Sonradan Gelen | Texting

Mehmet Selim Bey

Mehmet Selim YURTOĞLU

10 YIL SONRA

"Umarım çalışma şartlarımızı beğenirsiniz. Sizi aramızda görmek istiyoruz. Başarılı mühendislere ihtiyacımız var."

Burası Ankara'da bir enerji şirketi. Buraya bir grup çalışma arkadaşımla davet edildim ancak iş teklifini beklemiyordum. Başta sessiz kaldım.

"İşleyiş güzel, iş sağlığı ve güvenliğine önem veriliyor değil mi?"

Mustafa Bey, mağrur bakışlarıyla başını salladı. "Bizimle çalışan bir mühendis hanım var. İş sağlığı ve güvenliğine çok dikkat eder. Ve birçok konu... Şirketimizin gözbebeğidir. Hayatını işine adamış, evlenmeyi bile düşünmemiş."

Başımı salladım durgunca. O sırada tekrar sesini duydum. "Siz de evli değilsiniz değil mi?" dediğinde yutkunma gereği duydum. Başımı salladım sadece. Dikkatimi başka yerlere verdim.

"Mustafa Bey benim hayatım, düzenim İstanbul'da. İş teklifiniz çok kıymetli ama-"

"Kusura bakmayın...." deyip mahcup bakışlarını benden çevirdi. "Gülnur Hanım!"

Duyduğum isimle hızla başımı baktığı yöne çevirdim. Arkası dönük bir hanımefendi. Başı örtülü. Gülnur gibi. İçimden kendimi sakinleştirmeye çalıştım. Mustafa Bey tekrar seslendiğinde arkasını döndü. Yüzünü gördüğümde kalbim sıkıştı. Nefes almayı unuttum. Güler yüzüyle bize yaklaştı. Gözlerini bana çevirdiğinde kalbim çok sert çarpmaya başladı.

Güzelliğine güzellik katılmış sanki. Yüzündeki hafif çizgiler iş temposunun yorgunluğunu simgeliyor. Yüzü öyle temiz ve güzel ki. Geçen yıllarda kazandığı olgunlukla asaletli duruşu var. Çok özledim.

"Mehmet Selim?" dedi şaşkınlık arası gülümseyerek. "Sen misin?" dediğinde gülümsedim onun gibi.

"Benim... Gülnur." dediğimde boğazım düğümlendi. Gülen gözlerini benden çevirip Mustafa Beye döndü.

"Başarılı mühendislerin İstanbul'dan geleceğini söylememiştiniz, Mustafa Bey." dedi şaka mahiyetinde ciddiyetle. Sonra bana döndü. "İstanbul'dan ayrılmadın değil mi?"

"İstanbul'dan geldik, evet." dedim memnun hâlde. Mustafa Bey atıldı.

"Siz nerden tanışıyorsunuz? Üniversiteden mi Gülnur Hanım? İstanbul'da okumuştunuz."

Gülnur başını salladı. "Evet, üniversiteden. Mehmet Selim Bey üst sınıftaydı. Ben o zamanlar birinci sınıftım. Kendisi son sınıftı ve bölüm birincisiydi. Şimdi de iş arkadaşım olacak anladığım kadarıyla." deyip bana döndü. Mustafa Bey de dikkatini bana vermişti. Kafam allak bullak oldu.

"Düşüneceğim." deyip sıyrıldım. Gülnur beni onaylar şekilde başını salladı. Gözlerimi ondan ayırmak istemiyorum.

Beş yıl önce Necati'nin evlendiğini öğrendiğimde paylaştığı düğün fotoğraflarına bakmaya cesaret edememiştim. Sonra bir kızı olmuş. Orda eşini görmüştüm. Gülnur değildi. Nedenini sorguladım. Mezuniyetten sonra onu üzgün gördüğüm an geliyordu sürekli aklıma. Necati'ye karşı öfke bürüdü içimi.

Gülnur'u biri çağırınca yanımızdan ayrıldı. Derin nefes alıp verdim.

___

Günboyu gözlerim hep Gülnur'u aradı. Hiç yorulma bilmeden çalışıyordu. Yeri geldiğinde ciddi duruşu ve güler yüzü mutlu etti beni. Şirketin içinde fark ediliyor ve seviliyor.

Çıkışta otele gitmek için arabama doğru ilerlerken duyduğum sesle duraksadım.

"Bugün dinlenmeyi hak ettik, arkadaşlar. Kendinize iyi bakın." dedi yüksek enerjisiyle. Çalışma arkadaşlarıyla vedalaşarak beyaz renkte arabaya bindi. Arabası hareketlendiğinde vakit kaybetmeden arabama bindim. Nerde yaşadığını öğrenmek istiyorum.

Yaklaşık yarım saatlik yolculuğun ardından arabasını uygun bir yere park etti. Sakin bir yerde durdum. Arabadan indikten sonra arka kapıyı açıp arabasının içinden çok sayıda poşetler aldı. Sonra bahçeli bir yere girdi. Arabadan indim.

Girdiği yere doğru ilerledim. Etrafıma dikkatle baktığımda buranın çocuk esirgeme kurumu olduğunu fark ettim. Kulağıma çocuk sesleri geliyordu. Gülnur...

Bir saat kaldı içeride. Çocuklarla bahçede oyun oynayışını izledim. Piknik yaptılar, oyunlar oynadılar. Çok mutluydu, çocuklar gibi.

Vedalaşma vaktinin geldiğini anladığımda kendimi gizledim. Dış kapıdan çıktı. Beni görmemesi için biraz daha sakladım kendimi. Montunun cebinden oyalı beyaz bir bez çıkardı. Dik duran omuzları düşmüştü. Yüzüne baktığımda ağladığını fark ettim. Yutkundum sertçe. Gözyaşlarını silip gözden kayboldu.

^^

Düşünceleriniz?

Gülnur?

Mehmet Selim?

Necati?

Yıllar sonra?

Kendinize iyi bakın. En güzele emanetsiniz 💖

YıllarGeçseDe.