Hindi tumigil ang mga ilaw na inilalabas ng mga kamera ng mga namamahayag hanggang sa may dumating na isang lalaki sa silid ng pasyente. Mayroong ring kasama ang lalaki na dalawa ring lalaki na umawat sa mga namamahayag at nagpalabas sa kanila mula sa silid.
"Kuya! Okay lang ba kayo? Hindi ba kayo sinaktan ng mga reporters?" Sunod-sunod na tanong ni Liam sa kanyang kapatid dahil sa labis na pag aalala.
"Okay lang kami, don't worry about us." Kalmadong sabi ni Lian upang mabawasan ang pag aalala ng kanyang kapatid.
"Sige, alis muna ako para maka pag usap kayo." Sinabi niya ng hindi siya muli maka gulo pa. Maglalakad na sana siya upang maka alis na ng silid, ngunit anong laking gulat niya ng biglaang may humila sa kanyang kamay.
"Wait, dito ka nalang muna. Baka kung anong gawin sayo ng mga reporters. Hayaan muna natin silang maka alis." Pag aalalang sabi ni Lian tungkol sa kaligtasan ng babaeng kanyang hinahawakan ang kamay.
"Oo nga. Dito ka muna." Pag sasangayong sabi ni Liam sa sinabi ng kanyang kapatid, kasabay ng paghiwalay ng mga kamay nina Lian at Jane.
Ka agad silang tumingin sa pinto ng mayroong kumatok nito. Akala nila na mga namamahayag na naman ang gugulo sa kanilang mapayapang pag uusap, ngunit na wala ang kanilang pag aalala ng marinig nila ang nagsalita.
"Sir, ako po yung taga bantay. Kumatok lang po ako kasi nan dito na daw po si Doc." Sinabi ng lalaking kakatok lamang.
Binuksan ng lalaking kumatok sa pinto ang pinto at pinapasok ang lalaking naka suot ng puting tsaketa. Ito ay naglakad kung na saan silang lahat sa silid.
"Hello po, Doc." Pagbati na sabi ni Liam sa lalaking ka rarating lamang at ito ay tumango lamang. Ang iba naman ay nakatitig sa estraherang lalaki.
"I see na gising na pala ang pasyente." Masayang sabi ng estraherang lalaki.
"Opo, Doc. Kaka gising ko lang po kanina." Sagot ni Lian sa kumakausap sakanya.
"Hindi ka ba na hihirapan na huminga lalo na pag nagsasalita?" Tanong ng estraherang lalaki kay Lian.
"Hindi naman po, Doc. Feeling ko nga po, pede na ako umuwi." Tawang sagot ni Lian sa kausap.
"That's good to know, then pede na natin tanggalin ang nasa ilong mo." Sinabi ng estraherang lalaki at lumapit upang ito mismo ang magtanggal ang nasal cannula ni Lian sa ilong.
"Malapit na rin maubos yung dugo dito sa IV, so after two more days of observation, pede ka na maka uwi. Sige, maiwan ko na kayo." Masayang sabi ng estraherang lalaki kay Lian.
"Maraming salamat po, Doc!" Naka ngiting sabi ni Lian sa estraherang lalaki, habang ang lahat ay ngumingiti sa saya rin. At umalis na rin ang estraherang lalaki mula sa silid.
"This is really a good news. Iwan ko muna kayo, while I am readyinng yung food ni kuya." Sinabi ni Liam ar lubas ng silid ng naka ngiti.
"First of all, I will introduce you to each other." Inunahan ni Lian silang magsalita bago pa man lumakas ang tensyon laban sa dalawang babaeng kanyang kasama.
"Jane, this is Jarinna. And Jarinna, this is Jane." Masayang sabi ni Lian at kinuha ang mga kamay ng mga babaeng kanyang kasama upang sila ay magkamayan.
"Nice to meet you." Masayang sabi niya habang ang kanyang kaharap naman na babae ay parang masyadong mataray upang maka sundo niya.
"Nice to meet you too." Mataray na sabi ni Jarinna sakanya at naki pag kamayan. Pagkatapos ay naghiwalay na sila ng kanilang mga kamay.
"Sige, ma iwan ko na kayo. Baka umalis na rin yan yung mga reporters." Pagpa paalam niyang sabi sa kanila.
Naglakad na siya pa labas ng silid, habang si Lian naman ay hindi na niya muli na kuha ang kamay niya upang pigilin siya. Nang malapit na siya sa pinto, nag simula na ulit ang pag iyaw ni Jarinna para bang nababaliw sa lalaking kanyang kasama.
"Sandali lang, Jarinna. Mamaya na tayo mag usap." Nagmamadaling sabi ni Lian. Ka agad na dinala ni Lian ang kanyang suwero at tumayo upang lumabas sa silid, iniwan ang babaeng naguguluhan sa mga nangyayari sakanya.
Hinanap ni Lian siya kung saan-saan hanggang sa hindi na niya alam kung saan pa kaya siya maaring pumunta.
'Baka siguro umalis siya.' Malungkot na sabi ni Lian sa kanyang isipan.
Pabalik na sana siya sa kanyang silid, ngunit paglingon lamang niya sa likod niya ay na hanap na niya ang kanyang hinahanap mula kanina pa. Naka upo siya sa may hardin ng ospital sa labas.
Ka agad na lumakad siya palabas upang tumungo sa may hardin ng ospital. Na silayan ni Lian siya na malungkot na naka upo sa may upuan sa may hardin.
"Akala ko tuloy umuwi kana." Hindi maka paniwalang sabi ni Lian sakanya na ka agad naman na nagpataas ng kanyang ulo upang tignan ang kumakausap sakanya.
"Bat nan dito ka? Baka mabinat ka yan." Tumayo siya dala ng pag aalala sa lalaking kanyang ka usap.
Ngumiti lamang ang lalaki at umupo sa may upuan. Tinapik niya ang kanyang kamay sa katabi niya ispasiyo sa upuan, sumunod naman siya at umupo sa tabi nito.
"I want to say thank you for saving my life again!" Pagpapasalamat ng lalaki sakanya.
"Its nothing." Masaya niyang sabi sa ka usap.
"No, no. I should do something for you. Ano ba gusto mong kapalit? Money? Job?" Sunod-sunod niyang tanong sa taong nagligtas sa kanyang buhay.
"About the job, what kind of job?" Tanong niya rin sakanya, na mukha siyang interesado sa sinabi ng kausap.
"I don't know if okay kang sayo to." Sagot ng lalaki sakanya.
"Ano nga?" Hindi maka pag hintay niyang sabi sa kausap.
"Well, I have seen how you were able to save someone including me." Paliwanag ng lalaki sakanya.
"And?" Tanong muli niya sa kausap.
"I hope na sana you will agree." Muling sabi ng lalaki na mas lalo nag papa inip sa babae.
"Sabihin mo na kasi." Medyo inis na sabi niya dala ng inip.
"I want you sana to be..." Putol na sabi ng lalaki.
Ano kaya ang aalokin ng lalaki na trabaho para sa babae?
BINABASA MO ANG
The Love in Barcelona
RomanceSi Jane ay napaka ganda at mabait na dalaga. Nagtra-trabaho upang suportahan ang kanyang pag-aaral at upang may maikain sila ng kanyang ina. Ngunit bigla nalang na wala sakanya ang lahat ng mamatay ang kanyang ina at sinunod pa ng pagkawalan niya ng...
