Dudağıma kapattığım sağ elim yaşadığım şokun etkisiyle ağır ağır aşağı düştü.
Hyunjin... Beni öptü. Hem de alnımdan.
Ben ne yaptım peki? Hyunjin seni öperim der demez elimi dudağıma siper ettim! Ahh! Rezil oldum,rezil! Çok utanıyorum! Hem de çok!
"Ben sadece seni öperim demiştim Yeon Soo. Ama sen... Çok tatlı olduğunu biliyor musun?"
Kim? Ben mi? Hyunjin mi? Tatlı mı? Tatlı kim? Kim tatlı? Aman yani- Ah! Bir dakika,neler oluyor?! Resmen bütün devrelerim yandı.
"Whoa! Çocuklar! Bakın burada kimler varmış?"
Duyduğumuz kalın ses üzerine sesin geldiği tarafa döndüğümüzde kendimi anında korku içerisinde Hyunjin'in arkasına attım. Gerçi zaten o... Tehlike çanlarının çaldığını hisseder hissetmez kendisini bana benden önce siper etmişti.
Bu... Babamın borçlu olduğu kişiydi. En son beni Stray Kids kurtarmıştı bu manyakların elinden. Sonra Min Seok babam sahiplenmiş ve bir daha onları görmemiştim.
Şimdi... En önde o, arkasında korkunç adamlarıyla kalabalık bir şekilde karşımıza dizilmişti.
"Lee Yeon Soo. Uzun bir aradan sonra yeniden merhaba. Nasılsın görüşmeyeli? Şöyle bir bakıyorum da... Zaten güzeldin lâkin bizim yokluğumuzda gün geçtikçe daha da güzelleşmişsin sanki. Bizi özledin mi? Ah,her neyse. Merak etme,bundan ayrılık yok. Seninle bol bol hasret gidereceğiz. Bol bol... Alın şunu!"
Üzerime gelmeye başlayan birkaç adamıyla korku içerisinde yanımda bulunan Hyunjin'e daha bir sokuldum. Zaten kendisi de anında harekete geçti ve beni arkasına daha bir çekti.
"Hop,dur bakalım orada. Kim kimi alıyor? Kim onu almana izin veriyor?"
Karşımızdaki pislik sırıttı. Hyunjin'e odaklanarak;
"Sen misin izin vermeyen?"diye sordu. Alaya aldığı gayet belli oluyordu.
Ama Hyunjin de onun sorusuna karşılık sırıttı. Âdeta ona meydan okuyordu.
"Evet,benim. Ne o? Çok mu küçük görünüyorum gözüne. Tch tch tch! Aslında o gün sizlere dersinizi verdik zannediyorduk. İyi dinlememiş olmalısınız."
"Bana bak,çocuk! Annen ya da babanın ne halt olduğu beni zerre kadar ilgilendirmez. Benim tek istediğim şey Yeon Soo. Eğer önüme çıkarsan,seni de bu yolda ezer geçerim. Alın şunu dedim!"
Bağırışıyla yeniden harekete geçen birkaç adam hızla yanıma geldiler ve Hyunjin'in arkasına sığınan beni kollarımdan tutarak kendi taraflarına çekmeye çalıştılar.
Hyunjin de beni vermemek için direniyor ve bir taraftan da o beni çekiştiriyordu. Ancak birkaç adam daha olaya el atıp sadece Hyunjin'i zapt etmeye çalışınca ona daha fazla tutunamadım.
İki adam, iki koluma birden sarılıp beni ilerletmeye başladığı esnada korkuyla Hyunjin'e baktım. Titrek çıkan sesimle onun ismi döküldü dudaklarımın arasından.
"Hyunjin!"
"Bırak! Bırak lan onu! Dokunma sakın! Dokunma şerefsiz,bırak! Bıraaakk!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stray Kids // Hwang Hyunjin(✔)
FanfictionSırtım duvarla buluştuğunda çektiğim acıyla ağzımdan ufak bir inleme çıktı. O ise tuttuğu kolumu bırakmayarak bir elini de duvara yasladı ve beni duvar ile arasına sıkıştırdı. Daha çok yaklaştı. "Ne yaptığını sanıyorsun?" Başımı boyunun uzunluğundan...
