DEMİR PARMAKLIKLAR ARKASI

11.BÖLÜM : AFFI OLMAYAN GÜNAHLAR

Yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın😉

İyi ve keyifli okumalar!🤍

Şarkılar: Sena Şener- Yalnızım / Moby- Wait For Me / Bergen - Sen affetsen Ben affetmem /

DEMİR PARMAKLIKLARIN ARKASI⛓️

11.BÖLÜM :AFFI OLMAYAN GÜNAHLAR

🔒

HAKİM BAKIŞ AÇISI

Gülfem önündeki bilgisayardan koğuştaki çemberin üyelerini izliyordu , çember üyelerinin telaş içinde olduklarını görüyordu ve bu ona zevk veriyordu. Buğra ve Maria koğuştan ayrıldığında yanına geldiğini anlamıştı , onları beklemeye başladı. Kapı çaldığında Fahri : "Maria ve Buğra geldi efendim." Dediğinde başını olumlu anlamda salladı. Buğra ile Maria içeri girdiğinde onları koltuklara oturması için elleri ile davet etti.

"Bir sorun mu vardı?" Cevabını bildiği soruları sormayı çok seviyordu.

"Evet. Koray'ın neden hala çıkarılmadığını merak ediyoruz." Diye sordu Buğra.

"Çünkü cezasını hala çektiğini düşünmüyorum." Diye cevap verdi Gülfem. Buğra sakinlikle devam etti.

"Normalde akşam hücreye atılırsa sabah , sabah atılırsa akşam çıkması gerekiyor ama-"

"Kanunen böyle bir şey yok. Ben ne zaman istersem o zaman çıkacaklar. Başka sorun var mıydı? Yoksa gidebilirsiniz." Onların konuşmasına izin vermeden konuşmayı bitirmişti.

Maria ile Buğra odadan çıktığında odasından çıkarak hücrelerin olduğu yere indi. Yapması gereken görüşmeler vardı.

♦

Koray yatarak hücrenin dökülmeye başlamış tavanını izliyordu. Sabah olduğunu hatta öğle saatinin geldiğini biliyordu ve neden hala buradan çıkarılmadığını da. Gülfem'in iktidarın asil sahibinin kendisi olduğunu göstermek istediğini ve bu yüzden hala onu buradan çıkarmadığını biliyordu. Koridorda yankılanan topuklu ayakkabı sesleri ile onun geldiğini anlamıştı , yüzünde memnun olmuş ve düşüncelerinin doğru olduğunun farkına vardığını belli eden bir gülüş belirdi. Demir kapının kilidi sesli bir şekilde açıldı ve topuklu ayakkabı sesleri hücrenin içerisini doldurdu.

"Hoş geldiniz." Koray hiç pozisyonunu bozmadan konuştu.

"Rahat galiba yerin." Dediğinde Koray'ın gülerek dudaklarını yaladı.

"Yani , biraz batıyor ama iyi."

"Kaldırım taşında yatmaktan iyidir." Dediğinde Koray'ın yüzündeki gülüş solup sert bir yüz ifadesi geldi. "Neden hala burada olduğunu sormayacak mısın?"

"Keyfim yerinde neden sorayım?" Gülfem bu tepki beklediği için hiç şaşırmamıştı.

"Arkadaşların hiç öyle düşünmüyor , odama kadar geldiler ve seni neden çıkarmadığımı sordular."

"Sen ne dedin?"

"Ben ne zaman istersem o zaman çıkarırım dedim." Koray gülerek yataktan kalktı ve Gülfem'in dibine kadar girdi.