Panibagong araw na ang sumikat sa lahat. Ang sinag ng araw ay sumikat na sakanya mukha. Nang ma pansin niya na ang araw sa kanyang mukha ay ka agad siyang kumuha ng unan at tinakpan ang kanyang mukha upang matulog muli.
Kaysa sa matuloy ang kanyang tulog ay na sira lamang ito. Malakas na bumukas ang pintuan ng kanyang kwarto. Mayroong pumasok sa kanyang kawarto at sumigaw ng napaka lakas, na nagpa gising sa kanyang hindi nakuhang tulog.
"Gising kana!" Sinabi ni Catalina habang tumatakbo pa punta sa kama sa kanyang. Tinanggal ni Catalina ang unan sa kanyang mukha, na labis na nagpa inis sakanya.
"Ano-" Hindi natuloy ang kung ano man ang gusto niyang sabihin dahil sa sumunod na sinabi ni Catalina.
"Viral ka sa internet!" Pa sigaw ulit na sinabi ni Catalina. Pagkatapos ay biglaan na ding dumating si Sara at may pa sigaw ding sinabi.
"Guys! Ang daming reporter sa labas!" Sinabi ni Sara sa kanila na mayroong kaunting taranta sa kanyang boses.
Nang marining niya ito kay Sara, ka agad na tumayo siya mula sa kanyang kama at sumabay ang dalawa sakanya na tumakbo papunta sa may bintana upang alamin kung totoo nga ba ang mga sinambit ni Sara sakanya.
Nang marating na nila ang bintana, ano laking gulat niya dahil hindi nga nagkamali ang mga sinambit ni Sara sa kanila. Ang labas ng kanilang bahay ay parang binabaha ng mga namamahayag na may mga kamera habang ang iba naman ay mayroong mga dalang kuwaderno.
Ilang minuto niyang pinag masdan ang mga tao sa ibaba ng kanyang kwarto. Pagkatapos ay sinara niya ang bintana gamit ang kurtina. Tumakbo siya muli sa kama at tinitigan ang gadget ni Catalina. Habang ang kanyang mga kaibigan ay hindi mawari ang kanyang mga kinikilos kaya naman sinusundan na lamang nila siya.
Kinuha niya ang gadget ni Catalina. Umupo at pinanood niya kung paano niya niligtas ang lalaki. Habang ang kanyang mga kaibigan naman ay nasa likuran niya na nonood din.
Ang bidyo ay isa sa mga pinaka rekisahin ng mga tao sa internet. Hindi siya makapaniwala na sikat na sikat ang bidyo niyang ito na may dalawang milyong ng mga naka nood.
Na iyak lamang siya sa panonood dahil sa muling pag alala sa mga nangyari kahapon lamang. Dahil sa pag iyak ay bumalik din ang na raramdaman niyang pag sisi sa pangyayari.
Kaya naman tumayo siya sa kanyang kamang inupuan at nagmadaling kumuha ng maaring ma suot sa kanyang kabinet. Kumuha na lamang siya ng pantalon at puting kamisa.
"Saan ka pupunta?" Takang tanong ni Sara sa kanyang mga ikinikilos.
"Pupuntahan ko si Lian sa hospital." Diterminadong sagot niya sa kanyang kaibigan.
"Wait lang, samahan ka na namin." Sabi ni Catalina at sila na din ay nag bihis.
Nang sila ay maka pag bihis ng lahat. Sinuot na nila ang kanilang mga tsaketa at mga tela maaring tumakip sa kanilang mga mukha. Sila ay patagong dumaan sa likod ng bahay upang hindi sila ma pansin ng mga namamahayag, ng hindi sila sundan ng mga ito.
Sila ay sumakay na lamamg sa isang taksi at sinabihan ang magmamaneho na pumunta na sa ospital. Buti na lamang ay na alala nila ang ambulansya na dumating nung araw ng kasal kundi ay hindi nila alam kung saan sila pupunta.
Nang maka rating na sila sa ospital ay binayaran na nila ang nagmaneho ng taksi at tumakbo na pa pasok sa loob ng ospital. Nang ma pasok na nila ang ospital, ka agad nilang hinanap ang istasyon ng mga nars. Nang mahanap na nila ito, siya na lamang ang nagtanong habang ang kanyang mga kaibigan ay nasa kanyang likuran.
"Miss, do you know kung anong room number ni Lian Zamora." Tinanong niya sa nars sa istasyon ng mga nars.
"Sorry, Miss. Pero ang mga ka pamilya niya lang yung pweding pumasok ngayon dahil under investigation pa kasi yung pasyente." Malungkot na sagot ng nars sakanya.
"Ahh ganun ba? Sige, thank you." Nagpasalamat na lamang siya sa ginawang pagtulong ng nars at malungkot na humarap sa kanyang mga kaibigan.
"Hayaan mo na, Jane. Kain nalang muna tayo ng breakfast dito sa ospital at umuwi nalang." Sinabi ni Catalina at sila ay tumango na lamang.
Naglakad na sila pa punta sa karinderya ng ospital at bumili ng kanilang mga pagkain. Nang maka pamili na sila ng pagkain nila, ka agad ma silang naghanap ng ma uupuan at doon na lamang kumain.
Tinangal na niya ang kanyang tela sa mukha at uupo na sana, ngunit nahulog niya ang kanyang tela sa mukha sa sahig na naging sanhi muli ng pagkatapilok niya sa sahig.
Buti na lamang ay may lalaking naka salo sakanya bago siya tuluyang mahulog muli sa sahig. Sila ay nagkatitigan ng sandali at siya ay ka agad na tumayo sa mga kamay ng sumalo sakanya.
"So-" Natigilan siya sa kanyang sasabihin ng maka harap niya ang sumalo sakanya.
'Parang kamuka niya si Lian, pero at the same time parang hindi siya si Lian' Sinabi niya sa kanyang isipan.
"Okay la-... Wait, ikaw pa si Jane?" Tanong ng lalaki sakanya ng ma ayos na ng lalaki na makita siya.
"Yes, I am." Naka ngiting sabi niya sa lalaki.
"And I also want to say sorry if I have caused inconvenience sayo. Pero aren't you Lian?" Tanong niya din sa kanyang pagkakakilanlan.
"Actually, I am not. I am Liam, Lian's twin." Sinabi ng lalaki at ngumiti.
"Ohh okay. About that, sorry din. Kung na sundan ko lang siya ka agad edi sana hindi siya nasa hospital ngayon." Humingi siya ng paumahin sa nangyari sa kanyang kapatid habang mayroon na namang mga luha ang maraan na lumalabas sa kanyang mga mata.
"Its not your fault. Dapat pa nga ako magpasalamat dahil sa ginawa mong pagligtas sa kapatid ko." Nagpasalamat ang lalaki sakanya na may buong tuwa.
"Okay lang yun. Ginusto ko rin naman na tumulong when ever I can." Sinabi niya sa lalaki at ngumiti sakanya.
"Hulog ka ng langit. Ikaw ata ang na wawalang anghel doon." Sinabi ng lalaki at tumawa, ganoon na din siya.
"Pero ano nga pala ang ginagawa mo dito sa hospital?" Pagtatakang tanong ng lalaki sakanya.
"Gusto ko sana bisitahin kapatid mo pero hindi pala pede so next time nalang siguro." Sagot niya sa tanong ng lalaki.
"Hindi okay lang. Ako nalang mag sasabi na kakilala ka namin." Sinabi niya upang hindi na siya malungkot.
"Talaga? Thank you so much!" Pagpapasalamat niya sa lalaki at niyakap ito pagkatapos.
"Ay sorry. Masaya lang." Paumahin niyang sabi at tumawa nalang ang lalaki.
"No, its okay. Sige, kain muna tayo bago pumunta sa room ni Lian." Sinabi ng lalaki na naka ngiti at siya na lamang ay tumango.
Umupo na siya sa upuan kung saan naka upo na ang kanyang mga kaibigan. Habang ang lalaki naman ay nasa likod ng kanilang lamesa at umupo na rin upang kumain.
"So, twin niya pala yun." Tawang sabi ni Catalina.
"Pano nyan. Dalawa-dalawa na ang love life mo baka naman gusto mo ibigay mo nalang yung isa sakin." Kilig na sabi ni Sara sakanya.
"Huy, ano ba? Puro lalaki ang iniisip mo, kumain na lang tayo." Sinabi niya at kinain na niya ang kanyang tinapay na mayroong palaman na itlog.
Nang matapos na silang kumain lahat. Ka agad na silang nag tungo pa punta sa silid kung na saan si Lian. Sila ay sumakay ng asensor hanggang sa narating na nila ang ikatlong palapag ng hospital.
Naglakad muna sila ng isang minuto bago marating ang silid ni Lian. Binuksan ni Liam ang pinto para sa kanila, ngunit anong laking gulat nila ng maka pasok na sila sa silid.
Ano kaya ang nagpagulat sa kanila ng lahat ng maka pasok sila sa silid?
BINABASA MO ANG
The Love in Barcelona
RomansaSi Jane ay napaka ganda at mabait na dalaga. Nagtra-trabaho upang suportahan ang kanyang pag-aaral at upang may maikain sila ng kanyang ina. Ngunit bigla nalang na wala sakanya ang lahat ng mamatay ang kanyang ina at sinunod pa ng pagkawalan niya ng...
