Stray Kids // Hwang Hyunjin(✔)

4🍂Ben Anlarım

Okulun yemyeşil bahçesinde bulduğum boş bir bankta oturuyor, sahanın içinde basketbol oynayan oyuncuları seyrediyordum.

Diğer derse girmek istemedim. Çünkü fazlasıyla sinirlerim bozulmuştu. Biraz sakinleşmek,kafa dağıtmak istedim.

Sahadakileri izleyen tek kişi ben değildim. Bir kişi daha vardı. Ancak o, tam basketbol sahasının etrafında bağdaş kurmuş, heyecanla maçı izliyordu. Bir süre ona da takıldı gözlerim ve onu da izledim.

Kiloluydu. Sahadaki oyuncuları izlerken nasıl izliyordu biliyor musunuz? Sanki o da orada olmak istiyor,oradakilere heves ediyor ama olamıyor gibi.

Basketbol sahasının içinde oyun bittiğinde oyuncular sevecen bir şekilde selamlaşarak sahadan bir bir çıkmaya başladılar. Bu esnada içlerinden biri beni gördü. Beni görünce kaşlarını çatarak gülmeye devam etti. Ardından kolunu omzuna attığı kişiden kolunu çekerek bana doğru koşmaya başladı.

"Sen... Senin burada ne işin var?"

Yanıma oturdu. Dikkatle ona baktığımda onun da beni kurtaran kişilerden biri olduğunu fark ettim.

"Çok şey kaçırdın. Sınıfta olsaydın sorunun cevabını çokça alırdın."

"Sınıfta? Hangi sınıfta? Bizim sınıfta mı?!"

"Stray Kids diyorlar galiba. Arkadaşların işte. Onların olduğu sınıf."

"Evet,bizim sınıf. Anladığım kadarıyla soruma cevap vermeyeceksin. Bizimkilerden öğrenirim artık neler olduğunu."

Yüzü gülüyordu. Diğerlerine nazaran oldukça sevimliydi. Sanırım ondan birkaç bilgi edinebilirdim.

"Antremanda mıydın?"diye sorarak başladım ilk önce. Bu asıl öğrenmek istediğim bilgi değildi tabii ki de. Sadece başlangıç diyelim.

"Evet,az önce sonlandırdık."

"Kaptan sen misin?"

"Evet,nereden anladın?"

"Ben anlarım. Ayrıca... Takımında bulunan şu 7 numaralı oyuncu. Sana ve takıma ileride baya zorluk çıkaracak. Bence şimdiden önlemini almalısın."

Kaşlarını çattı. Düşünüyordu.

"Neden böyle düşünüyorsun?"

"Kaptan olan sen değil misin? Şimdiye kadar fark etmen gerekiyordu. Benden bu kadar. Daha fazla soru sormazsan sevinirim."

Düşünmeye devam etti. Evet, oyuncunun açığını fark ettim. Ancak... Oyuncu yerine kendimi koysaydım ben de sonuna kadar onun gibi devam etmek isterdim. Ama o durum... Takımı da riske atar. Bu yüzden burada kesip daha fazla bir şey söylemeyeceğim.

Neyse,sonuç olarak yanımdaki çocuk arkadaş canlısı bir kişi. Sorularıma cevap verebileceğinden eminim. Bu yüzden ona dönerek başladım soru sormaya.

"İsmin nedir?"

"Felix. Senin?"

"Yeon Soo."

"Memnun oldum Yeon Soo. Sen iyisin değil mi? En son başından darbe almıştın."

"Ah,iyiyim sağol. Biliyor musun? İnsan gibi tanışabildiğim,insan gibi konuşabildiğim ilk kişi sensin."

Elindeki basketbol topunu bir sağ elime bir sol eline fırlatırken yüzündeki gülümsemeyi daha da artırarak gözlerime baktı.

"Arkadaş canlısıyımdır biraz."

"Belli oluyor."

Acaba sorsam mı,sormasam mı? Sadece Stray Kids'le alakalı birkaç bilgi edinmek istiyorum. Yani Hyunjjn ve Lee Know neden birbirlerine karşı nefret dolular? Onları ilk tanıdığım gün toplu olarak bana yardım ettiler ama Hyunjin'in etrafında ve Lee Know'un etrafında olanlar var? Bunun sebebi nedir? Kim kim ayrılıyorlar gibi daha birçok soru işte.

"Ne soracaksan sor hadi,dinliyorum." demesi üzerine şaşkınca yeniden ona döndüm. O kadar belli mi etmiştim ya?

"Nereden anladın?"diye sordum. Tıpkı az önce benim ona söylediğim gibi cevap verdi.

"Ben anlarım. Sor hadi."

Tam sormak için ağzımı açmıştım ki okulun bahçesine giren ve bizim olduğumuz tarafa, yani okul binasının içine doğru ilerleyen kişileri görünce açtığım ağzımı kapattım.

İki kolu kırık kişi ve başlarındaki çocuk Lee Know'u ellerinden kurtardığım kişilerdi!

Arkalarında 5-6 kişiyle daha gözleri dönmüş bir şekilde ilerliyorlardı.

Onların burada ne işi var şimdi? Bir onlar eksikti zaten?!

Sanırım ben o tarafa bakınca Felix de baktığım yere bakıp onları gördü. Ağzından bir küfür savurduğunu işittim. Ayağa kalktı. Ben de onunla beraber ayağa kalktığımda ise grubun başındaki çocuk bizi fark etti.

Sonra... Sonra benim gözlerimle buluştu gözleri!

Ah! Bittim ben! Yandım!

Beni görünce kim olduğumu anlamış olmalı ki gözleri irileşti. Ve hızla ellerini erkekliğine kapattı.

Şaşkın bakan gözleri bir süre sonra ateş püskürtücü bakışlara dönüştü.

Elleri yumruk hâlini aldı.

Yutkundum.

Felix'in dibine biraz daha girdim. Hatta arkasına gizlenir gibiydim diyebilirim.

Grubun başındaki o çocuk olduğu yerde bana bakışlarını sürdürünce kolları alçıda olan 2 arkadaşı daha benim olduğum tarafa bakarak görünce aynı tepkileri verdiler.

Grubun başındaki, sınıfta Hyunjin'den duyduğum kadarıyla isminin Moon Dok Soo olduğunu bildiğim kişi işaret parmağıyla beni işaret ederek;

"Sen!"diye bağırdı. Uzağımda olmasına rağmen yine de işitmiştim sesini.

Sonra... Sonra üzerime doğru son sürat gelmeye başladı.

...

Orjinal MV😊👇