Heartbreaker 16: Missions

123 9 2
                                    

That's the bullshit reality behind our living fantasies. - Mayumi Dizon

-

Three months na ang nakalipas simula nung Fliptop Battle. Wala namang gaanong nagbago. Andiyan pa rin si Nikka na walang ginawa kundi asarin ako. Yes, natalo nga siya sa battle pero walang nagbago. She's persistent. Hindi niya talaga ako titigilan. Minsan, pwede ko nang isipin na isa siyang obsessed fan na ayaw akong hiwalayan.

Aside from her, naging okay naman ang friendship namin nila Mira and Jane. Every Friday night, lagi silang nasa bahay for sleep over. Missions? Yeah. Tuloy tuloy pa rin and like now, may isa akong mission.

Andrew Constantino, 21 years old, Psycho.

He's known as Drew at nag aaral siya sa University of Luzon o UL. Kilala siya sa campus bilang the jock type. Rugby player. Kilala rin ito dahil sa ilang beses na itong namatayan ng girlfriend.

Despite of his looks, deep inside, isa siyang psycho. Too obssessed when it comes to a relationship.

One night, may isang tumawag sa akin habang nanginginig ang boses, she's Carol. Ang latest girlfriend ni Drew, latest victim. She discovered everything about Drew's relationship. Ito pala ang rason kung bakit namamatay ang mga girlfriends nito dati.

Because he's a psycho. No? A sadist.

And my mission is get a proof of him being a sadist. Hindi siya magawang maireklamo dahil nga galing siya sa isang makapangyarihang pamilya. Ganun naman talaga eh.

No matter how we ignore it. Money rules the society. Kung wala kang pera, hindi ka makapangyarihan.

That's the bullshit reality behind our living fantasies.

-

Nasa tapat ako ng CSI Square at aligagang hawak ang napakaraming shopping bags. Natatanaw ko si Drew na naglalakad kasama ang kanyang mga kaibigan sa hindi kalayuan.

"Excuse me! Sorry!" Ganun lang ang patuloy kong nasasabi sa tuwing may nababangga ako. I really look like somebody right now. Walang bakas na ako si Mayumi Dizon ng BLU.

Checkered mini skirt, white blouse, high black socks and black shoes. Naka school attire ako. Idagdag mo pa ang isang pekeng ID na pinagawa ko sa Recto at buhok ko na bagsak na bagsak. Kinulayan ko ito ng black at may pink highlights sa dulo. Bumagay sa buhok ko ang headband na may ribbon sa gilid.

Konti na lang at alam kong malapit na ako sa kanya. Nang sa tingin ko ay liliko na sila, tumakbo na ako at sadyang binunggo siya.

"Ay!" Nabitawan ko lahat ng dala ko at napaupo ako. Hindi ko alam kung anong nangyari sa kanya pero alam kong nakuha ko ang atensiyon niya.

"Tignan mo naman ang.. dinadaan mo.. Miss.." Paputol sa sabi nito habang tinititigan ako. Deep inside napangisi na lang ako. Caught you.

"Sorry po!" Sabi ko puno ng sinsiredad ang boses. Pasimpleng tinignan ko ang mga shopping bags na ngayon eh nagkalat na sa sahig.

"Hala! Ay jusko. Patay na ako nito!" Minadali kong pinulot ang mga shopping bags. Mamaya maya pa eh alam kong tumulong na siyang magpulot.

He fell. He totally fell for my trap.

According to one of my sources, ganito nga ang scene na gusto niya to meet his girl. Same outfit, same lines, same scene. I actually copied and yep, he fell for it.

"Here." Pacool na sabi nito at inabot sa akin ang ilang shopping bags. Napangiwi ako dahil sumakit ang pamupo ako. Napasama ata ang bagsak ko kanina.

"May masakit ba sayo?" Sabi nito at umiling na lang ako. Aabutin ko na sana ang mga shopping bags nang magsalita ang isa sa mga kaibigan nito.

"Dude, you better get her home. Looks like tinamaan ka eh." Saka nagtawanan ang mga kaibigan nito. Pabiro naman niyang sinuntok sa braso ang isa.

"Shut up Troy. Sige na. I'll call you later. Pwede na kayong mauna." Nag salute naman yung Troy at umalis na nga sila.

"Hmm. Can I get you home?" Tanong nito sa akin. I showed some doubt in my eyes.

"No thanks. I can manage." Pero mukhang wala itong balak maiwan dito at gusto talaga akong ihatid.

"Please?"

"I actually don't come with strangers." Napangisi naman ito at inilahad ang pangalan nito.

"I'm Drew. Drew Constantino. What's your name?" As he flashed his millionaire smile. Inabot ko naman ang kamay nito at pasimpleng ngumiti.

"Fria Ronares." Ngumiti ito sa akin nang iabot ang kamay ko.

"So pwede na ba kitang ihatid?" Nag isip ako kunwari at pasimpleng ngumiti. Napa Yes naman ito nang tumango ako.

Let's start this game Drew.

-

4 months or 5 months ata simula nung huling update ko? Sorry na.

IMTMWBTHH

2015.

I MET THE MAN WHO BROKE THE HEART BREAKER'S HEARTTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon