Forbidden Connection

01

Aquiah's POV

" H-hindi mo ito k-kayang gawin s-sakin Aqui...we're b-bestfriends" umiiyak nyang pakiusap sakin.

Galit ko syang tiningnan.

" Bestfriends? " May diin kong tanong dito.

" Ang kapal ng muka mo Shane, Hindi magagawa ng isang kaibigan ang ginawa mo! " Galit kong sigaw sa kanya.

" S-sabihin mo sakin anong dapat kong gawin para patawadin mo ako"

Dahan dahan akong lumapit sa kanya. Nanginginig kong itinutok ang baril na kanina ko pa hawak.

" Kamatayan " Mabagal ngunit puno ng pait kong sinabi.

Lumuluha nya akong tiningnan, tila hindi makapaniwala ngunit ang sakit na bumabalot sakin ay tinanggalan ako ng pakiramdam upang makaramdam ng kahit katiting na awa.

" Aqui--Ah!"

As the deafening echo of the gunshot reverberated through the air, time seemed to stand still. My heart plummeted to the pit of my stomach as the gun slipped from my trembling grasp. The world around me faded into a blur of disbelief and horror, leaving only the stark reality of the tragedy unfolding before my eyes.

My gaze fixated on Shane, her once vibrant and spirited presence now crumbling before me. The sight of her slowly sinking to the ground sent waves of agony crashing through my entire being. Her hand clutched desperately at the wound on her chest, as if she could somehow staunch the pain and halt the life slipping away from her.

As I dropped my knees beside her, the room grew suffocatingly silent. The chaos of the world outside seemed to retreat, leaving only the haunting sound of Shane's labored breaths. Her gaze met mine, a mixture of pain and bewilderment etched across her face. Words failed me, swallowed by the enormity of the tragedy that unfolded in the blink of an eye.

" Shane!" habol hininga akong napabalikwas mula sa pagkakatulog.

Pumikit akong muli upang ikalma ang aking sarili. Paano ko makakalimutan ang pangyayaring gustong gusto kong makalimutan gayong araw araw ko itong napapanaginipan? Bakit mo ako pinapahirapan ng ganito s-shane.

" Aqui! Gising ka na ba?! " Agad kong iminulat ang mata ko nang marinig ang boses na yon. Dinig na dinig ko ang mga hakbang nya papunta sa aking kwarto. Agad akong tumingin sa pintuan, laking gulat ko nang makita ang taong mukang kanina pa nakatayo doon.

" A-anong ginagawa mo dyan?! " Galit kong tanong dito

" Aqui gising kana b-- oh " Napatigil si Caile sa pagsasalita at pagpasok sa aking kwarto. Nagpalipat lipat ang tingin nya samin ni Sean habang nakaturo pa dito.

" Stop pointing at me brat!" Asik ni Sean dito.

" Ano ba kasing ginagawa mo dito! " Tanong ko dito.

" Hindi ako aware na bukod pala sa pagtatago ay pag iinom ang dahilan ng paglipat mo dito " sarkastikong nyang sabi sakin.

" Hindi ako nagtatago, Anong ginagawa mo dito? "

" Guess what? because of what you have done kailangang kong tumira dito "

" Bakit Sean ano bang ginawa ko? " matapang kong tanong dito.

Mula sa pagiging seryoso ay unti unti syang tumawa dahilan upang lalo akong mainis sa kanya.

" Kahit ilang bote ng alak pa ang inumin mo hindi mo malilinis ang kasalanang ginawa mo " derederetsyo nya iyong sinabi na para bang isang kriminal ang kaharap nya at hindi ang kapatid nya dahilan upang mag init ang mga mata ko.