GEÇMİŞİN RAYLARI

GR- 27

"o iyi mi?"

"Merak etmeyin iyi olacaktır"

" Abi neden uyanmıyor"

" Gerçekten yorulmuş olmalı sakin olun"

"Sessiz olun biraz. Dinlensin uyandırmayalım."

"Ben uyanmasını istiyorum!!"

"Şttt kime diyorum ben herkes dışarı rahat bırakın kızı"

Seslerle daha fazla uyuyamayacağımı anladım ve gözlerimi hiçte yavaş olmayan bir şekilde açtım (BU NE YA DLSNODMSKDN ÇOK ALDIRMAYIN)

"Uyandı!!"

"Canım kızım iyi misin? Sonunda uyandın çok merak ettik seni"

"Anne az önce uyanmasın dinlensin diyordun!"

"Karıştırma ortalığı Merih"

"Bir daha tek başına haberisz dışarı çıkma olur mu kızım. Tehlikeli oluyor. Orda neler oldu bize anlatmanı istiyoruz. Tedbir için " dedi. Demir bey.

Derin bir nefes aldım.
"Markete gidiyordum bir adamın beni takip ettiğini fark ettim hepsi bu."
"Belkide paranoyak oldum kendi kendime kurdum bilmiyorum ama koşarken peşimden geldi. Mağazaya girene kadar geldi en azından sonra bilmiyorum çıkmaya korktum arayacak kimsem de yoktu. Bu kadar "

" Nasıl yani hiç arkadaşın yok mu? Ver bakiyim telefonunu "

Semihin telefonumu elimden tutup çekmesiyle şaşırmıştım.

" Hey ufaklık eşyalarımdan uzak durman gerek!"

" Büyük olan benim bir kere sensin ufaklık bana abi demen lazım."

" Alt tarafı 2 yaş var ama.."

" Gerçekten kimse kayıtlı değil. 1 numara kayıtlı sadece bu kim?"

Yüzüm düşmüştü.
"Abim o benim."

Dedim zorlukla.

Etrafta şaşkın bakışlar vardı.

"Neden onu aramadın. Çağır saydın yardım etmez mıydı sana?"

" Arasamda acamazdi. Yardım etmek isterdi ama edemezdi."

" Anlamıyorum. Neden?"

"Öldü çünkü"

Sessizlik hepsinin gözlerinin içine bakıyordum. Sessizlik.

Acıma duygusunu aradım. Bulamadım burukluk vardı hepsinin gözlerinde pişmanlık vardı.

Ne için pişmanlardı.

"Bu arada kutlarım bu şekilde dizilmişti karıştırdınız değil mi?"

"Yemin ederim günlüklere bakmadım resimelre baktım sadece"

Sadece konuyu değiştirmek istemiştim ciddi mıydı?!