The Love in Barcelona

CHAPTER 37

Pumasok ang babae sa loob ng silid ng lalaki na balot na balot ng asul na tela. Naglakad ang babae upang umupo sa upuan sa may tabi ng lalaki na naka hilata s isang kama.

Tinitigan ng babae ang lalaki na mayrong matamis na ngiti sa kanyang mukha. Hinawakan ng babae ang kamay ng lalaki at medyo ma higpit na pinisil ang kamay ng lalaki.

"I know that this would hurt you, but I need you to know the truth." Ngumiti ang babae habang nagsasalita upang pigilan ang kanyang mga luha na lumabas.

"Alam mo nung na saksak ka? I know who did it. Na rinig ko stepmother mo talking to my father. Gustong gusto kang ma wala ng stepmother mo and she use my father para gawin yun." Ginawa lahat ng babae na sabihin lahat ito ng hindi tumitigil, kahit na ang hirap-hirap para sakanya na bigkasin ang bawat salita.

"I know it hurts to know this. Yung tinuring mong ina ay gusto ka lang pala ma wala, tapos yung tatay ng mahal mo ay kasabwat pa niya. I know mahirap tanggapin, pero sana you would let me stay with you for awhile. I want to make sure that before I leave, I would see you healthy and happy." Hindi na napigilan ng babae na hindi umiyak habang nagsasalita.

"Alam mo na I came here para hanapin si papa, but then I met you. I guess my life being with you felt like it was just yesterday. I want to thank you for that. For making me feel like I was loved again." Iyak na sabi ng babae, habang siya ay naka ngiti.

"But I need to let you go. I don't want na every time nakikita mo ako, lagi mo lang ma aalala ang paghihirap mo. Sana kapag may na hanap ka ng iba, I hope na hindi mo pa rin ma kakalimutan na I have never loved anyone, as much as I have loved you. There was no time that I have never loved you." Naka ngiting pa ring sabi ng babae, habang bahagyang pa ring lumalabas ang kanyang mga luha.

Sobrang sakit para sakanya na sabihin ang katotohanan na ito, lalo na ang katotohanan ay ipinaghihiwalay silang dalawa. Binitawan ng babae ang kamay ng lalaki at pinunasan ang kanyang mga luha.

Binigyan ng babae ang lalaki ng halik sa kanyang noo at pagkatapos ay umalis na rin sa silid ng lalaki. Malapit na rin mag gabi kaya naman minabuti na lamang ng babaeng uwi na.

Nang maka pag palit na siya ng damit ay naglalakad na siya pa labas ng ospital nang mayroong hindi kilalang babae ang lumapit sakanya.

"Ikaw si Mrs. Jane Zamora, right?" Tanong ng isang babae sakanya, habang mayroong dala-dala na kamera sa kanyang kamay.

"Yes?" Takang tanong ng babae sa nagtatanong sa kanyang pagkakakilanlan.

"Guys! Andito siya!" Sigaw ng hindi kilalang babae at biglaan na lamang maraming tao ang lumapit sa babae na na gaya rin ng hindi kilalang babae na mayroong mga kamerang dala.

Itinaas ng mga tao ang kanilang mga kamera upang kuhanan ang babae at nagsimulang maglabas ng puting ilaw ang mga kamera nila na nakaka silaw para sa babae.

Hindi maintindihan ng babae ang mga nangyayari. Walang na gawa ang babae kundi ang tumayo na lamang at panoodin ang mga nangyayari sa kanyang harapan.

"Anong ma sasabi mo about the accusation sayo ng mother-in-law mo?" Tanong ng isa sa mga taong kaharap ng babae.

"Totoo ba na ikaw ang dahilan ng aksidente ng asawa mo?" Isa pa muling tanong galing naman sa may kaliwa ng babae.

"Totoo ba na anak niyo ni Mr. Lian Zamora ang dinadala mong bata?" Tanong muli galing naman sa may kanan ng babae.

Walang ma sabi ang babae at hindi ma sagot ang kanilang mga katanungan sakanya. Hindi maintidihan ng babae kung saan nag gagaling at ano ang gustong iparating ng mga tao sa kanyang harapan.

Sa dami ng tao ay naka siksik pa rin si Liam upang tulungan na maka labas ang babae sa ospital at hindi na siya guluhin ng mga na mamahayag.

"Si Mr. Liam Zamora ba ang ama ng dinadala mo?" Tanong muli ng isa sa mga tao nang makita niyang lumapit si Liam sa babae.

Kinuha naman ni Liam ang braso ng babae upang tumungo sa may labas ng ospital nang maisakay niya ang babae sa sasakyan at upang mailayo na rin siya sa mga na mamahayag .

"Its better if sa bahay ka muna. Its much safer there and para ma bantayan kita, especially now that the reporters are after you." Seryosong sabi ni Liam sa babae nang maka pasok na sila sa loob ng sasakyan.

"No, I'm fine. I can manage, just bring me to my place na lang. Pero sige, if ever man makita ako ng mga reporters, I have no choice but to live sa bahay niyo." Sagot ng babae sa sinabi ni Liam.

"Bahala ka na nga." Parang inis na sabi ni Liam sa babae, habang ang babae naman ay napa ngiti na lamang dahil na kumbinsi niya si Liam sa kanyang gusto.

Hinayaan na lamang ni Liam na gawin ang gusto ng babae, dahil ayaw naman ni Liam na maki pag away pa sa babae, lalo na buntis pa ito.

"Nakaka inis talaga siya. Gumawa gawa pa talaga ng drama yang lola na yan and even making bad rumors about me." Inis na sabi ng babae, kahit na wala naman siyang kausap habang inilalagay ang kanyang tsaketa.

"Now kailangan ko na naman mag disguise." Inis pa ring sabi ng babae sa kanyang sarili.

Lumabas na ang babae sa may banyo at nagsuot ang babae ng tela upang takpan ang kanyang mukha habang siya ay nasa labas upang bumili ng pagkain.

Nang makabili na ang babae ng mga pagkain na kailangan niya, lalabas na sana ang babae sa may tindahan nang mayroon siyang na sagi na tao.

"Luna?" Hindi maka paniwalang sabi ng babae nang makita niya muli si Luna pagkatapos ng ilang buwan.