Bağırarak konuşmaya devam etti ve her bastırarak söylediği kelimede ellerini,elleri arasında kalan başımın yanlarına yani duvara vurdu.
Delirmiş gibiydi.
Korkarak gözlerimi kapattım ve ellerimi de sırtımın yaslı olduğu soğuk duvara koydum. Duvarla deyimi yerindeyse resmen bütünleştim.
"YETER YEON SOO YETER! SÖZÜMÜ TUTTUM BEN VE HÂLÂ DA TUTMAYA ÇALIŞIYORUM, YETER! SENİ KORUMAK İÇİN SENDEN UZAK DURMAYA ÇALIŞIYORUM AMA BUNU ANLAYAMIYORSUN! O ADAM BİZİ GÖRDÜĞÜ ZAMAN NE YAPACAK BİLİYOR MUSUN?! SENİ DEĞİL, BENİ DEĞİL,BİZİ GÖRDÜĞÜ ZAMAN YEON SOO! BİLMİYORSUN DEĞİL Mİ?! SÖYLEYEYİM Mİ SANA?! BİZİ-KOLUMUZDAN-TUTTUĞU-GİBİ- NİKAH-MASASINA-OTURTACAK!!!"
Duyduğum kelimelerle sıkıca yummuş olduğum gözlerimi yeniden açtım.
Ne diyordu bu çocuk böyle? Gerçekten delirmiş olmalı. Ne demek nikah masası?
"Ne saçmalıyorsun sen Lee Know?"
"Saçmalık falan değil! Yeon Soo... Biz... Biz..."
Biraz daha sakinleşti ve sanki tüm enerjisini kaybetmiş gibi giderek kısılan sesiyle sustu.
Ellerini az önce yumrukladığı duvardan çekerek benden uzaklaştı.
Bedenini puflardan birinin üzerine attı. Başını ellerinin arasına alarak daha da sakinleşmeye çalıştı.
Bu esnada yine oldukça kısılan, giderek güçsüzleşen sesiyle bana seslendi.
"Otur Yeon Soo. Şu an konu açılmışken sana her şeyi anlatmam gerekiyor. Hazır cesaret edebilmişken bunu söylemeliyim. Otur ve ne duyarsan duy araya girmeden beni dinle olur mu? Araya girme ve sadece beni dinle."
Olan biten her şeyi merak ettiğim için itiraz etmedim. Tek kelime etmeden onun hemen karşısındaki pufun üzerine oturdum ve karanlık odada görebildiğim kadarıyla yüzüne baktım.
Anlatmaya başladı.
Ben de dikkat kesilerek onu dinlemeye.
"Şirketinizin ortağı olan Bay Lee... Babanla çok ama çok yakın dost olan Bay Lee... Onu tanıyorsun değil mi?"
Bana soru yöneltince tek kelimeyle onu onayladım.
"Evet."
Onu tanımamak ne mümkün? Kendimi bildim bileli Bay Lee vardı yanımızda. Şirketimizin ortağıydı. Ortaktan çok babamın en yakın dostuydu. Hatta kardeşi bile diyebiliriz.
Onu da babamdan farksız görmedim. Babam gibi severdi beni. Annem belki hiç olmadı ama Bay Lee'nin eşi Bayan Lee bana az da bakmadı. Duyduğuma göre bebekliğimde bana o bakmış. Onun sütünden faydalanmış ve beslenmişim.
Bayan Lee... Aynı zamanda süt annemdi yani. Bir de oğulları vardı sanırım. Bir süt kardeşim.
Ama en fazla kazığı ondan,Bay Lee'den yedik. Bir gün... Şirketteki %50'lik hissesini kullanarak yüklü miktarda parayı yüklendi ve ortalıktan kayboldu.
Babam yalnız kalmıştı. Üstelik dostundan yediği kazığa bir türlü inanmak istemiyordu. Çökmüştü. Büyük bir üzüntü içerisindeydi. Maddi olarak da şirkette acayip bir boşluğa düşmüştü.
Yönetim konusunda yalnız kalması sebebiyle sıkıntılar yaşadı. Bir de bunun üzerine Bay Lee'nin %50'lik hissesini bir tefeciye sattığını öğrendi. O tefeci... Peşimdeki psikopat herifti işte.
O psikopat herif almış olduğu hisseyle de yetinmedi. Daha fazlasını istedi. Zaten şirket işlerinden hiçbir halt anladığı da yoktu.
Şirketimiz... Gün geçtikçe batıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stray Kids // Hwang Hyunjin(✔)
FanfikceSırtım duvarla buluştuğunda çektiğim acıyla ağzımdan ufak bir inleme çıktı. O ise tuttuğu kolumu bırakmayarak bir elini de duvara yasladı ve beni duvar ile arasına sıkıştırdı. Daha çok yaklaştı. "Ne yaptığını sanıyorsun?" Başımı boyunun uzunluğundan...
