GEÇMİŞİN RAYLARI

GR- 23

Barış'tan

Defne aşağıda bizimkilere kahvaltı yapıyordu ben sebepsiz kendimi onun odasına atmış odasını inceliyordum.

Hepimiz pişmandık. Ben herkesin gözünde o pişmanlığı görüyordum.

Biz öyle herkese kolay guvenemezdik. Bundan ne kadar defne'nin haberi olmasa da bebeklerin karışması tamamen planlıydı. Bunu planlayan ise babamın çocukluk arkadaşıydı. Babam hiç beklemediği kişiden almıştı o darbeyi ben, özellikle Ömer çok istiyorduk kız kardeşimizin olmasını. Çok.hevesliydik herşey o kadar net ki.

"Öldü" kelimesi bütün hevesimizi. Enerjimizi çekti aldı resmen. Annem ise bebeğinin sesini duyduğunu ölmediği söylüyordu. Doktora inanmıştık. Annemin iyi olmadığını düşünerek sakinleştirici vermiştim. Doktorum ben.
Bilmiyorsunuz dur muhtemelen.

Annemi psikologa da götürdük kendine gelemedi çünkü daha garip davranmaya başladı. Eve anlamsız kutular ve mektuplar geliyordu semihi boşu boşuna takip eden birileri vardı herşey çok karışıktı. Babam adamları yakıyordu. Biz işkenceler ediyorduk ve öldürüyorduk. Çünkü şimdiye kadar bir zararları da olmadı ama sorulara cevap ta verilmedi.

Ben özellikle Semih için defneye bu kadar ters yaklaşıyordum. Semih ne kadar erejik mutlu bir çocuk gibi görünse de psikolojik açıdan çok kötü. Tek uyuyamaz. Buna ne sebep oldu hiçbirimiz bilmiyoruz. Bizimle konuşmuyor bize birşey anlatmıyor. İçten içe bzie bile güvenmekte Zorluk çekiyor... Bilmiyorum.

Defne'nin getirilen eşyalarına baktım. Babam diğer evinden getirttirmiş olmalıydı.

Kolilere yaklaşıp birini açtım

İçinde sayfa sayaf bir sürü kağıt vardı boşmuydu bunlar?

Birini alıp ters çevirdim.

Boştu... Anlamamıştım.
Diğer kağıtlara baktım diğerleride boştu hepsi A4 kağıdı idi.

Başka bir koliye geçtim. Gözlerim şaşkınlıkla açıldı. Koca kolide sadece kalem olamazdı değil mi? Durumları yok sanıyordum. Eski ailesinde yani.

Kutuda başka birşey var mı diye bakinirken bir cüzdanın içinde bir kağıt gördüm ciakrdim ve ne olduğuna baktım

İnanılmaz bir kız gerçekten psikopat.

" Sevgili hırsız bey. Biliyorum ki ben bu kağıdı asla çıkarıp tekrar okuma gereği duymam yani okuyan kişi ancak benim hazinemi ve bütün servetimi çalmak isteyen bir haydut olabilir. Lütfen canımı alın onları almayın onları alabilmek için çok şey yapmak zorunda kaldım "

Yazıyordu.

1-2 tane alsam fark etmiceksin bile...

Birde aklilikten kurşun kaleme kadar her tür her renk. Fazla fazla vardı.

Başka bri koliye geçmiştim kaşlarım çatılmıstı bu sefer.  Bir sürü defter vardı bazıları anahtarlı. Sanırım tuttuğu günlükler buradaydı. Alsam ne olurdu? Çok mu kızardı?.. ben olsam kızardım... Ama o kızmasın. Onun hakkında birşeyler öğrenmek istiyordum... Boşuna gelmemiştim bu adaya.

Çok tedirgindim.
Ve kararsızdım

İşleri karmaşıklaştırmamam gerekiyordu
..