25. BÖLÜM: İKİ BEDEN , TEK RUH

229 16 0
                                    


Yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın😉

İyi ve keyifli okumalar!🤍

Şarkılar:  Cem Adrian & Perdenin Ardındakiler - Bu Gece Benimle Ölür Müsün? / Mavi Huydur Bende - Geçmiş Ama Bitmemiş


DEMİR PARMAKLIKLARIN ARKASI⛓️

25.BÖLÜM: İKİ BEDEN , TEK RUH


HAKİM BAKIŞ AÇISI

İsyanın Olduğu Günün Gecesi...

Herkes odalarına çekilmişti , koğuşta ve ceza evinde mutlak bir sessizlik vardı. İsyan herkesi yormuştu. Koğuştaki sessizliği demir kapının gıcırtısı bozmuştu , ardından gelen adım sesleri boşluğun içinde yankılanıyordu. Adımlar korkusuz ve kararlıydı , hedefine gidiyordu.

Ardından koğuşun büyük , demir kapısı açıldı. Korkusuz adımlar , dik omuzlar , karanlığın içinde parlayan gözler... Koray Göksoy. Günlerdir içinde biriktirdiği öfke ve kin bütün hücrelerini ele geçirmiş ve hakimlik kurmuştu. Kardeşinin katilini bulmak ve kalbini yerinden sökmek için sabırsızlanıyordu. Bu kadar sabırlı bile davranması büyük bir mucizeydi , çoktan o itin boğazına çökmüştü.

Koray'ın hayatında değişen çok şey vardı ve bunun sebebi apaçık ortadaydı. Koray bunun farkındaydı ve bu durumdan hem memnundu , hemde değildi.

Deponun kapısını içeri girdiğinde , sandalyedeki bağlı kişi çırpınmaya başladı. Ağzındaki bezden dolayı ne dediği net bir şekilde anlaşılmasa da sövdüğü bir şekilde anlaşıyordu.

Koray arkasındaki masaya yaslandı ve sandalyedeki kişiye öfke dolu bakışlarla baktı. Elinden gelse gebertirdi ama ondan alacakları vardı , belki bir ara aradan çıkartabilirdi bu işi.

Odaya girdiğinde sandalyeye bağlı olan Atay'a öfke ile baktı. Duvara yaslandı ve Atay'ın çırpınışlarını izledi. Bir şeyler söylüyordu ama ağzındaki bezden zerre bir şey anlaşılmıyordu.

Yaslandığı yerden kalktı ve Atay'ın karşısında durdu , tam göz temasında olacak şekilde eğildi.

"Şimdi sana tek bir soru soracağım. Sende bana sorunun cevabını tık diye söyleyeceksin. Anlaştık?" Atay titreyen gözleri ile Koray'ın gözlerine zar zor bakıyordu. "Ümit'i kim öldürdü?" diye sorduktan sonra ağzındaki bezi çıkardı.

"Bilmiyorum!" diye bağırdı Atay. Koray işaret parmağını dudağına götürerek "şşş" hareketini yaptı.

"Sakin. Hadi ama Atay , biliyorsun. Çünkü bu yüzden toplandınız ve bize karşı ayaklandınız. İtiraf et." Koray çetin sesi ile konuştukça Atay daha da geriliyordu.

"Gerçekten bilmiyorum. Size karşı ayaklanmam başkaydı , İzel'in damarıma basmasından dolayıydı. Ümit'in kimi öldürdüğünü bilmiyorum , bende öldürmedim." Derin bir nefes verdi. "Evet , senden nefret ediyorum ama Ümit'ten değil. Biz eski dostuz. Onun ölmesini istemem , istemezdim. Benim derdim senle ve senin arkandan gelenlerle , Ümit ayrı."

Evet , onlar eski dosttu. Atay için Ümit, kardeşti. Lakin yaşananlardan dolayı aralarına dağlar girmişti ama hiçbir zaman düşman olmamışlardı.

DEMİR PARMAKLIKLAR ARKASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin