The Love in Barcelona

CHAPTER 34

"Jane?" Tawag ni Liam sa babae nang biglaang na lamang niya makita ito na naka upo sa may upuan kung saan naghihintay ng mga masasakyan.

Ka agad na pinarada ni Liam ang kanyang sasakyan sa harapan ng kung saan naka upo ang babae at nagdala ng payong upang hindi siya mabasa sa ulan, hanggang sa lumabas si Liam mula sa kanyang sasakyan ay hindi man lamang na pansin ng babae na lumapit na pala si Liam sakanya.

"Jane, ikaw yan di ba?" Tanong ni Liam sa babae nang maka yuko na siya upang maka harap niya ng ma ayos ang babae dahil naka yuko ang kanyang ulo at naka tingin sa may sahig habang inilapag ang payong sa may gilid.

Nang bumalik na ang babae sa katotohanan at na pansin na nasa harapan na niya pala si Liam nang na itaas na niya ang kanyang ulo, ka gad siyang napa lingon sa may gilid upang maitago ang kanyang mukha mula kay Liam.

"Jane, ikaw yan eh." Naka ngiting sabi ni Liam sa babae dahil pagkatapos ng isang linggo ay na hanap na rin niya ang babae.

"Jane please, wag ka na magtago." Sinabi ni Liam sa babae at sa pagkakataon na ito ay hinarap na ng babae si Liam.

Hiya ang bumalot sa buong pag mumuhka ng babae at gumagawa ng paraan upang hindi titigan ang mga mata ni Liam sa pamamagitan nang kung saan-saan siya tumitingin. Si Liam naman ay tumayo na at napa upo sa tabi ng babae.

"Alam mo ba na mas alala pa asawa mo sayo kaysa sa sarili niya? Kung ano-ano ginagawa niya so that he can just find you?" Pagpapa alam ni Liam sa babae ang sitwasyon ng kanyang asawa mula nang umalis siya.

"Why did you suddenly leave ba? Is there something that is bothering you? Wait, did mom threated you or something?" Kung ano-ano ang mga tanong ni Liam sa babae upang maka kuha lamang ng sagot mula sa babae kung bakit nga ba siya umalis na walang paalam sa kanila kung ano ba ang tunay na rason ng kanyang pag alis.

Sa tuloy-tuloy na mga katanungan ni Liam sa babae, ay bumalik muli ang paki ramdam na isang linggo na rin na itinatago ng babae. Dumating sa punto na pinipigilan na lamang ng babae ang kanyang mga luha na lumabas.

Hanggang sa hindi na niya kinaya at biglaan na lamang siya na iyak sa harapan ni Liam. Magtatanong pa sana si Liam sa babae upang magsalita na ito, ngunit biglaang siyang na taranta nang ma pansin niya na umiiyak na pala ang babae sa kanyang harapan.

Hindi alam ni Liam kung ano ang kanyang gagawin. Ganoon ba kahirap na sabihin ang rason ng kanyang pag alis? Mayroon ba siya na sabing masama sa kanyang mga katanungan?

"Are you okay? Na saktan ba kita sa mga sinabi ko?" Alalang tanong ni Liam sa babae, ngunit wala man lamang sinagot ang babae at patuloy lamang ang kanyang pag iyak.

Ilang minutong pag iyak ay tumigil na rin ang babae at mabilis na pinunasan ang kanyang mga luha. Kumuha ng lakas ng loob ang babae upang ipaliwanag kay Liam ang rason sa kanyang pag alis.

"Promise me na you will not tell anyone, especially Lian, because gusto ko ako mismo ang magsasabi sakanya. And sa lahat ng sasabihin ko, you believe that its all true." Seryosong sabi ng babae kay Liam.

"Pinabakaba mo naman ako eh." Pabirong sabi ni Liam sa babae.

"Just promise me." Seryoso pa ring sabi ng babae sa lalaki at naka ngiting tumango lamang si Liam.

Handang handa na sana ang babae na ipaliwanag ang kanyang kasawian nang biglaan na lamang mayroong isang sasakyan na mukhang binangga ng isang trak.

"Oh my gosh!" Gulat na sabi ni Liam, habang ang babae naman ay tumakbo kung saan nangyari ang aksidente at walang paki alam kung ma ulanan man siya dahil mas importante para sakanya na kahit papaano ay mayroon siyang maitulong sa taong na aksidente.

"Hintayin mo ko." Medyo sigaw na sabi ni Liam sa babae dahil medyo mabilis rin ang pag takbo ng babae at ka agad ring tumakbo upang sundan ang babae dala-dala ang payong pang proteksyon sa ulan.

Nang ma abutan na ni Liam ang babae ay ka agad na inilagay niya ang payong sa itaas ng babae.

"You have to call for an ambulance." Sinabi ng babae kay Liam at ka agad namang sinundan ni Liam ang sinabi ng babae sakanya.

Ang babae naman ay mas linapit niya ang kanyang mukha at pinupunasa ang tubig sa salamin ng sasakyan gamit ang kanyang kamay upang mas makita niya ang sitwasyon ng tao sa loob ng sasakyan.

Na silayan ng babae na ang ulo ng nagmamaneho ay naka patong sa may manabela ng sasakyan.

Kahit sa may gilid lamang ng mukha ay ka agad niyang na kilala kung sino ang nasa loob ng sasakyan. 

Ka agad naman na taranta ang babae ng makita na niya ang mukha ng taong na aksidente sa may sasakyan.

"Liam! Tulungan mo ako! Si Lian!" Pa iyak na sigaw ng babae na humihingi ng tulong kay Liam.

"What!?" Hindi maka paniwalang sabi ni Liam sa sinabi ng babae at ka agad na itinago ang kanyang gadget sa bulsa ng kanyang pantalon.

Ibinigay ng babae ang lahat ng kanyang lakas upang ma buksan ang pintuan, ngunit kahit anong lakas man ang ibigay niya ay hindi bumubukas ang pintuan ng sasakyan.

"Please, calm down. Paparating na yung ambulansya." Sinabi ni Liam sa babae upang pakalmahin.

"How would I calm down!? Na aksidente kuya mo! Wala ka bang gagawin para tulungan siya!?" Tila galit na sabi ng babae, habang si Liam naman ay ginawa ang lahat upang pigilan ang babae na lumapit sa may sasakyan.

"I know, okay!? Nag aalala rin ako, pero mas maganda kung yung mga rescuer yung gumawa ng trabaho nila. Baka mapa hamak ka pa. You can't put your baby at risk." Medyo sigaw na sabi ni Liam sa mga sinabi ng babae.

Ilang segundo lamang ay dumating na rin ang ambulansya at mayroon ring mga pulis ang dumating sa lugar ng aksidente. Sa madilim na gabi, ingay lamang ng mga ambulansya at kotse ng mga pulis ang naririnig.

Ang babae naman ay walang nagawa kundi ang umiyak habang tinititigan ang mga taga pagligtas na tulungan na malabas mula sa sasakyan ang lalaki.