GEÇMİŞİN RAYLARI

GR- 11 GERÇEK AİLEM

Klişede olsa bu tarz kitaplar okumayı sevdiğim için böyle bişey yazıyorum... Umarım severek okuyorsunuzdur.

Bu arada canım yavrularım telefonumu parçalamış bulunmaktayım babamın tabletini kullanıyorum babam ve üvey annemde taşınacaklar.

( hayır wattpad kızı değilim ama öyle bir hikayem var) yanisi biriktirebildiğim kadar bölüm biriktirir.

burda bilgisayarım var ama kullanmayı da çok sevmiyorum bölümler bitince oradan yazmaya çalışırım ztan çok kısa yazıyorum o yüzden bir kaç bölüm biriktiririm yani içiniz rahat olsun.

Ayrıca babamdan yeni telefon istemekten bıktığım için kendi paramla alma kararı verdiğimden biraz uzun sürebilir. Babam daha yeni daire almış bütün parasını oraya vermişken bayram içinde baya masraf yapmışken kendimi yük gibi hissediyorum ondan birşey isterken.

Neyse kitap yazmaya alışmaktan içimi kitap yazarken değil açıklama yaparken döktüm amk.

İyi okumalar.

Üzerimdeki abiye ile Kan almak için odaya gelmiş bekliyordum gerginlikle kollarımda morlukları kapattığımda emin olmaya çalışıyordum kimsenin öğrenmesini istemiyordum. Neden istiyim?

İstememen anormal zaten gerizekalı

Bu durumdan utanıyorum.

Keşke ben sen olsam sen ben olamayacak kadar salaksın.

Ona göz devirdim. 9 yaşımdan belli vardı.
Belkide gerçekten aynıydık bne kafamda kuruyordum.

Gelen hemşireye gerginliğim iki katına çıkmıştı.

"korkmana gerek yok kısa sürecektir."

Yanlış anlamıştı gerginliğimi.

"diğer kızdan kan alındı mı?"

"diğer kız yok. O doğar doğmaz ölmüş."

bir an keşke onun yerinde olsaydım dedim. Sonra geri vazgeçtim. Onun bu acıları çekmesini asla istemiyorum.

Kan alındıktan sonra dinlenmem gerektiğini söylemişlerdi ama dinlenmek istemediğimden ayaklanmıştım. Odadan çıkarken baş dönmesiyle tökezlediğimden biraz ses çıkmıştı. Herkesin bakışları beni bulurken duvara tutunup sessizce oturacakken gördüğüm tanıdık yüzle kaşlarım çatıldı onun ise kaşları şaşkınlıkla havalanmış gözlerinde anlam veremediğim bir ifade vardı.

Sahi. Onun burda ne işi vardı?