Can Kırıkları

FİNAL

Kendimi bildim bileli aklıma gelen hayalleri kurgulaştırarak hikayeler yazdım. Bunlar bazen bir cümle bazen de birkaç sayfa uzunluğunda olur ya yarım kalır ya da tamamlanırdı sayfalarda. Yıllar geçti büyüdüm ve büyüdükçe devam etti bu sayfalar. Sayfalar diğer sayfaları takip ettiğinde ise artık sonsuz bir yolculuk başlamıştı benim için.

2020 yılında kurgusu bir gece aklıma gelen bu kitabın başına oturup yazmak üç senemi aldı. Artık daha fazla içimde tutamayacağım bu kurguyu sayfalara dökerken ise bir yıl içerisinde koca bir kitabın yazımını bitirmiş bulundum.

22 yaşımda, Şubat ayının 22' sinde aylardır ilmek ilmek işlediğim bu romanı 22. bölümde final yaparak ilk kitabımı yazıp bitirmiş olmanın mutluluğunu yaşıyorum. Bana destek veren herkese teşekkür ederim.

instagram:ca1kiriklari

Miley Cyrus- When I Look At You

Birkaç ay önce;

Gözünün önünde duran ihtişamlı binaya baktıktan sonra ceketini düzeltti ve binaya doğru adımlamaya başladı. İçeriye girdiğinde etrafı göremeyecek kadar telaşlıydı bu yüzden yalnızca danışmanın yanına gitti ve Evran Bey ile bir görüşmesi olduğunu söyledi. Danışmandaki kadın kısa süre içinde bunu onaylayıp gelen adamı Evran Bey'in odasına yönlendirdi. Ancak kadın adamın ne kadar endişeli olduğunun farkında değildi.

Adam yönlendirmeler eşliğinde Evran Bey'in odasının önünde durduğunda ona yolu gösteren kadının gitmesini bekledi. Kadının gidişini izledikten sonra birkaç kez soluklanması gerekti. Eliyle tekrardan ceketini düzelttiğinde kapıya yanaştı ve birkaç kez kapıyı tıklattı. İçeriden duyduğu "Gel." sesinden sonra derin bir nefes verdi ve kapıyı açtı.

Kafasını içeriye uzattığında Evran'ı sandalyesinde oturmuş kapıyı izler bir vaziyette buldu. Bedeniyle beraber içeriye girdiğinde Evran'ın tüm ilgisi adama dönmüştü. Yaptığı işi bıraktı ve tüm dikkatiyle adamı izlemeye başladı. Adamın titrediğini görebiliyordu ancak zaten onun için olması gereken buydu. Bu yüzden Evran tatmin olmuştu.

Adam içeriye girdi ve ayakta dikilmeye başladı. Ceketinin ucundan tutması Evran'ın gözünden kaçmayan bir detaydı. Evran bir saniye bile adamdan gözlerini ayırmıyordu ancak hissettiği bir duygu yoktu. Adama bomboş bakıyordu.

Adam Evran'ın bomboş bir şekilde ona bakmasından rahatsız olmuştu ancak tek sebebi bu değildi. Şu anda onun karşısında dikiliyor olmak için adam için oldukça rahatsız edici bir durumdu. Adam daha fazla burada kalmak istemediğini fark ederek bir an önce konuşup gitmek istiyordu bu yüzden konuşmaya başladı: "Bu zamana kadar birçok yanlış seçim yaptım."

Kafasını yerden kaldıramıyordu. Bu durum aslında onun gerçekte ne kadar utandığını ve pişman olduğunu gösteriyordu. "Ve bu seçimlerim doğrudan ya da dolaylı yoldan insanları etkilediğinde yaptığım bu yanlış seçimleri yapmama kararı aldım ancak iş işten geçmişti."

"Bazı şeylerin, bazı insanlar için sandığımdan daha büyük bir etkisi olmuştu ancak benim o noktadan sonra seçimlerimi değiştirebilme imkânım yoktu. İş işten geçmişti."

Evran aynı ifade ile adamı dinlemeye devam ediyordu. Her ne kadar bu konuşmayı uzun yıllardır yaşamak istese de bir önemi yokmuş gibi boş bakışlarını yönlendiriyordu adama. Tepkisizlik adamda gerginliğe yol açtığından ceketinden destek almaya ihtiyaç duyuyordu çünkü adam seçimlerinin sonuçlarıyla yüzleşmek zorunda kalmıştı.

"Buraya sana seçimlerimle alakalı ne kadar pişman olduğumu anlatmaya gelmedim. Bu benim ömrümün sonuna kadar benimle beraber olup benimle yaşayacak bir şey. Bu ben ve benim vicdanım arasında olan bir şey ancak söylemeliyim ki gözünü para hırsı bürüyen her insan için tek bir yol vardır: o da yanlış seçim yapmak. İşte bu yüzden her şey buralara kadar geldi."