Cinayet Büro

24-Anlaşma

Serkan'dan...

İnsanın sevdiği kadın tarafından görmezden gelmesi kadar kötü birşey yokmuş onu anladım.

Defne'de beni aynı bu duruma sokmuştu. Çalan telefonum ile düşüncelerim aklımdan uçup gitti.

Telefonun ekranında Baba yazısını görünce gerildim. Babamın beni araması demek yine bir işlere bulaştığı anlamına geliyordu.

"Efendim baba noldu yine?" diyerek açtım telefonu.
"Dur bı oğul bismillah ya"dedi
"Şöyle baba isim gücüm var benim"dedim.
"Sana isim düştü oğlum yardım et bana acilen buraya gelmen lazım"dedi
"Naptın yine baba sıkıldım artık senin bu işlerinden gelmek zorunda değilim . Gelmeyeceğimi biliyorsun hala neden soruyorsun ki. Bir kere girdim senin işlerine pacami kurtaran kadar canım çıktı zorlama artık beni"dedim gözlerim dolmuştu.

"Yetmedi mi baba bana ve aileme yaptıkların. Hadi beni geçtim ya cemre onun ne suçu vardı senin pis işlerin yüzünden benim kız kardeşim öldü baba. Neden senin uyuşturucu borcun olan adam yüzünden. Hiç mi canım yanmadi baba hiç mi."dedim bağırdım.

"Ya Defne he oğul ya Defne onu düşün"dedi babam beni kırmızı çizgimden Defnem'den vurmuştu.
"Sakın baba sakin. Beni zor kullanmak zorunda bırakma"dedim
"Ben sana sadece gel dedim ve gelmek zorundasın. Çünkü ben senin babanım"dedi utanmaz gibi.

"Babam mi? Sen kendine babamı diyorsun. Babalık bu değil senin yaptığın babalık değil baba yeter artık benden uzak dur"dedim

Uzun bir nefes aldım
"Tamam geleceğim ama bu işte Defne'nin haberi olmayacak. "Dedim telefonu yüzüne kapattım.

Sorgun odasında gelen Defne'nin sesleri bütün koridoru kaplamıştı.
Odaya doğru ilerlediğim de sesler daha da netleşiyordu.
İçeri girdim. Hasan müdür ve Defne odada biri ile konuşuyordu. Bu Eliften başkası değildi.

"Anlaşma yapmak isteğimi size söyledim"dedi Elif
"Ne anlaşması neyden bahsediyorsun sen ya"dedi Defne
Defne'nin yanına doğru yürüdüm.
"Ooo Serkan komiser naber baya oldu seni görmeyeli."dedi gevşek Elif.
"Boş yapmada anlaşmayı anlat ne istiyorsun?" Dedim
"Ne istediğim kesin İbrahim komiser'e karşı Ali. Siz bana onu verin bende size sevgili polisinizi vereyim"dedi.

"Bu istediğin olmayacak"dedim
"Siz öyle sanın ben diğecegimi dedim gerisi sizde"dedi
"Böyle birşey olmayacak Elif" dedi Hasan müdür.
"Serkan komiser sen Defneye babanın uyuşturucu ticaretinden bahsetmedin heralde?" Dedi Elif bir anda.
"N-ne...?" Dedi Defne
"Kapa çenenin" dedim telefona doğru işaret parmağımı salladım.
"Neyse çok uzadı bu konuşma dediğim gibi İbrahime karşı Ali. Hadi bay"dedi ve telefonu kapattı.

"Müdürüm izninizle"dedi Defne kapıya yürüdü. Odadan çıktı bende koşarak arkasindan gittim kolundan tuttum ve kendime çektim.

"Bırak beni canımı acıtıyorsun"dedi hırsla konunu çekmeye çalışıyordu.
"Beni dinleyecek misin?"dedim gözlerine baktım sevdiğim kadinin gözlerine baktım.

Hırsla yağan yağmur giydi gözleri. Kapkaranlık ve duyguzu belliydi kırılmıştı bana. Hemde çok...

"Neden söylemedin bana. Sonuçta yabancı değilim değil mi Serkan. Hih yabancı miyim?"Dedi bu sorunun cevabını bildiği halde.
"Saçmalama Defne tabikide böyle biri değilsin. Anlatmak istedim ama beni yadirgarsin diye düşündüm"dedim başımı eğdim.

Sıcak ellerini cenemde hissettim. Çenemi bir tüymüş gibi tütü ve kaldırdı. Gözlerimi gözlerine sabitledi.

"Asla asla böyle birşey yapmam. Hiç mi tanimadin beni. Ben sevdiğim adamı asla yadirgamam"dedi göz bebekleri büyümüştü.