Harry Potter Dünyasına Üç Türk Kız Giderse (ARA VERİLDİ)

Bölüm 7 Savaş ve Aşkın ortasında

Okulun kapanmasına 3 gün vardı. Hala Profesör Snape hala ödev veriyordu. Hayattan bıkmıştım. 30 sayfa yazı yazmak nedir ya! Evet Deniz Cedric ile çıkıyordu ama ilişkileri çok çalkantılıydı. Tom ve Yaren güzel gidiyordu. Draco ile ben daha yeni çıkmaya başlamıştık. En azından bugün dersler iptaldi. Draco ile kütüphaneye gidip çalışmaya başladık.

Yağmur: Dur şuraya adımızı yazayım.

Draco: Kalp de çiz ama

Yağmur: Tamam.

Draco: Yüzükler sende daha güzel duruyor.

Kafamı kaldırarak Draco'ya baktım. Beni izliyordu. Gülümsedim. Ona doğru baktım. Draco üstüme doğru eğilmişti. Nefeslermiz birbirimize değiyordu. Gözleri dudağıma kayıyordu. Bu hali çok çekiciydi. Gereğinden fazla yakışıklıydı. Dayanamayıp hafifçe dudağından öptüm. Tam çekilmiştim ki Kendine çekip öpmeye başladı ilk başta şaşırdığım için karşılık verememiştim. Sonrasında bende karşılık vermeye başlamıştım. Mutluyduk hiç olmadığımı kadar. İkimizde huzurlu hissediyorduk.

Bu gece o geceydi. Tatile çıkıcak olmamız hiçbir şey değiştirmiyordu. Voldemort'u bu gece bitiricektim tek başıma. Çocuklardan bütün tılsımları aldım. Yardım etmek istediler ama izin vermemiştim.

Kütüphaneden sonra tam gidecekken Cedric ve Deniz'i birlikte gördük. Draco ile gülüp onları izlemeye başladık.

DENİZ'İN AĞZINDAN

Cedric'i seviyordum. Oda beni. Ona konuyu anlatırken arada bir örnüme gelen saçları kulağımın arkasına atıyordu. Birkez daha saçımı düzeltirken kafamı kaldırıp onun yüzüne baktım. Çok yakındık birbirimize. Cedric aniden eliyle yüzümü tutup öpmeye başladı. Beklemediğim için gerçekten değişik hissetmiştim. İlk değldi ama son olmayacağıda kesindi. Şaşırdığım için karışıl verememiştim ama sonrasında bende karşılık verdim.

Ama korkuyordum. Olacaklardan. Ya Yağmur zarar görürse hepimizden tılsımları almıştı. Bu akşam için hiçbirşey normal olmayacaktı. Ona yardım teklif ettik fakat kabul etmedi. Bizim zarar görmemizi istemiyordu. Ama bunun sonucunda ölme ihtimalide vardı. Onu yalnız bırakmak istemiyorduk.

Gece

Yağmur: Draco anladın mı? Beni tılsınların sahibi gibi gösterceksin. Ben tılsımların bir kopyasını hazırladım. Bende sizin tarafa geçiçeğim. Sonrasında voldemortu yendikten sonra seni ve anneni ölüm yiyen olmaktan kurtaracağım. Öncesinde benim ölüm yiyen olmam lazım.

Draco: Güzelim bunu istemediğimi biliyorsun.

Yağmur: Hayatım seni başka şekilde kurtaramam.

Draco: Bende seninle gelicem.

Yağmur: Bebeğim zaten sen beni götüreceksin.

      Draco ile yola çıkmıştık. Zorlu bir süreç bizi bekliyordu. Korkuyordum. Çok belli etmek istememiştim. Ama Draco çoktan anlamıştı. Eğilip dudağımdan öpmüştü. Birazda olsa rahatlamıştım. Şimdi Malikane yakınlarına geldiğimiz için asıl tılsımları boynuma taktım. Sahteleri cebime koydum. Dracodan asasını çıkartıp boynuma dayadı. Zorla yürütüyormuş gibi yaptık. Elinde ise sahte tılsımlar vardı.

Draco: Lordum tılsımlar ve tılsımın sahibi.
Voldemort: Güzel Draco.
Draco: Artık onu ölüm yiyen yapabilirsiniz.
Yağmur: Hayır istemiyorum bunu zorla yaptıramazsınız.

       Draco saçımdan tutup çekti. Kulağıma:  Draco: Güzelim fazla karşı koyma .
Yağmur: Beni bırakın size asayla yaptıklarımı göstereyim ayrıca tılsım dışında özel güçlerim var işinize yarayabilir.
Voldemort: Göster bakalım.
Yağmur: Belattrix boynuma keskin bıçaklarından dayar mısın?
Bellatrix: Seve seve.
Draco:(fısıldayarak) Güzelim napıyorsun?
Yağmur: Sessiz ol.

    Bellatrix boynuma bıçağı dayadı. Şarkı söylemeye başladım. Sesim hipnotize gücüydü. Bu yüzden Draco öncesinde kulaklık takmıştı. Voldemort hariç herkes hipnotize ediyordu. Voldemort olayı anlamıştı. Draco'nun bileğini yakmaya başladı. Sinirlenmiştim.

Yağmur: Sen kim köpek benim sevgilimin canını yakarsın!
Voldemort: Seni öldüreceğim.
Yağmur: Senden önce ben. AVADA KEDAVRA!

      Voldemort ölmemişti ama acı çekmeye başlamıştı. Öldürücü hareket olan gücümü kullanıp öldürdüm. Draco acıdan bayılmıştı. Hemen yanına koştum. Sadece Narcissanın hipnozunu açmıştım. Hızlıca yanıma geldi.

Yağmur: Draco!Draco... Yalvarırım gözlerini aç hayatım.
Narcissa: Draco oğlum hadi uyan!
Draco:M-melody...
Yağmur: Efendim hayatım buradayım.
Draco: B-başardık mı?
Yağmur: Evet aşkım başardık. Kendini yorma lütfen iyileştircem seni.

         Hızlıca Safir kolyeyi devreye soktum. Hızlıca birazda olsa düzelmesini sağladım.  Draco uyandığında kalkabilmişti. Sarıldık. Ağlıyordum. Korkmuştum. Hayatımın en korkunç anıydı. Ölmekten bile korkmamıştım. Draco ölseydi zaten ben ölmüştüm.  Draco bana Narcissa ise ikimize sarılmıştı.

Draco: Shh! Tamam geçti premsesim ağlama artık.
Yağmur: Korktum.. Seni kaybetmekten çok korktum.

     Draco vücudumu incelemeye başlar. Boynumdaki kesiği görür.

Draco: Melody! Boynun kanıyor.
Yağmur: Ö-önemli değil Draco.
Draco: Seni kaybedemem. Beni iyileştirdiğin kolyeyi ver çabuk.

     Zorda olsa Draco'ya uzatırım. Bir tane damarım kesilmiş olcaktı ki. Bilincimi kaybediyordum. Ateşim vardı.

Narcissa: Draco acele et ateşi çıktı.
Draco: Tamam...

Bilincim kapanmaya başlamıştı. O yüzden etrafımdaki sesleri duymamaya başladım. Birinin kucağında taşındığımı hissettim. Okulda hızlıca sesler yükselmişti. Ama ne konuştuklarını duyamıyordum. En sonunda kendimi uykunun kollarına bıraktım....