The Love in Barcelona

CHAPTER 8

Binuksan ng babae ang kanyang mga mata. Tumingin ang kanyang mga mata sa ibang direksyon upang mas makita niya kung na saan na ba siya na punta. Dito niya na silayan ang lalaki na mahimbing na natutulog sa may sopa ng silid.

Tumingin naman siya sa kabilang direksyon at dito niya nakita na may suwero na pala siya kanyang kamay. Tinangka niyang tanggalin ang kanyang suwero ngunit bigla siya na tigilan sa kanyang dapat gagawin.

"Don't even try to take that off." Seryosong sabi ng lalaki na ngayon ay naka tayo na sa kanyang tabi.

"Sinabi ng mga nurse na you are dehydrated. Hindi ka ba umiinom ng tubig?" Medyo galit na sabi ng lalaki ngunit hindi ito masyadong halata.

Hindi nagsalita ang babae na para bang kahit ibuka niya ang kanyang bunganga ay wala kahit anong maaaring lumabas na mga salita na maari niya sana gamitin upang sagutin ang lalaki.

Nagtaka muli siya tumayo ngunit na pigilan ang kanyang katawan ng pigilan ng mga malalakas na kamay ang kanyang mga kawawang mga kamay.

Siya ay nakahiga habang ang lalaki naman ay nasa itaas niya hinahawakan ang kanyang mga kamay. Hindi sila gumalaw, ni walang nagtakang magsalita sa kanilang dalawa.

"Kuya!" Bumukas ang pinto ng silid. Mayroong pumasok sa silid at sumigaw ng malakas. Ka agad na binitawan ng lalaki ang mga kamay ng babae at tumayo na ng maayos sa sahig.

"Anong ginagawa niyong dalawa?" Takang tanong ng kapapasok lamang.

"Wala lang yun, Liam. Don't worry." Seryosong sabi ni Lian sa kanyang kapatid.

"Anyways, nalaman ko na tinanggal mo yung IV  mo, kuya. Why did you do that?" Pag aalalang tanong ni Liam sa kanyang kapatid.

"Baka kung anong mangyari yan sayo." Muling pag sermon ni Liam sa kanyang kapatid.

"Don't worry. I am okay now." Paniniguro ni Lian sa kanyang kapatid.

"Na saan pala si Jarinna?" Tanong ni Lian sa kanyang kapatid.

"Umalis na siya. May kailangan pa daw siyang gawin." Sagot ni Liam at tumango lamang ang kanyang kausap.

"Pwede ko na sigurong tanggalin to. Paubos na rin naman yung lamam ng IV." Sabi niya na umaasa na sana ay tantanan na siya ni Lian sa kanyang pag pigil sa kanyang mga gagawin.

"Bakit? Ano ba ang nangyari sayo and may IV  ka sa kamay?" Takang tanong ni Liam sa kanyang kalagayan.

"Nahimatay siya due to dehydration." Paliwanag ni Lian sa kanyang kapatid at tumalikod upang harapin ang babae.

"Hindi mo ba alam kung paano alagaan ang sarili mo?" Sermon muli ni Lian sakanya.

"Tama na. Walang mangyayari kung mag gagalitan lang kayo. Magpahinga nalang kayong dalawa and calm down, okay?" Walang kumibo sa sinabi ni Liam.

"Bahala na kayo dyan, kakain nalang ako." Sinabi ni Liam dahil alam niyang wala siyang ipapanalo sa kanilang dalawa at lumakad palabas ng silid upang kumain.

Paglabas ni Liam ay napag desisyonan ni Lian na matulog nalang muli habang ang babae ay naka tingin naman sa may kisame ng silid.

'What did happen nga ba para mahimatay ako?' Tanong niya sa kanyang isipan. Pagkatapos ay anong laking gulat niya ng maalala niya ang lahat.

'Ka iiyak ko siguro to. Kasi naman bakit pa ako ipinanganak na emotional.' Inis na sabi niya sa kanyang isipan at tinakpan ng kumot ang kanyang buong katawan.

"Huy, kain na tayo." Inis na pag yugyog sakanya ng lalaki.

"Huh?" Sinabi niya habang hindi pa masyadong napag tatanto kung anong nangyayari sakanya.