GEÇMİŞİN RAYLARI

GR- 5

Huh.. Okunma ve oy sayısı düşük... :)) kendim için yazıyorusm o yüzden sorun değil kafanıza göre takılın yorum yapmak isteyen yapar oylamak isteyen oylar buna ben karar veremem kuzularım.

İyi okumalar...

Zaman mı geçmek bilmiyordu? Uyuya kalmıştım. Uyandığımda hala haraket eden arabanın içerisinde olduğumu fark ettim ne kadar zamandır yoldaydık? Nereye gidiyor bu adam bu kadar yani..

Saatler sonrası arabanın durduğunu fark etmiştim. İçimdeki korku artmıştı, umarım bir sorun çıkmazdı.. O eve geri dönemem.

Bagajında açılmasıyla kafamı hemen kaldırmıştım. Koyu kahverengi saçları.. Siyaha yakın gözleri, hafif çıkmış sakalları... Çatık kaşlarıyla heran beni öldürecek gibi duran adam burada olduğumu sanki biliyormuş gibiydi. Kolumdan tuttuğu gibi beni bagajda çıkarıp yere fırkatmıştı. Acıyla alt dudağımı ısırdım. Bu sefer saçlarıma yapışıp kafamı kaldırdı ona bakmamız sağladı.

"kim gönderdi seni? Kiminle çalıştığını bana söyledi seni hemen burada süründürmiyim?"

Demesiyle kaşlarımı çatmıştım saç diplerimdeki acıdan zaten dolmuş gözlerimle ona daha çok yaklaştım.
"kimseyle çalıştığım yok! Bağırma bana."

"EMİR VERME LAN. HANGİ İT GÖNDERDİ? KİMİN SÜRTÜĞÜ OLDUĞUNU SÖYLEYECEKSİN BANA!!"

Demiş ve tokat atmıştı.. Daha fazla dayanamayıp hıçkıra hıçkıra ağlarken bir an saçlarımda eli gevşer gibi olmuştu sonrada daha da saçlarıma asılmış kafamı tekrar kaldırmış bana iyice yaklaşmıştı.

Geri çekilmeye çalışıyordum. Ondan korkuyordum. Bakışlarından korkuyordum.

Saçlarımdan ellerini çekmiş bu sefer kolumda tutmuştu o kadar çok sıkıyordu ki kolumu daha fazla ağlamaya başladım. Yaralarım vardı.

Beni peşinden sürüklerken etrafa bakıyordum ağaçlık alan karşımda kocaman bir ev. Villa dedikleri ev bu olsa gerek...

İçeri girdiğimizde derin nefesler alıp biraz daha sakinleşmiş olduğunu fark ettim. Kolumu bırakınca kafamı yere çevirip diğer elimle sıktığı yeri tutuyordum. Zeminle bakışmak ne de güzel, desenler falan baya iyi...
Hangi desenlerden bahsediyorsun gerizekalı onlar da mı hayal ürünü
Ay ne biliyim kitaplarda falan öyle diyorlardı.
Daha faydalı şeyler okumalısın hayatım...
Ah hayır saçma sapan abi, öğretmen tavsiyelerini dinlemek istemiyorum sus.

"kusura bakma. Seni birinin yolladığını düşünüyordum. Açıkcası her zaman bagajıma biri biniyor. Birde benden gizli binmeye cesaret edebilen olmadı yani yanlış düşündüğümü anladım."

"sorun değil" derken başımı kaldırmıştım göz ucuyla ona baktığımda tamamen sakinleşmiş olduğunu fark ettim.

"bagajıma ne arıyorsun açıklamak zorundasın şöyle otur geliyorum.
Beni yönlendirdiği koltuğa geçip oturdum. Biraz gerginim yüzümdeki yaralar kabul bağlamış olmalıydı. Berbat gözüktüğüme eminim...