Can Kırıkları

2.BÖLÜM: DEĞİŞİKLİK

  Ne kadar yürüdüm bilmiyordum ama çoktan öğlenki dersi kaçırdığımdan dolayı yürümeye devam ettim. Bana böyle hissettirmesi çok saçmaydı. Bir insan bir insanı bu kadar etkilememeliydi. Hiç hoşlanmamış üstüne aşırı derecede rahatsız olmuştum. Paramı onun gibi birinin ödemesi benim için felaketti.
Onunla anlaşmak mümkün değildi. Ya paramı toplu istese ve bende veremeyeceğimi söylediğimde hiç hoş karşılamasa? Hiç güven vermemişti. Zengin ukalanın tekiydi. Yine de her halükârda okul ücretimi ödemesini ben istememiştim. Hatta elime toplu para geçse hemen onu bulup ona verir ve onunla bir daha karşılaşmak istemezdim.

Onu nasıl bulacaktım? Daha adını bile bilmiyordum ki. Esas sorun bu değildi. Elbette ki karşıma çıkacaktı o zaman adını öğrenirdim ama parayı nasıl bulacaktım? İş için girdiğim dükkanlardan geri dönüş olmamıştı. Bu durum beni karamsarlaştırırken yanımda bir motorcu durdu. Kafamı çevirip baktığımda kaskını çıkaran Taner'i gördüm. "Naber?" dedi motorun üzerinden inerek. Kumral saçları kaskın içinde dağılmıştı. Elleriyle saçlarını karıştırdı. Ben kaldırımda duruyordum o ise kaldırımın dibindeki yolda.

"İyiyim, sen nasılsın?" diye sordum. Ellerini kollarına bağlayarak motoruna yaslandı. Serseri tavrıyla "İyi işte," dedi ve etrafı şöyle bir süzdü. "Nehirle konuştuk bugün gelecek misin?" Yol çok kalabalık değildi yine de burada durmaktan rahatsız olmuştum. Düşünmeme bile gerek yoktu. "Geleceğim."

"Ben birazdan geçecektim oraya istersen seni de oraya bırakayım." dedi ve duraksayarak devam etti "Gerçi sen nereye gidiyordun ki?". Nereye gideceğimi bilmiyordum ama eşyalarımı eve koymam ve akşam için hazırlanmam gerekiyordu. "Eve gidecektim ama," diyerek yola baktım. Evden çok uzak bir yerdeydim. "Ben seni bırakayım." dediğinde itiraz etmeden ikinci kaskı alarak takmaya çalıştım. Takmam biraz uzun sürünce Taner bunu fark etti ve dönerek bana yardımcı oldu. Elleri kaskıma uzandığında titriyordu. Başka bir tarafa bakmaya çalışarak ortamdaki gerginliği düşürmek istedim. Kaskımı takıp aceleyle motora bindi. Arkasına bindiğimde sürmeye başladı.

Taner ve Nehirle liseden beri arkadaştık. Taner'in o zamanlar bana karşı olan ilgisinin farkındaydım. Yıllar sonra Nehir sarhoş olup ağzından kaçırdığında ise emin olmuştum. Yapabileceğim bir şey yoktu çünkü ben ona karşı bir şeyler hissetmiyordum.7 ay önce ona bir şans vermek istemiştim. Fakat babamın olayı bunu da etkilemişti. Herkesle iletişimi kesmiştim bu yüzden ilişkimiz başlamadan bitmişti. Şimdi ise ikimiz de bir adım atmıyorduk. Onun sevgisinin bitmediğini görüyordum. Bu durum beni üzüyordu bu yüzden onu incitmek istemiyordum.

Motoru çok hızlı sürmüyordu yine de arkasından ceketini tutuyordum. Benim için özellikle yavaş sürdüğünü biliyordum. Bana duygularını açsa ne diyeceğimi bilmiyordum. Onu reddetmek istemiyordum ama reddetmemek de olmayacaktı. Belki de sadece o yola girer ve denerdik. Olursa olur olmazsa arkadaş olarak devam ederdik ve o da onu gerçekten seven biriyle birlikte olurdu. Onun iyi olmasını çok istiyordum.

Sakin bir şekilde evimin önünde durduğunda inip kaskı kafamdan çıkardım. "Teşekkür ederim." dedim gülümseyerek. O, kaskının camını kaldırmış yeşil gözleriyle gülümsememe bakıyordu. "İstersen akşam seni ben gelip alayım?"

"Nehirle anlaştık beraber gideceğiz." dediğimde durgunlaştı. Bu yüzden bende koluna dokundum ve devam ettim "Yine de sağ ol, akşama görüşürüz." gülümsedi, kafasını salladı ve motorunu çalıştırıp hızla uzaklaştı. Onunla arkadaş olmayı seviyordum beni rahatsız hissettirmiyordu hatta bazı insanların yanında onun yanında olduğum kadar rahat hissedemiyordum bile. O yüzden onu kaybetmek istemezdim.

Motorun arkasından gidişini izlerken aynı rahatsızlık hissi geri gelmişti. Etrafa göz gezdirdim ancak mahallede park etmiş arabalardan başka hiçbir şey yoktu. Omuzlarımı silkip eve doğru yürümeye başladım. Eve girdiğimde odama gitmek için mutfağın önünden geçerken gelen sigara kokusundan babamın mutfakta olduğunu anladım. Normalde onunla karşılaşmak istemez görmezden gelirdim. Fakat bu sefer mutfağın kapısının girişinde ona doğru dönüp dikilmeye başladım.