Üvey Kardeş [Minsung] (Omegaverse)

Chapter23

İlk yazdığım zamanlarda
okuyanların - neredeyse -
onda biri bile oy vermiyordu.

AMA ŞİMDİ OKUYANLARIN
YARISI OY VERMEYE
BAŞLAMIŞ AĞAĞAĞA!!!

Hayır psikolojik
sıkıntılarım yok.
Sadece sevincimi
uçta yaşıyorum. :D
-

"JİSUNG!!!"

Gelen sesle korktuğum için, resmen havaya uçmuştum.

Kapımın açılmasıyla yatağımda doğrulmuş ve geriye gitmeye başlamıştım. Tabi sırtım yatak başlığına değene kadar. Ki tahmin edeceğiniz üzere, bu hiç uzun sürmemişti.

"Hyung?"dedim. Sesim çok kısık çıkmıştı. Galiba Minho hyung un görüntüsü ürkütmüştü beni.

Eminim ki siz görseniz siz de korkardınız. Hatta çok korkaksanız, belki altınıza işeyebilirdiniz bile.

"Ne hyung u Jisung! Ne hyungu!!! Gerçekten hyungun olduğumu mu düşünüyorsun?! Bize, küçükken hyunglarımıza yalan söylememek öğretildi çünkü! Eğer hyungunsam neden yalan söyledin!? Hele ki böyle bir konuda!" diye bağırdı. Korkudan titremeye başlamıştım. Bu sırada telefonuma hiç durmadan gelen mesajlar pek de yardımcı olmuyordu.

Yakınıma gelip telefonundaki videoyu gözüme soktu. Daha sonra telefonu yatağın üzerine fırlatarak daha da üzerime gelmeye başladı.

Bir süre sonra resmen üzerime çıkmıştı.

Hem anın şokundan hem de hyungun yüksek sesinden dolayı gözlerim yaşarmıştı.

Neredeyse akacak olan göz yaşlarımı silerken hyung un sesiyle yine titremiştim.

"Bana cevap ver Jisung!"

"H-yung ben böyle bir şeyi nasıl anlatabilird-."

"Ben senin abin değil miyim Jisung!? Sen de dedin az önce "hyung" diye! Bunları aştığımızı sanıyordum? Hadi benden çekindin, o zaman diğerlerine anlatsaydın ya!!! Neden diğerlerine de anlatmadın!?"

Kollarımı bir şekilde suratıma sarmıştım. Göz yaşlarım aksın istemiyordum. Zaten bu gün -ağlamaktan dolayı - yeterince sıvı kaybetmiştim.

"Rahatsız edici bi- olaydı hyung. Kimseye bah-setmemin nedenini anlarsın sanmıştım."dedim. Arada aptal gibi hıçkırdığımdan dolayı, konuşmam çok zor oluyordu. Ama hayır, hâlâ ağlamamıştım.

Sonra üzerimden kalkarak odada turlamaya başladı. Saçlarına ellerini geçirmişti.

"Ne oluyor burada Minho? Niye bağırıyorsunuz bu saatte?!"

Babam ve annem de içeri girdiğinde anlamıştım. Bu akşam kesinlikle rezil olacaktım.

"Onu bana değil Jisung a soracaksın baba. İnanamıyorum ya! Resmen" dedi ve duraksadı. Ardından "Resmen gözlerimin önünde de elledi seni!"diye ekledi. Bunları garip gülümsemesiyle söylediği için delirmiş gibi duruyordu.

Bir daha düşündüm de, sadece delirmiş gibi durmuyordu, o gerçekten delirmişti.

"Ne ellemesi Minho ne saçmalıyorsun?"dedi annem.