GR- 21

919 30 0
                                    

Ömer ile sarılmış uzanıyor duk aslında uyuyacağim diyince peşime takılmıştı ne ben ne de o, ikimizde uyuyamamış tık.
Benim iç çekişlerim odadaki sessizliği bozuyordu bir kaç haftada bütün evin huzurunu kaçırmıştım. Hastane diyorlardı. Bu kadarı fazlaydı kaldıramaz dım ben bu kadarını aynı şeyleri yaşayacak olmasam bile olma ihtimalinin verdiği korku... Bundan nefret ediyorum.

Korkmaktan korkarak yaşamaktan ağlamaktan. İçine ağlamaktan. Sesli ağlamaktan da nefret ederim ama o en azından rahatlatıyor bir nebze.

Sonra benim karışmama sebep olan o oruspu çocuğundan nefret ediyorum

17 yılım resmen bir çöp.

Kimse bir özür ve parayla çocukluğumu ve gülümsememi bana veremez.

Hepsini öldürmek istiyordum.

Ömer abi'nin ellerinin saçlarım da haraketlenmesiyle beni sakinleştirmeye çalıştırdığını anladım, belkide öylesine okşuyordu saçlarımı. Bunun hakkındaki hassaslığımı bilmeden..

Gözlerim dolmuş daha çok sarılmıştım Ömer abime. Çok güzel bir şeydi sevildiğini hissetmek bunu benden çalanlar in hayatını elinden alasım var.

Keşke o kadar cesur olsam.

Ama.o kadar cesur değilim.
O kadar kalpsiz değilim.

Nefretimi bile içimde yaşarım.

Uyumak istiyorum gözlerim yanıyor.

Düşünmek istemiyorum artık kafam almıyor.

Ne yapmalıyım?

GEÇMİŞİN RAYLARI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin