Rhymes of Promises: 8

0 0 0
                                    


Chapter 8

In life, we know that we get what we want, not what we need. It's always like that. You need it but on the other hand, you want it. It's always the opposite, right, opposite. Hindi lahat ng gusto ay kailangan. Hindi lahat ng kailangan ay ginugusto pero saan ka nga ba sasaya? Sa kailangan mo sa gusto mo?

"Well at least don't barge in while we're—"

"Cadence. You're not even a trainee, c'mon! This always happens, kung ito na di-distract ka na, paano pa kung matanggap ka? You will always be like that? Mag rereklamo pag may pumasok?! Everyone is welcome here and as a dancer, you should be with your audience. E kung dito pa lang na kapwa dancer mo e tingin mo distraction sa tingin mo karapat dapat ka sa stage?"

Hindi ko alam kung ano pinanghihimutok niya. Sa ilang taon na nandito ako ay walang nag reklamo sa amin ng ganito dahil sanay kami, talagang sa ayaw at gusto mo ay nandyan ang ibang parte ng grupo para manood dahil naghihintay sila sa sarili nilang practice time. Natameme siya, she clenched her jaw like she doesn't accept the insult that I just threw at her. No for me, it was a challenge, not an insult, kung makikinig lang siya as a dancer who has a passion for this.

Kinuha ko na ang pouch ko. They were watching me and Cadence as I walked towards them. I tapped Cadence's shoulder and smirked.

"Walang pumipigil na mag pagawa ka ng sarili mong studio, 'yung walang kahati." Ani ko, hindi bulong 'yon, rinig ng lahat.

I nodded at Gerald, signaling him that I'll leave, tumango din siya at binigyan ako ng ngisi. I shook my head before completely stepping out of that studio. Kung gusto niya ng away, ayoko. I just want to help them kahit medyo labag sa loob ko dahil sa kanya but I still want to help them build themselves for this. Hindi biro ang kina haharap namin na contests.

May mga oras na natatalo kami, ilang beses din 'yon at masaya ako dahil most of the time, kami ang champion. Kaya hindi lang sa school namin kilala ang Le Quinn, kilala din sa ibang school dahil nagsisimula na din mag build ng sariling studio ang Le Quinn outside the school at si coach ang namumuno do'n. But whatever decision she has, hindi niya ako iniiwan, lahat alam ko.

Ang iba ay gusto mag inquire sa amin dahil sa magaling na dance instructor ni coach Melly at minsan dahil na rin daw sa akin, alam daw nila na mas may igagaling pa ako kay coach Melly. They always say that I'm a gem. Asset.

Tumunog ang cellphone ko sa notification galing sa gc namin. Nasa library na ako ngayon dahil kailangan ko hanapin ang libro na magagamit ko para sa pagkalap ng impormasyon na kailangan ko para sa recitation namin bukas.

Beck: Hello! Kita tayo O' Square. B' Pub. My treat.

Rense: Ano gagawin namin? Hihintayin ka matapos na mag rant about diyan sa love life mo na puno ng katoxican...

Beck: C'mon, Rense. Hindi naman ako nagrereklamo sa mga rants mo na puro bida bidang klasmeyt ang laman.

I laughed at that.

Ysa: Manahimik nga kayo!

Kenny: Siguro may ibang kausap si Ysa kaya ayaw na sa atin. :<

Rense: Ano oras ba sa B' Pub? Magpapaalam na ako.

Beck: 6pm. After class.

Me: I'm not sure, magpapaalam pa ako kay Mama.

Beck: I can do that for you.

Rense: Heh! Tigilan mo si Cianne, sisipain ka lang ni tita palayo!

Lizzy: What's happening?

Kenny: Shut it guys. Nakakaistorbo kayo.

Rhymes of Promises (ON-GOING) Where stories live. Discover now