng mga kulay na light. Lagpas bewang ang haba ng aking maitim na buhok, subalit pinakanapapansin dito ay ang mga puting hibla na nahahalo roon. Madalas akong sawayin sa school dahil napagkakamalang tininaan ko ito.

Mother, with her striking white hair, possesses an ethereal beauty reminiscent of a snow queen. Her pale skin is flawless and porcelain-like, accentuating her air of grace and elegance. She moves with a regal poise that hints at her mystical lineage while father, on the other hand, is a gentle giant. Towering above the others, he exudes a sense of strength and wisdom. His hair, although graying, has a shimmer of silver woven through it, and his rugged features are softened by a kind and caring expression. He carries an air of quiet authority, as if he's a guardian of ancient secrets.

Magkakalahating oras na bago muling mabuhay ang makina ng sasakyan. Father continued driving the car. I silently prayed that it wouldn't break again. Baka abutin na kami ng gabi sa biyahe kapag nagpatuloy ang pagpapatay-patay nito.

I took a glance to my doll Lilith. I got her when I was five; my parents present for me. No one wants to play with me because kids find voodoo dolls creepy. Sinasabihan pa nila akong mangkukulam dahil may ganoon ako. I don't know kung anong klase ng paningin mayroon sila, but I find her cute and interesting.

Niyakap ko ang aking manika at isinandal ang aking ulo sa ilan sa mga bagaheng nasa aking tabi. Dahil sa pagkabagot, tuluyan akong naka-idlip, paminsan-minsan ay naaalimpungatan ako dahil sa lubak na daanang aming nalalagpasan.

Pasado alas-5 na ng gabi ang oras nang tumingin ako sa aking suot na relo. Madilim na ang paligid dahil tuluyang tinatakpan ng mayayabong na puno ang liwanag. Kaunti na lamang ang agwatan ng kotseng aking sinasakyan at tuluyan ng maaangkin nito ang kalsada. Hindi na kayang dumaan ng mga truck dito dahil sa liit ng espasyo.

May mga nakikita akong ilaw mula sa mga iilang lumang street light sa paligid. Ang iba pa sa mga ito ay hindi na gumagana. Sa hindi kalayuan ay aking natanaw ang isang boundary papasok sa isang bayan. Sa paglapit ng kotse, tuluyan kong nabasa ang magandang pagkaka-ukit ng pangalan na nandoon, Southern Clear Field. Mukhang gawa sa bronze iyon at mala-fairytale ang pagkakadisenyo niyon.

Hurnorth: School of Witchcraft and WizardryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon