GEÇMİŞİN RAYLARI

GR- 25

Telefonum elimde demir beye veya aralarından herhangi birine nasıl ulaşırım diye düşünüyordum çünkü hatırladığım kadarıyla numaralarını almamıştım. Bunu düşünürken bir yandan bazı elbise ve bluzları üstüme tutup birşeyler seçiyormuş gibi yapıyordum. Gerginlikten dudaklarımı ısırıyorum sürekli acıdığı halde yapıyorum üstelik.

...

40-45 dakikadır mağazada oyalanıyordum.

Mağazanın çalışanının yanıma gelmesiyle biraz gerildim.

"Hanım efendi 1 saattir bakınıyorsunuz. Almayacaksanız çıkar mısınız? kamera kayıtlarına da bakıldı hırsızlık dahi yapmayıp burda kalabalık yapıyorsunuz çıkın lütfen"

"Şey biraz daha kalabilir miyim? Lütfen bakın markete gidiyordum sadece bir adamın beni takip ettiğini fark ettim. Korktuğum için sadece. Gittiğinden emin olduktan sonra gideceğim söz veriyorum."

"Saçmalamayın hanım efendi amacınız nedir bilmiyorum. Dilenci falan mısınız yada başka bir yeri soyarken falan yakalanmışsınızdır kim niye birini durduk yere takip etsin. Ksuira bakmayın sizin durumunuz benim iş yerimden önemli değil çıkın dışarı "

Tam cevap vericekken telefonum çalmışt. Yabancı bir numarayı telefonu açıp kulağıma yaklaştırdım.

"Alo?"

Ömer miydi?
O sanırım.

"Ömer?"

"Çok şükür! Defne nerdesin kızım sen kaç saat oldu hala eve gelmedin?"

"Beni gelip alırmısın lütfen. Mümkünse sende tek gelme 1-2 kişi daha gelsin kalabalık olursak güvende oluruz herhalde."

"Ne diyorsun Defne? Tehlikede misin? Nerdesin? Konum at çabuk geliyoruz."

"Ya aslında yanlış anlamış ta olabilirim ama ufak bir tehlike var gibi bilmiyorum ben ne olur ne olmaz diyerek bir mağazaya girdim 1 saate yakın burdayım ama kadın kovuyor artık beni benim canım onun işinden kıymetli değilmiş laflarlara bak bu yeri başına yakmasını bilirim ama."

"Hanım efendi ben duyabiliyorum sizi yanınızda yım ya hani?!"

"Napiyim canım duyuyorsan duy. Allah Allah. İki yüzlü insanlardan korkmam hayatım ben."

" DEFNE KONUM AT DİYORUM HALA GOY GOY  YAPIYORSUN!"

" Bağırma sende be! Alt tarafı canım abur cubur istedi. Onu almaya geldim şu büyük marketin ordayım yol üstündeki markete en yakın mağazanın içindeyim."

"Adı ne mağazanın?"

"Adı ne mağazanın cadı karı?"

"Üslubunuza dikkat edin lütfen?"

"İsmi söyle ismi?"

" Ada giyim "

" Adana dürümmüş "

"Tama- ne ?"

" Ay şaka yaptım gerginlikten saçmalıyorum kusura bakmayın ada giyimmiş çabuk gelin lütfen. yoruldum."

" Tamam güzelim geliyoruz biz sen o mağazadan çıkma mağaza sahibinede babamızın selamını söyle anlayacaktır."

"Timam. Bay bay"

Bana dik dik bakan hanım efendiye çevirdim bakışlarımı.

"Babamın selamı varmış hanım efendi bu arada ben biraz daha buralarda olacağım."

"Babanız kim sizin ya çıkın diyorum hala buralarda olacağım diyorsunuz bu ne yüzsüzlüktür. Allah bilir kimin altına girdinizde başınıza böyle belalar açtınız ben ve iş yerim sizin iğrenç işlerinize bulaşamaz yeter artık."

Demiş kolumdan tutup hızlı adımlarla yürüyor benide peşinde sürüklüyordu.
Bu kızın bir yerleri kalkmış.
Boşta olan elimle saçlarını kavradım içimdeki bütün gerginlik ve sınırı kızdan çıkarmaya başladım. Ne hakle benimle böyle konuşabiliyor bu kız?

pis insan.
İnsanlara hakaretsin.
Utan.
Pis yaratık.

(İzniniz olursa yazar ağzını bozmak istiyor. Bu ne ya ben bu değilim lütfen küfür edeyim. Küfür edebilir miyim?)

nefesim kesilmeye başlayınca kızın saçını bırakıp ittirdim ve kızdan uzaklaştım. Kız ağlarken bir yandan beni şikayet edeceğini şimdi polisi arayacağını falan söylüyordu. Ömer'in söylediği aklıma geldi.

" Bu arada hayatım senin baban kim diye sormuştun soyliyim bari... Demir Şahin. "

Dedim. Demir beyi tanıyor muydu?  Acaba nerden?

Kızın elindeki telefon yeri boylamıştı.

Çıkan sesle yerimden sıçramıştım. Tam bu sırada iceriye doluşan insanlar beni daha çok germişti hepsi siyah takım elbise giymişti.

Sabahın 6'sında bölüm atmak nedir ya...

Bu arada yazları cidden uyuyamıyorum 40 derece sıcakta kim nasıl uyuyor onunda bilmiyorum

Ve evet
Yazdığım en uzun bölüm HDKSBKDNSKDKSMD zaman buldukça yazıp bölümleri uzun tutmaya çalışıyorum