Sonradan Gelen | Texting

Anne olmak

Gülnur Ören YURTOĞLU

"Az yedin, kızım. Salatadan da ye, bol limonlu. Baban yaptı."

Salatadan yesem de bir kaşık alıp yedim. Gözlerimi Cemal babama çevirip gülümsedim. "Eline sağlık, baba. Çok güzel olmuş." dediğimde memnun oldu. "Afiyet olsun." deyip Fidan anneme döndüğünde gözlerimi masaya çevirdim. Doydum ve kiloma dikkat etmem lazım.

Başımı kaldırdığımda Fidan annemle göz göze geldim. Gülümseme yerleştirdim yüzüme.

"Anne her şey çok güzel olmuş. Elinize sağlık, ben doydum."

Konuşacağı vakit Mehmet Selim'in sesini duydum.

"Anne ben de çok doydum. Gelinin karnını doyurmadan masadan kalkmaz zaten. Yol için de koyarsın bize yemeklerden."

Gülümsedim. "Tamam oğlum, koyarım tabii." dedi Fidan annem memnun hâlde. Başımı Mehmet Selim'e çevirdiğimde bana döndü. Güzel bakışlarında gülümserken kulağıma gelen zil sesiyle duraksadım. Önüme döndüm.

"Züleyhagil gelecekti." dedi Fidan annem. Evin gelini olarak kapıyı açıp açmama konusunda içimde savaş verirken yerimde kıpırdandım. O sırada Mehmet Selim elimi tutup durdurdu beni. Fidan annem masadan kalkıp salondan çıktı.

Züleyhagil, dedi. Onlar kimdi?

Yanıma döndüm. Mehmet Selim'e yaklaştım biraz. Başını bana çevirdi. "Gelenler kim?" dediğimde gülümsedi. "Halamın kızı, Züleyha. Kardeşim gibidir. İyi anlaşırsınız." deyip elimi okşadı. Başımı sallayıp gülümsedim.

Sesler gelmeye başlamıştı bile. Çocuk sesleri de var. Heyecanlandım.

Güler yüzlü bir kız girdi içeriye. Kucağında bebek vardı. Sonra beş altı yaşlarında bir kız. Ve bir adam. Eşi olmalı.

"Biz geldik, dayı." dedi sevecenlikle. Cemal babam ayağa kalktı. Sarıldılar. Fidan annem o sırada kucağındaki bebeği aldı. Çok mutluydu. Bebeği sevmeye başladı bile. Küçük kız Mehmet Selim'in yanına geldi koşarak. Mehmet Selim hemen kucağına aldı. Herkes hâlinden memnun gözüküyordu.

"Hoş geldiniz." dediğimde Züleyha yanıma geldi. Bir anda bana sarıldığında şaşırsam da kollarımı ona sardım.

"Hoş bulduk. Asıl sen hoş geldin, ailemize." dedi heyecanla. Enerjisi çok yüksekti. Benden ayrıldığında içtenlikle gülümsedim.

"Teşekkür ederim." dedim gülümseyerek. Eşi de memnun hâlde hâlimi hatrımı sordu. Saygılı, efendi biriydi. Sağ olsun.

"Mehmet Selim abi, burda olduğunuzu öğrenince hemen geldik. Açıkçası Gülnur ile sohbet etmek istedim. Sadece düğünde gördüm onu. Ve çok sevdim."

Sözleri beni mahcup ederken mutlu da olmuştum. Çok sıcakkanlı ve hayat doluydu. Gözlerinin içi parlıyordu. Ben de öyle olmak isterdim.

Züleyha ile ayaküstü biraz konuştuktan sonra bebeğinin yanına gitti. Gözlerim Mehmet Selim'i ararken yanımda olduğunu fark ettim. Salona küçük bir bakış atıp bana döndü.

"Her şey yolunda, değil mi?" dedi gözlerime bakarak. Bendeki durgunluğu fark etmiş olmalı. Gülümsedim sadece. Biraz daha yaklaştı bana. "Mutfağa gelir misin?" deyip elime uzandığında Züleyha'nın sesini duydum. Arkama döndüm hemen.

"Junior Enes ile tanış." dedi gülerek. Züleyha, eşine döndüğünde eşinin gülümsediği fark ettim. Eşinin ismi Enes demek ki. Aralarındaki muhabbet ne güzel. Maşallah.

Sakınarak bebeğe bakarken Züleyha birden kucağıma verdi bebeği. Kendimi tuhaf hissettim. Bebeğin kokusu burnuma dolarken kollarımdan kaymasın diye temkinli tutmaya çabaladım. Sebepsizce gözlerim yaşardı. Duygu yoğunluğundan uzaklaşmak için Mehmet Selim'e döndüm. Gözlerim bebekteyken dudaklarımı araladım.