Yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın😉
İyi ve keyifli okumalar!🤍
Şarkılar : Kendimden Hallice - Üzülmeye nereden başlasak? / İkiye On Kala - Koptu İpim Düşüyorum🎶
DEMİR PARMAKLIKLARIN ARKASI⛓️
7.BÖLÜM: EMARELER VE SESLER
🔒
Sorgu odasındaydım, bu sefer insaflı davranıyorlardı. Kelepçeler yoktu ellerimde, su bile vermişlerdi. Savcı karşımda insaflı bir şekilde sorularını soruyordu. Merhamet ancak pişman olunca mı ortaya çıkıyordu?
Koray neredeydi? O da mı pişman olduğu için iyi davranmıştı bana? O yüzden mi kurtarmıştı beni?
"Anladım." Savcı önündeki dosyaya bir şeyler yazdıktan sonra ayağa kalktı. "Geçmiş olsun." Dedi ve odadan çıktı. O odadan çıkınca avukatım Can girdi içeri.
"İzel, iyi misin?" Sesinde telaş vardı.
"İyiyim." Dedim sadece, şuan odama giderek ölüm uykusuna yatmak istiyordum.
"Katil sana saldırmış, yara falan yok değil mi?" Gözü ile kolaçan etmişti beni.
"Yok. Katili sorguya almışlar mı?" İsmini zikretmek istemiyordum. Arkamdan bıçaklamıştı, burada arkadaş diyebileceğim nadir insanlardan biri ikin o beni sırtımdan bıçaklamıştı.
Belki de bu yüzde. Nadir olması nankörlük yapmasına sebep olmuştu.
"Onu götürdüler."
"Nereye?" diye sordum.
"Bir bilgi vermediler." Derin bir nefes verdim. Kollarımı masaya yaslayarak kafamı üzerine bıraktım. Şuan bu şekilde uyuyabilirdim. Buraya geldiğimde beri on yaş yaşlanmıştım. "Akşam yemeğine inmediğini söylediler. Aç mısın? Benimki de soru tabi ki açsın. Ne yersin?" Kendi sorup kendi cevaplamıştı bu durum komiğime gitmişti.
"Canım hiçbir şey istemiyor."
"Bu şekilde duramazsın güçten düşersin." Masadan kalktığını hissettim, kapı açıldı ve kapıdaki gardiyanlara bir şeyler söyledi. On dakika sonra poşet sesleri geldi. "Kaldır başını yemek geldi." Dedi.
Kafamı kaldırdığımda masanın üzerinde adana şiş vardı. Gözlerim şaşkınlıkla açıldı. Yemeyeli uzun zaman olmuştu, çokta özlemiştim.
"Yersin demi?" diye sordu adana şişi lavaşa sararken.
"Deli misin? Bayılırım!" Kendime bir lavaş alarak adana şişi sardım. Gülerek ayranı önüme itti.
"Sevmeseydin şuraya bayılırdım. Bunları sokmak için bin takla attım çünkü." Gülerek söylemişti.
O kadar güzeldi ki bayılacaktım , güzel ülkemin güzel yemeği. Açlığın verdiği bir histe olabilir ama kesinlikle mükemmel. Ağzımı peçete ile sildikten sonra arkama yaslandım.
"Kesene bereket. Karnım yemek gördü." Dedim karnımı sıvazlarken.
"Ne demek. Sen bana arada söyle bir bahane ile sokarız yemek." Dediğinde tebessüm ettim ayıp olmasın diye. Gardiyan kapıyı açtığımda koğuşuma dönmem gerektiğini söyledi.
"Tekrar teşekkür ederim." Dedim ve gardiyanın koluma girmesine izin verdim.
Koğuşa geldiğimde herkes buradaydı, benim gözüm Koray'ı aradı ama yoktu. Ümit hemen yanıma geldi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DEMİR PARMAKLIKLAR ARKASI
General Fiction(𝐁𝐮 𝐢𝐬𝐢𝐦𝐥𝐞 𝐲𝐚𝐲ı𝐧𝐥𝐚𝐧𝐚𝐧 𝐢𝐥𝐤 𝐤𝐢𝐭𝐚𝐩𝐭ı𝐫!) (Düzenlenmeye alınmıştır. Düzenlenmiş bölümler yayınlana kadar bu bölümler kalacaktır.) İzel bir gün dışarı çıktığında bir adam tarafından tacize uğrayacağı sırada adamı öldürür. Bunun...
